Search results

Η γκρίνια ότι ο Έλληνας δεν διαβάζει συνοδεύεται συνήθως από μια διάχυτη ανωτερότητα που υποδηλώνει ότι ο γράφων διαβάζει και σπαράζει η καρδιά του για τους αμόρφωτους γύρω του. Επίσης, η γκρίνια ότι ο Έλληνας δεν διαβάζει πολύ συχνά προέρχεται από ανθρώπους που δεν έχουν κάνει τίποτα για να...

Επικό. Το αγαπημένο μου ήταν που η αμοιβή αναφέρεται ως "χορηγία". Για τις χορηγίες λοιπόν ας μην τα αναλύσουμε: 0,01 ευρώ για μετάφραση και 0,003 για επιμέλεια! Και το χειρότερο είναι ότι θα βρεθεί κόσμος που θα απαντήσει.

Εμένα πρώτο-πρώτο μου ήρθε της Πηνελόπης Δέλτα: Σιωπή.

Και να προσθέσουμε, για να βρίσκεται, ότι στη φωτογραφία το monochrome το μεταφράζουμε "μονόχρωμη".

Ναι βρε SBE, εντάξει. Πλακώνεστε για τα κοκαλάκια, για το ποια θα φάει το τελευταίο δρακουλίνι, ποια θα στρώσει τα κρεβάτια, ποια δεν θα καθίσει απ' την πλευρά των ρούχων στο ταξίδι. Μόνο που, με λίγη τύχη, όσο μεγαλώνετε η αδερφή σου θα γίνεται ο άνθρωπος που μπορείς να εμπιστευτείς άνευ όρων...

Χρόνια πολλά και καλά κι από μένα. :))

Εγώ πάντως πολύ χαίρομαι μ' αυτά που διαβάζω, γιατί μία φορά έτυχε να μου τη σπάσουν τα τζιτζίκια, και μόλις το είπα οι υπόλοιποι με κοίταξαν λες κι είχα πει ότι θέλω να σκοτώσω μονόκερο.

Αυτό πώς και μας ξέφυγε μέχρι τώρα; Νίκος Καββαδίας - Το Μαχαίρι (Μαραμπού, 1933) Ἀπάνω μου ἔχω πάντοτε στὴ ζώνη μου σφιγμένο ἕνα μικρὸ ἀφρικανικὸν ἀτσάλινο μαχαίρι -ὅπως αὐτὰ ποὺ συνηθοῦν καὶ παίζουν οἱ Ἀραπάδες- ποὺ ἀπὸ ἕναν γέρο ἔμπορο τ᾿ ἀγόρασα στ᾿ Ἀλγέρι. Θυμᾶμαι, ὡς τώρα νἀ ’τανε, τὸν...

Κι εγώ θα καταφέρω να έρθω τις μεγάλες ώρες - ελπίζω να είστε ακόμα εκεί (είπε ξέροντας ότι ο κακός χαμός γίνεται τις μεγάλες ώρες).

Χμμ. "Ακυρώστε το κουτάκι";

Λοιπόν, τέλειωσα και το Ashes to Ashes (από τον Ντέξτερ είχα να κολλήσω έτσι) και ναι, ήταν ακόμα καλύτερο. Λυπάμαι μόνο τον άνθρωπο που θα το υποτιτλίσει. Και τώρα, αγαπημένοι μου, αφού μου κάνατε τη ζημιά, έχετε να προτείνετε κάτι που να αντέξει τη σύγκριση; Βοηθήστε με, γιατί θα καταλήξω στο...

Ή το Hitchhiker's Guide to the Galaxy. ;)

Νομίζω πως το Ashes to Ashes είναι ακόμα καλύτερο (αφού ξεπεράσεις το αρχικό σοκ της μόδας του '80). Το μόνο που δεν αντέχω είναι που ο θάνατος είναι ντυμένος κλόουν. It gives me the creeps...

Χάρη σ' εσάς ξεκίνησα να βλέπω το Life on Mars κι έχω ξετρελαθεί (ειδικά με τον Guv, πεθαίνω).

Μοιάζει βγαλμένο απ' το Κουλούρι, τρελάθηκα όταν είδα ότι είναι αυθεντικό!

Και καμιά σαρανταριά ευρήματα για "σαξές στόρι", κυρίως από μπλογκ και μια-δυο εφημερίδες (Ελευθεροτυπία μεταξύ άλλων). Εμένα, να πω την αμαρτία μου, στα ελληνικά δεν μου βγαίνει να το πω...

Χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα!

Μα δεν έχουμε σχολιάσει ακόμα το soundtrack του Great Gatsby;! Lana del Ray σε μια από τις πιο όμορφες σκηνές της ταινίας: Το ίδιο κομμάτι σε εκπληκτική τζαζ εκτέλεση από την Bryan Ferry Orchestra: Και σε μια επική ρεμιξάρα που ακούω σε λούπα αυτές τις μέρες:

Επειδή τότε δεν ασχολιόμουν και δεν θυμάμαι, φαντάζομαι πως όταν πήγαν να πεζοδρομήσουν την Αρεοπαγίτου έγινε ο ίδιος χαμός;

Δεν ξέρω για σας, αλλά εμένα η μεταφορά του Γκάτσμπι μου άρεσε πολύ. Και κλάμα η κυρία...