Search results

Όχι, ούτε τότε. Στη θεωρία, για να συμβεί αυτό χρειάζεται απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας της ΓΣ του ΕΔΟΕΑΠ, αλλά στην πράξη ούτε αυτό ισχύει, υπάρχει παλαιόθεν δεδικασμένο που το απαγορεύει.

Τίποτα, καμία επίπτωση whatsoever.

Μα όλες οι κυρίαρχες ή οιονεί κυρίαρχες ιδεολογίες (με τη γενικότατη έννοια του όρου) ήταν ανέκαθεν όπλα, θανάσιμα όπλα, χωρίς εξαίρεση. Ακόμα και οι πιο προοδευτικές, ας πούμε, όπως στην περίπτωση της αποικιοκρατίας, όπου διαφωτισμένοι φιλελεύθεροι δυτικοί μεταχειρίζονταν άλλες φυλές και...

Ίσως καλύτερη να είναι η αναλογία με διάφορα αποκρουστικά καθεστώτα ανά την υφήλιο που αυτοαποκαλούνταν/αυτοαποκαλούνται "μαρξιστικά-λενινιστικά". Θέλω να πω, όποια γνώμη κι αν έχει κανείς για τον μαρξισμό-λενινισμό, όπως και για τη θρησκεία εν προκειμένω, μην τους φορτώσουμε ντε και καλά όλους...

Ε, τώρα που βλέπω για τι πράγμα πρόκειται, μπορεί και να ταιριάζει. Πάντως χοντρός αναχρονισμός μού φαίνεται και το πρωτότυπο civil sphere για "πρωτόγονες" κοινωνίες, είναι φορτισμένη έννοια το civil (για να μην πω και το sphere), πολύ μοντέρνα... ΥΓ. Να προσθέσω ωστόσο ότι στην πρόταση του...

Κάτι σαν "σφαίρα της κοινωνίας πολιτών" (ή σκέτο "κοινωνία πολιτών") μυρίζομαι, με την έννοια της δημόσιας σφαίρας εκτός του κράτους.

Άλλο ένα spot-on κείμενο του Μ.Μ. το παραπάνω. Κερδίζεις αναγνώστες για λογαριασμό του, nickel.

Αν στην κάτωθι φώτο έχουμε περίπτωση διατεταγμένης ομοιομορφίας που επιδεινώνεται από μήνυμα θρησκόληπτου σκοταδισμού (και όχι, ξέρω 'γω, κάτι παιδιά που κάνουν παρέλαση όπως να 'ναι, φορώντας σε γενικές γραμμές ρούχα που τα κάνουν να ψιλοφαίνονται ίδια από μακριά, επειδή έτσι τους είπαν, αλλά...

Είναι πολύ νωρίς το '45 για να μιλάμε για μεταμοντερνισμό ή έστω για μεταμοντέρνες τάσεις στη Γαλλία. Χωρίς να το 'χω ψάξει, θεωρώ πιθανό (ή και πιθανότατο) ότι "Το μηδέν και το άπειρο" σαν τίτλος παραπέμπει, προφανώς ειρωνικά, στο (πρόσφατο, τότε) "Το είναι και το μηδέν" του Σαρτρ. Και, για να...

Η conditionnel των γαλλικών (για την ακρίβεια, ο conditionnel των γαλλικών, αλλά τι να γίνει, οι εγκλίσεις θηλυκές...).

http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=668284 Το 1945 μεταφράζεται στα γαλλικά με τον τίτλο Le zéro et l'infini (Το μηδέν και το άπειρο), τίτλο με τον οποίο καθιερώθηκε το έργο και στα ελληνικά, με την πρώτη μετάφραση του Αλέξανδρου Κοτζιά στις εκδόσεις Γαλαξίας το 1960.

Α, ενδιαφέρον αυτό. Πώς γίνεται, πιο "στενό";

Ναι. Ωραίο κείμενο κατά τ' άλλα, μακάρι να συμμεριζόμουν την αισιοδοξία του (στο τέλος). Γενικά νομίζω ότι οι "τρόποι ζωής" είναι το πρώτο που πέφτει (και τα υπόλοιπα ακολουθούν).

Επιβεβαιώνω, πολύ πλούσια όλη η σειρά των άρθρων.

Πράγματι, royalties μπορεί να θέλει ή να μη θέλει κανείς, και φυσικά ολόκληρη κουβέντα μπορεί να γίνει για το καθεστώς των μεταφραστών ως πνευματικών δημιουργών που πληρώνονται, λέει, αποκλειστικά με ποσοστά. Ωστόσο εμένα μ' εντυπωσιάζει στο παραπάνω το επιχείρημα κατά των royalties, ότι τα...

Γενικά αυτό το επιχείρημα το βρίσκω παλαβό σόφισμα, το ίδιο κι εδώ: δηλαδή επειδή κάποιοι μεταφραστές μπορεί να τύχει να βγάλουν λεφτά από τα royalties των μπεστ-σέλερ, ενώ οι περισσότεροι όχι, μιας και δεν τους τυχαίνει να μεταφράζουν μπεστ-σέλερ, να καταργηθούν τα royalties για να μη βγάζει...

Επιτηρητής κλινικών μελετών, εδώ.

Τηλεγραφικά: αναρωτιέμαι μήπως αρκεί και το απλό "κλινικός ερευνητής" για τον CRA.

Πολύ χρήσιμη η περίληψη, SBE, για μας που ούτε χρόνο ούτε κανένα ειδικό ενδιαφέρον έχουμε να διαβάσουμε όλο το βιβλίο. Απ' όσο καταλαβαίνω πάντως, α) ο Ρίχτερ καθόλου δεν αμφισβητεί την "κρητική λεβεντιά" (το γράφω έτσι για συντομία, τη σύμφραση ως τέτοια τη θεωρώ αστεία), την εξαίρει μάλιστα...

...Και όλα όσα βλέπω είναι ισχυρότερα από το απλό "κατανοώ" (με την έννοια του "δείχνω κατανόηση"). Το πιο ουδέτερο μού φαίνεται το "παραδέχομαι", "δέχομαι ως αληθές". Αλλά, εν πάση περιπτώσει, ας ξαναπώ ότι τη βρίσκω παραπλανητική τη συζήτηση περί της μίας λέξης: κακό επιχείρημα υπεράσπισης...