Για να έχουμε έναν γενικό μπούσουλα, από
εδώ:
Κατηγορίες τοιχοποιίας
Η τοιχοποιία ανάλογα με το σκοπό που επιτελεί, διακρίνεται σε τρεις κατηγορίες:
Φέρουσα, όταν αποτελεί σκελετό ή και μέρος του και αναλαμβάνει σημαντικά φορτία. Παράλληλα, η φέρουσα τοιχοποιία διακρίνεται σε άοπλη (όταν δεν περιλαμβάνει οπλισμό, δηλαδή σίδερα) και οπλισμένη (όταν περιλαμβάνει οπλισμό).
Πλήρωσης, όταν χρησιμοποιείται για να γεμίσουμε κενά μεταξύ των στοιχείων του σκελετού, ενώ ο σκελετός έχει κατασκευαστεί από άλλο υλικό όπως π.χ. οπλισμένο σκυρόδεμα.
Διακοσμητική, όταν τοποθετείται για να επικαλύψει άλλες επιφάνειες για λόγους εμφάνισης, διακόσμησης ή ακόμα και μόνωσης.
Στην Ελλάδα, η πιο ευρεία χρήση τοιχοποιίας είναι η πλήρωση, η οποία κατασκευάζεται τις περισσότερες φορές με τη χρήση τούβλων. Υπάρχουν όμως και άλλα υλικά που μπορούν τα χρησιμοποιηθούν όπως τσιμεντόλιθοι, πέτρες, πλίνθοι από ελαφρύ πορώδες μπετόν κ.λπ.
Τύποι τοιχοποιίας
Ανάλογα με το υλικό δόμησης, υπάρχουν τέσσερις τύποι τοιχοποιίας:
Οπτοπλινθοδομή (τούβλο) Τα τούβλα κατασκευάζονται κυρίως από άργιλο είναι διάτρητα και παράγονται σε δύο βασικά μεγέθη (μονό με 6 τρύπες και διπλό με 12 τρύπες). H εξωτερική τοιχοποιία κατασκευάζεται με διπλή σειρά τούβλων με ενδιάμεσο κενό στο οποίο τοποθετείται εξηλασμένη πολυστερίνη πάχους σύμφωνα με τη μελέτη θερμομόνωσης. Για να σταθεροποιηθεί η τοιχοποιίας κατασκευάζονται οριζόντιες στρώσεις οπλισμένου σκυροδέματος πάχους όσο το πάχος της τοιχοποιίας (σενάζ).
Λιθοδομές από πορομπετόν Το πορομπετόν αποτελείται από φυσικά υλικά όπως τσιμέντο, χαλαζία, άσβεστο και νερό. Στην Ελλάδα είναι γνωστό ως πορομπετόν τύπου YTONG. Έχει χαμηλό βάρος, γεγονός που ενισχύει την αντισεισμικότητας της κατασκευής, παρέχει ικανοποιητική θερμόηχομόνωση χωρίς επιπλέον μόνωση, έχει ακρίβεια λόγω των μηδενικών αποκλίσεων στις διαστάσεις του και είναι γρήγορο για στις εργασίες που πρέπει να γίνουν από τον υδραυλικό και τον ηλεκτρολόγο, γιατί κόβεται εύκολα.
Τρισδιάστατο δομικό πλέγμα Πρόκειται για δομικό στοιχείο που έχει δύο παράλληλα πλέγματα και στο ενδιάμεσο υπάρχει πρόβλεψη για ενσωματωμένη πλάκα αυτοσβηνώμενης διογκωμένης πολυστερίνης. Συγκρατούνται μεταξύ τους με δισδιαγώνιες γαλβανισμένες ράβδους. Αφού τοποθετηθούν και στηριχθεί το τρισδιάστατο δομικό πλέγμα μεταξύ των μεταλλικών υποστυλωμάτων, ακολουθεί το επίχρισμα και ο χρωματισμός.
Ξηρά Δόμηση (Γυψοσανίδα/ Τσιμεντοσανίδα) Χωρίζεται σε εσωτερική και εξωτερική τοιχοποιία με γυψοσανίδα. Στην εσωτερική βιδώνονται πάνω σε μεταλλικό σκελετό και στο ενδιάμεσο τοποθετείται μόνωση πετροβάμβακα. Στην εξωτερική οι γυψοσανίδες κατασκευάζονται από τσιμέντο και άλλα πρόσμικτα αδρανή και η επιφάνειά τους ενισχύεται με υαλόπλεγμα. Και στις δύο περιπτώσεις μειώνεται σημαντικά ο χρόνος κατασκευής τους λόγω της ταχύτητας και ευκολίας στην τοποθέτηση.
Αυτό που ζητάμε δεν έχει σχέση με τις κατηγορίες αποπάνω, αλλά με τους τύπους. Η διάκριση γίνεται γιατί άλλα εργαλεία θέλεις στο χτιστό (η στήριξη με ούπατ είναι η πιο συνηθισμένη, άρα θέλεις τρυπάνι, κρουστικό αν πρόκειται να τρυπήσεις μπετόν, ενώ στο τούβλο κάνει και απλό), άλλα εργαλεία αν θέλεις να στηρίξεις κάτι σε τοίχο με δομικό πλέγμα ή με εσωτερικό ξύλινο ή μεταλλικό σκελετό επενδυμένο με πάνελ. Ανάλογα με την αντοχή του υλικού του πάνελ, μπορείς να το τρυπήσεις ή αναγκαστικά πρέπει να στηρίξεις στον πιο ανθεκτικό σκελετό.
Το ζήτημα λοιπόν εδώ είναι να διακρίνουμε τους χτιστούς τοίχους (τους δυο πρώτους τύπους ή ίσως μόνο τον πρώτο· δεν ξέρω τι αντοχές έχει το πορομπετόν) από τους τοίχους 3 Δ και ξηρής δόμησης. Το ψάχνω, αλλά χωρίς τη γνώση της εξειδικευμένης ορολογίας κολυμπάω στα βαθιά.
Σύμπτωση: από χτες τρυπάω τοίχους να κρεμάσω κουρτινόξυλα.