Μεταφέρω το σχόλιο του Αποστολίδη (όχι όμως σε πολυτονικό) για το τμήμα "Φανερώνεται αμέσως...πεποίθησί του":
"Ο αναλαμβάνων εκθύμως το "χρέος" του, τη θέση που του προσφέρεται, το έργο (όποιο έργο του αναθέτουν), τόχει μέσα του το Ναι, απ' την αγωγή του, είν' έτοιμος από καιρό, δε διστάζει...