Άσκοποι αγγλισμοί

[AoratiMelani]

Το έχουμε ξανασυζητήσει κάπου αυτό για τις ηλικίες αλλά διαφωνώ. Δεν νομίζω πως είναι αγγλισμός. Κάθε άλλο. Ο αγγλόγλωσσος δεν θα ρωτήσει ποτέ "πόσο είσαι" γιατί δεν έχει τρόπο να το εκφράσει αυτό χωρίς συνοδεία ουσιαστικού. Είτε το age θα υπάρχει στην ερώτηση είτε το old.

Το ξέρω αυτό, γι' αυτό είπα "κατ' επέκταση", επειδή έβγαλα το συμπέρασμα ότι το "πόσο είσαι" προέκυψε εκ των υστέρων ως προφανές ερώτημα της κατάφασης-αγγλισμού "είμαι Χ". Μπορεί βέβαια να έβγαλα λάθος συμπέρασμα.

Αντιθέτως, το "πόσο είσαι" το ακούω από πιτσιρίκος και το ίδιο ισχύει και για το "είμαι Χ" (ή σκέτο "Χ").

Ενδιαφέρον, εγώ δεν το είχα ακούσει ποτέ μου. Ίσως έχεις δίκιο κι είναι θέμα βόρειοι-νότιοι που λες παρακάτω.

Ίσως είναι ιδιαιτερότητα των βόρειων ιδιωμάτων που άρχισε να εξαπλώνεται νότια, πάντως το βρίσκω απίθανο να είναι αγγλισμός από την δεκαετία του '80.

Γιατί να μην είναι; Το "θα σε πάρω πίσω" είναι παμπάλαιο, σίγουρα το έλεγαν και τη δεκαετία του '80, αν και τότε το κοροϊδεύαμε περισσότερο.

 

[AoratiMelani]

Εν τω μεταξύ μόλις τσίμπησα ένα "Στους 100.000 ενας υπαρχει απ αυτους."
Αυτό το "ένας απ' αυτούς" θα συμφωνήσετε ελπίζω ότι είναι το one of them. Στα ελληνικά ως τώρα λέγαμε "Υπάρχει ένας στους 100.000" χωρίς απαυτούς.

 

[Hellegennes]

Γιατί να μην είναι; Το "θα σε πάρω πίσω" είναι παμπάλαιο, σίγουρα το έλεγαν και τη δεκαετία του '80, αν και τότε το κοροϊδεύαμε περισσότερο.

Όχι εντελώς απίθανο, μάλλον απίθανο. Δεν ξέρω για το "θα σε πάρω πίσω" (προσωπικά δεν το άκουγα όταν ήμουν μικρός) αλλά είναι και εξαιρετικά κοινότυπη, στερεοτυπική έκφραση. Αντιθέτως, τα σχετικά με την ηλικία έχουν συντακτικό βάρος. Δηλαδή δεν πρόκειται για προκάτ φράση, είναι συντακτικός σχηματισμός. Και δεν είναι μόνο αυτό, υπάρχουν αντίστοιχα σχήματα με άλλα ρήματα που δεν απαντώνται στην αγγλική. Για παράδειγμα λέμε και "έφτασες τα 60" που δεν θα έλεγε ποτέ αγγλόγλωσσος (το "turning X" είναι άλλη έκφραση και η αντίστοιχη ελληνική είναι "κλείνω τα Χ / γίνομαι Χ", πάλι χωρίς προσδιορισμό, να προσθέσω). Υπάρχει και το αργκοτικό "καβατζώνω τα Χ". Υπάρχουν κι άλλα ρήματα αλλά δεν μου έρχονται στο μυαλό αυτήν την στιγμή. Η πληθώρα των ρημάτων και το γεγονός ότι είναι συντακτικό σχήμα κι όχι έκφραση, με κάνουν να πιστεύω ότι δεν μπορεί να πρόκειται για δάνειο. Ειδικά τα συντακτικά σχήματα είναι πολύ σπάνιο να γίνουν αντικείμενο δανείου, μόνο σε στερεοτυπικές εκφράσεις μπορείς να τα δεις να μεταφέρονται.

 

[AoratiMelani]

Καλή η ανάλυση, ομολογώ.

Στο αναμεταξύ ψάρεψα κάτι ακόμη: " Δεν μετανιωνω τιποτα." I regret nothing. Je ne regrette rien.

Μπορεί βέβαια πάνω στη βιασύνη απλώς να του ξέφυγε το "για".

 

[drsiebenmal]

Ε, δεν θα πούμε και αγγλισμό το Je ne regrette rien :).

 

[AoratiMelani]

Όχι βέβαια, για πλάκα το 'βαλα αυτό. Παρντόν. Πάω να το κάνω αχνό να μη μπερδευόμαστε. Θα βάλω και γελαστή φατσούλα.

ΕΔΙΤ: Α προπό, νομίζετε γενικώς ότι βλέπω αγγλισμούς εκεί που δεν υπάρχουν;

 

[drsiebenmal]

Αντίθετα, εγώ πιστεύω ότι μπορεί να διακρίνεις τους αγγλισμούς (και άλλους ξενισμούς) εκεί που δεν τους βλέπουν άλλοι, λιγότερο ευαισθητοποιημένοι γλωσσικά. Όμως έτσι ήταν πάντα, οι επικρατούσες γλώσσες μπόλιαζαν και αυτές με τις οποίες εφάπτονταν. Όχι μόνο με λέξεις, αλλά και με φράσεις, ακόμα και με γραμματικά φαινόμενα όπως στο περίφημο Balkan sprachbund.

 

[hellex]

Άσκοποι αγγλισμοί;
Τα "ΦΑΝΤΣ".
Πώς αλλιώς να χαρακτηρίσουμε τα "επενδυτικά κεφάλαια", στη λεκτικά φτωχική ελληνική γλώσσα;

Το είδα το Σάββατο στην Τιβί και το μοιράζομαι μαζί σας.

 

[Duke_of_Waltham]

Αν ξανακούσω "ήταν μια χαζή μέρα" θα κάνω φόνο. Χαζός είσαι και φαίνεσαι. Γκρρρ! Ναι, έχω νεύρα.

Τι θα μπορούσε να εμποδίσει μια μέρα κατά την οποία χαζέψαμε, χαζοήπιαμε, χαζοκουβεντιάσαμε, χαζογελάσαμε και χαζοξενυχτίσαμε να είναι χαζή μέρα; Ας είμαστε ρεαλιστές.

Έλα τώρα, δεν είναι αυτό που εννοεί όποιος το λέει, είναι η βαρετή, μουντή, ρουτινιάρικη μέρα, αδιάφορη, χωρίς τίποτα το συνταρακτικό, κατευθείαν μετάφραση από το dull day. Τόσες εκφράσεις έχουμε. Αυτό που λες είναι η χαλαρή ή ρεμαλιάρικη μέρα, πράγμα εντελώς διαφορετικό.

Λίγο αργά για να επαναφέρω το θέμα, αλλά έχω ακούσει το «χαζή μέρα» με την έννοια της παράξενης μέρας, που χαρακτηρίστηκε από χαζές, περίεργες καταστάσεις. Κάτι σαν το «silly season», δηλαδή.