Μεταφρ-άσματα: Τα πολυγλωσσοτραγουδισμένα

daeman

Administrator
Staff member
Les bourgeois - Jacques Brel


Le cœur bien au chaud
Les yeux dans la bière
Chez la grosse Adrienne de Montalant
Avec l'ami Jojo
Et avec l'ami Pierre
On allait boire nos vingt ans
Jojo se prenait pour Voltaire
Et Pierre pour Casanova
Et moi, moi qui étais le plus fier
Moi, moi je me prenais pour moi
Et quand vers minuit passaient les notaires
Qui sortaient de l'hôtel des "Trois Faisans"
On leur montrait notre cul et nos bonnes manières
En leur chantant

Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient bête
Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient c-

Le cœur bien au chaud
Les yeux dans la bière
Chez la grosse Adrienne de Montalant
Avec l'ami Jojo
Et avec l'ami Pierre
On allait brûler nos vingt ans
Voltaire dansait comme un vicaire
Et Casanova n'osait pas
Et moi, moi qui restait le plus fier
Moi j'étais presque aussi saoul que moi
Et quand vers minuit passaient les notaires
Qui sortaient de l'hôtel des "Trois Faisans"
On leur montrait notre cul et nos bonnes manières
En leur chantant

Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient bête
Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient c-

Le cœur au repos
Les yeux bien sur terre
Au bar de l'hôtel des "Trois Faisans"
Avec maître Jojo
Et avec maître Pierre
Entre notaires on passe le temps
Jojo parle de Voltaire
Et Pierre de Casanova
Et moi, moi, moi qui suis resté le plus fier, moi
Moi je parle encore de moi
Et c'est en sortant vers minuit, monsieur le Commissaire
Que tous les soirs de chez la Montalant
De jeunes "peigne-culs" nous montrent leur derrière
En nous chantant

Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient bête
Disent-ils, monsieur le Commissaire
Les bourgeois, plus ça devient vieux et plus ça devient

==============================

Οι Αστοί - Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης

Στίχοι : Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης (Ελεύθερη απόδοση και διασκευή των στίχων του Jacques Brel, από το τραγούδι "Les Bourgeois")


Στο μαγαζί της Αντριάν ντε Μονταλάν
μέσα στη ζέστη, στον καπνό, απ' έξω χιόνια
πίνουμε ανέμελα τα είκοσι μας χρόνια
με τον Ζοζό και με τον Πιέρ που όλο γελάν
Ο Πιέρ παράσταινε συχνά τον Καζανόβα
και τον Βολτέρο ο Ζοζό κρατώντας πένα
Εγώ περήφανος, παράσταινα εμένα
ως τα μεσάνυχτα που τέλειωνε η πρόβα

Κι απ' τον ξενώνα τότε βγαίναν κουρασμένοι
συμβολαιογράφοι, κι απ' το μπαρ έξω περνώντας
εμείς τον κώλο μας τους δείχναμε γελώντας
και τραγουδούσαμε κι οι τρεις εκστασιασμένοι:
“Αχ πόσο μοιάζουνε οι αστοί με τα γουρούνια
κι όσο γερνάνε γίνονται όλο και πιο βλάκες
Αχ πόσο μοιάζουνε οι αστοί με τα γουρούνια
κι όσο γερνάνε γίνονται όλο και πιο βλάκες”

Στο μαγαζί της Αντριάν ντε Μονταλάν
μέσα στη ζέστη, στον καπνό, απ' έξω χιόνια
πώς πυρπολούσαμε τα είκοσι μας χρόνια
με τον Ζοζό και με τον Πιέρ που όλο μιλάν
Ο Καζανόβα είναι λίγο φοβισμένος
όσο ο Βολτέρος χόρευε σαν κληρικός
εγώ περήφανος, πιωμένος εαυτός
προς τα μεσάνυχτα τελειώνω αυτή την πρόβα

Κι απ' τον ξενώνα τότε βγαίναν κουρασμένοι
συμβολαιογράφοι, κι απ' το μπαρ έξω περνώντας
εμείς τον κώλο μας τους δείχναμε γελώντας
και τραγουδούσαμε κι οι τρεις εκστασιασμένοι:
“Αχ πόσο μοιάζουνε οι αστοί με τα γουρούνια
κι όσο γερνάνε γίνονται όλο και πιο βλάκες
Αχ πόσο μοιάζουνε οι αστοί με τα γουρούνια
κι όσο γερνάνε γίνονται όλο και πιο βλάκες”

Μέσα στο ήσυχο σαλόνι του ξενώνα
μέσα στη ζέστη, η καρδιά είναι σε αργία
με συμβολαιογράφους τώρα κάνουμε αστεία
με τον Ζοζό και με τον Πιέρ μιλάμε ακόμα
Ο Πιέρ μιλάει τώρα για τον Καζανόβα
ενώ ο Ζοζό για τον Βολτέρο λέει με πάθος
Εγώ περήφανος, χωρίς κανένα λάθος
προς τα μεσάνυχτα, τελειώνω αυτή την πρόβα

Κι απ' τον ξενώνα βγαίνουμε όλοι κουρασμένοι
κι από το μπαρ της Μονταλάν έξω περνώντας
κάποιοι νεαροί, τα οπίσθια δείχνουνε γελώντας
και τραγουδούσανε κι οι τρεις εκστασιασμένοι:
“Αχ πόσο μοιάζουνε οι αστοί με τα γουρούνια
κι όσο γερνάνε γίνονται όλο και πιο βλάκες
Αχ πόσο μοιάζουνε οι αστοί με τα γουρούνια
κι όσο γερνάνε γίνονται όλο και πιο βλάκες”

===========================

Yuppie Scum - Tom Robinson


Heads up in the clouds, noses in our beers
Sat on a bench outside the Station Inn
Me and my friend Jojo with our good friend Pierre
Drink to the passing of our teens
Jojo thinks he's Jean Genet - Pierre he's Casanova
And me, the most modest of the three
Me, I simply see myself as me

And late at night we'd see the professional classes
Leaving the hotel restaurant
We'd show our good manners and we'd show them our asses
And then we'd chant:
Yuppie scum - smug and dumb
The richer they are, the thicker they get
Yuppie scum - smug and dumb
As they get old they all forget

Heads up in the clouds, noses to the grind
Sat on a bench outside the Station Inn
Me and my friend Jojo with our good friend Pierre
Drink to the way our lives had been
Jean Genet's forgotten his words
And Casanova's on his knees
And me, as for good old modest me
Me, I'm as drunk as only I can be

And late at night we'd see the professional classes
Leaving the hotel restaurant
We'd show them our good manners and we'd show them our asses
And then we'd chant:
Yuppie scum - smug and dumb
The richer they are, the thicker they get
Yuppie scum - smug and dumb
As they get old they all forget

Heads up in the clouds, champagne every night
To celebrate our great success
Jojo he's a broker, Pierre's at the bar
We've all done well I must confess
Jojo still talks of Jean Genet
But Casanova's just a book on the shelf
And me, as for good old modest me
Me, me I talk only of myself

And every night outside the Station Inn, Inspector
Whenever we leave this restaurant
Those little assholes always drop their pants
And then they chant:

Yuppie scum - smug and dumb
The richer they are, the thicker they get
Yuppie scum - smug and dumb
As they get old they all forget
 
Last edited:

daeman

Administrator
Staff member

daeman

Administrator
Staff member
Το Ολαρία Ολαρά, που είχα χρόνια να τ' ακούσω, με αγγλική απόδοση των στίχων από τον Ντάνιελ Καν, τραγουδισμένο από τον ίδιο μαζί με τον φιλόλογο/τραγουδοποιό/μεταφραστή Ψόι Κορολένκο (Πάβελ Εντουάρντοβιτς Λιόν) και την μπάντα κλέζμερ Painted Bird:


Olaria olara
Snow is falling, la-di-da
Snow is falling on the ground and I am dreaming
And my mind flutters far away from home
Snow is falling on our roof and on our ceiling
And our dying little dog is letting go

Olaria olara
In your arms, ah oh là là
Little Oliver the orphan boy is smiling
And then little Adolf Hitler pets his hair
On his finger he has put a pretty diamond
And they fly away embracing in the air

Olaria olara
Beat the black drum, ra-ta-ta
All the children love the pretty little horses
And the little soldiers with their wooden guns
Little vampires in my little verses
On the roof are staying up to see the sun

Olaria olara
Violins and tra-la-la
And we'll all get together at the banquet
I hope all my compañeros make the trip
And we'll all share a bottle and a blanket
And we'll drink the last bitter sip

Olaria olara
Round and round we tcha-tcha-tcha
The Marquis De Sade is dancing with a hippie
And the murderer and victim are in love
And the minister gets married to a gypsy
And the virgin loves Beelzebub

Everything is far away and getting better
And the snow is falling from above
Everyone is going round and round together
And my girl is full of happiness and love

Olaria olara, olaria olara

via Nikos Sarantakos



Ολαρία ολαρά
χιόνι πέφτει από ψηλά
χιόνι πέφτει και σκεπάζει την αυλή μας
το μυαλό μου φτερουγίζει μακριά
χιόνι πέφτει και σκεπάζει τη σκεπή μας
και το άρρωστο σκυλί μας ξεψυχά

Ολαρία ολαρά
μαύρο τύμπανο χτυπά
τα παιδιά που αγαπούν τα στρατιωτάκια
τ' αλογάκια και τα ξύλινα σπαθιά
βρικολάκιασαν σε τούτα τα στιχάκια
στη σκεπή μας κάποιος ξαγρυπνά

Ολαρία ολαρά
στη θερμή σου αγκαλιά
Αχ, ο Όλιβερ Τουίστ χαμογελάει
κι ο Αδόλφος τού χαϊδεύει τα μαλλιά
διαμαντένιο δαχτυλίδι τού φοράει
και πετούν αγκαλιασμένοι μακριά

Ολαρία ολαρά
Με σουραύλια και βιολιά
θα βρεθούμε όλοι μαζί στο πανηγύρι,
θα 'ναι όλη η παλιά μας συντροφιά
και θα πιούμε από το ίδιο το ποτήρι
και την πιο πικρή γουλιά

Ολαρία ολαρά
γύρω γύρω τα παιδιά
ο μαρκήσιος Ντε Σαντ με ένα χίπη
ο φονιάς με το θύμα αγκαλιά
ο γραμματέας μαζί με τον αλήτη
κι η παρθένα με το σατανά

Όλα είναι μακρινά κι ευτυχισμένα
και το χιόνι πέφτει από ψηλά
τα ζευγάρια στροβιλίζονται πιο πέρα
κι η κοπέλα μου αστράφτει από χαρά

Ολαρία ολαρά, ολαρία ολαρά
 
Top