Search results

Ούτε εμένα με ενοχλεί ο σταθμός, που δείχνει σκοπό· το περίπτερο είναι πιο μορφολογικό, και μου ακούγεται λάθος από τη στιγμή που δεν υπάρχει καν στέγαστρο εδώ. Αν ήταν να προσανατολιστούμε προς εκείνη την κατεύθυνση, θα μπορούσαμε κάλλιστα να το πούμε στήλη...

Τελευταία ακούμε και το viral shedding, για την έκλυση ενός ιού από έναν φορέα προς το περιβάλλον του.

Ή αλλιώς, «συγχρονισμένος ασυγχρωτισμός». :p

Χα! Φαντάζομαι θα ακουστεί κι αυτό. Εγώ πέτυχα παραλλαγή με τη γενιά των «coronials».

Χμμμ... What Is 'Boomer Remover' and Why Is It Making People So Angry? (Newsweek)

Τυπικό εβραϊκό όνομα το «Μάικρομπερστ».

Students escape gym as microburst tears down wall (BBC) Περίεργο φαινόμενο κι αυτό.

Και ακριβώς από κάτω άλλο απολίθωμα, το «Παληό».

Δεν ξέρω πόσο καλά λειτουργεί εδώ το πλαισιώνω...

Ο χακαθώνιος με κάνει να σκέφτομαι Μαορί που χορεύουν στο Άγιον Όρος...

Η τελευταία ατάκα, με τα ζόμπι, ήταν νομίζω η καλύτερη! (Φρόντισα πάντως να δω το βίντεο πρώτα χωρίς υπότιτλους, για να μη μου το χαλάσει το αστείο. Όμορφο.)

Είναι ωραία λέξη· όλως τυχαίως, χτες διάβαζα εδώ ότι με τη «γεωπολιτική αστάθεια σε Μέση Ανατολή και Ανατολική Μεσόγειο, το συναλλακτικά "ετερόφωτο" ελληνικό Χρηματιστήριο συνδέεται ακόμη περισσότερο με την πορεία των διεθνών αγορών».

Χρόνια πολλά, έστω και τώρα!

Μπορούμε άραγε να συγκρίνουμε δεκαετίες και αιώνες κατ' αυτό τον τρόπο; Πέραν από το τυπικό τού πράγματος, νομίζω ότι επιτελούν σαφώς διαφορετικό ρόλο. Τους αιώνες τους χρησιμοποιούμε κατά κόρον στην ιστορία για οποιαδήποτε περίοδό της, και αυτός θα υπέθετα ότι είναι ένας λόγος που η έννοια...

Ενδιαφέρον. Δεν σημαίνει, βέβαια, ότι άλλες τάσεις δεν εξακολουθούν μακροπρόθεσμα να υποσκάπτουν τα θεμέλια του σύγχρονου κόσμου (και να ριψοκινδυνεύουν τις βελτιώσεις αυτές), αλλά είναι καλό να τα έχει κανείς αυτά υπ' όψιν.

Άρα πρόκειται για μια μόνιμη, ανθεκτική επιφάνεια, που διατηρεί τη συνοχή της χωρίς απώλειες... Θα έλεγα «συνεκτική επιφάνεια», αν και μάλλον αυτό υποδεικνύει επιφάνεια που κρατάει κάτι άλλο ενωμένο, παρά τον εαυτό της. (Ενδέχεται επίσης να είναι και μαθηματικός όρος, απ' ό,τι πήρε το μάτι μου...

Χμμμ... Και πώς το λες όταν το βιβλίο είναι εξ ολοκλήρου στη γλώσσα που μαθαίνεις, αλλά ο δάσκαλος μιλάει στη γλώσσα σου; (Ξεκίνησα ιταλικά πριν δύο μήνες, και μερικές από τις πρώτες λέξεις που έμαθα ήταν «αντιστοιχίστε», «γράψτε», «ακούστε», «συμπληρώστε»...)

Άρα το ανακούρκουδα περιγράφει και τις δύο στάσεις της εικόνας. Κι εγώ που το είχα πάντα για συνώνυμο του οκλαδόν...

Άσε που χάνουν χρόνο από τη γυμναστική για να κάνουν πρόβα για την παρέλαση και πάλι το βήμα δεν το πετυχαίνουν και τόσο καλά, ειδικά τα μικρότερα (και γιατί άλλωστε να το πετύχουν· στρατιώτες δεν είναι να πρέπει να μάθουν τέτοια πειθαρχία). Αυτό το θέμα με τις μισές δουλειές και τα σχολεία...

(Κι εκεί προπρόπερσι λέγαμε —με έμφαση στην πρώτη συλλαβή! Ξέρω, οικογένεια λογίων.) Ωραία, υπάρχει όμως τίποτα πριν το αντιπροτελευταίος; Αμφιβάλλω, όμως δεν ξέρεις ποτέ.