Μια από τις αγαπημένες μου παραφθορές ενός όρου που έγινε της μόδας είναι η ανοησία αγέλης. Την ανοσία αγέλης θα αργήσουμε να την αποκτήσουμε. Την ανοησία αγέλης τη διαπιστώνεις, ισχυρή, αδυσώπητη, στα ΜΚΔ, ιδίως εκεί που πρώτα μιλά το κομματικό μίσος και μετά η νόηση.
Πρόσεξα λοιπόν, σε είδηση από τη Θεσσαλονίκη, ότι η αστυνομία «διέλυσε διαμπαλκονική συναυλία». Ο όρος χρησιμοποιείται όχι μόνο στον τίτλο αλλά και στο άρθρο, πχ.: Στη διαμπαλκονική συναυλία με άρπες, τρομπέτες, ντραμς και πιάνο, κατέφθασε πλήθος κόσμου που απολάμβανε τις μελωδίες από το πεζοδρόμιο, ενώ οι κάτοικοι της γειτονιάς βγήκαν στα μπαλκόνια προκειμένου να ακούσουν την πρωτότυπη μουσική παράσταση από τα μέλη της Πρωτοβουλίας της Γειτονιάς Αλεξάνδρου Σβώλου.
Αναρωτιέμαι αν ο όρος υπήρχε από την πρώτη καραντίνα, της άνοιξης, και δεν τον είχα προσέξει τότε. Πάντως μου αρέσει η λέξη, και θυμίζει και τη «διαβαλκανική» (συνεργασία ή οτιδήποτε άλλο).
Και όπως είπα σε φίλο που μου κοινοποίησε την είδηση, «ο αντιδιαμπαλκονισμός δεν θα περάσει».