Στην αρχή το διάβασα κι εγώ όπως ο Ζαζ, όσο το ξανακοιτάζω όμως τόσο νιώθω ότι χρειάζεται μια ενίσχυση: το τελευταίο του Νίκελ είναι νομίζω το καλύτερο.
Δευτερευόντως, λέμε όντως στα ελληνικά «Δείξε μου... και θα σου δείξω...»; Αμερικανιά μού μοιάζει. Έστω όμως ότι το κρατάμε στη συγκεκριμένη...