Your slip is showing: Γλωσσικές και μεταφραστικές γκάφες (και μικρολαθάκια)
Και άλλα σχετικά εδώ:
http://lexilogia.gr/forum/showthread.php?8756-senior-research-fellow
http://lexilogia.gr/forum/showthread.php?8756-senior-research-fellow
Ίσως η πιο ενδιαφέρουσα προσπάθεια απόδοσης να ξεκινούσε από τις αρχαίες συμμορίες (ομάδες εις ας ήσαν διηρημένοι οι εύποροι Αθηναίοι προς πληρωμήν εκτάκτων πολεμικών δαπανών —έτσι το δίνει ο επίτομος Δημητράκος, και μάλιστα ως πρώτο (!) ερμήνευμα· νομίζω ότι το θαυμαστικό το αξίζει αν σκεφτούμε ποια εποχή κυκλοφόρησε). Στο κάτω κάτω, αυτές ήταν εξαρχής οι ακαδημαϊκές fellowships, συντροφίες ή κοινωνίες πανεπιστημιακών χορηγών. Αλλά με τις κοινωνίες ερχόμαστε στη βιβλική fellowship, την κοινωνία με τον Θεό ή το Άγιο Πνεύμα κ.λπ.
Και αν ήταν κυρία;
Αυτό είναι ερώτηση που θα έπρεπε να κάνεις σε μένα, που είχα γράψει «ο εταίρος», για να πάρεις την απάντηση «η εταίρος».
"η εταίρος" κολεγίου
Καλά, άντε να ξεχωρίσεις εταίρων και εταιρών.
Άλλοι το λένε Κίους, άλλοι Κέους, άλλοι το διαβάζουνε σα να ’ταν λατινικό (Κάιους). SBE, εσύ που ακούς το αυθεντικό, πες μας.
Στο μεταξύ, διαβάζοντας τη Μεγάλη θάλασσα, όλο και συλλαμβάνω μικρολαθάκια. Οι κάτοικοι της Ραγούζας (σημερινό Ντουμπρόβνικ) δεν λέγονται *Ραγούζιοι αλλά Ραγουζαίοι.
Στο μεταξύ, διαβάζοντας τη Μεγάλη θάλασσα, όλο και συλλαμβάνω μικρολαθάκια. Οι κάτοικοι της Ραγούζας (σημερινό Ντουμπρόβνικ) δεν λέγονται *Ραγούζιοι αλλά Ραγουζαίοι.
Rogerios
¥
Για γκάφες ακριβώς δεν πρόκειται, αλλά νομίζω ότι το άρθρο (δημοσιογράφου σε κείμενο του οποίου για τον Σουλεϊμάν είχε παραπέμψει παλαιότερα ο Δρ) είναι ενδεικτικό μερικών ζητημάτων που θέτει η συγγραφή κειμένων με ιστορική θεματολογία. Αντιγράφω το σχόλιο που άφησα στον φεησμπουκικό τοίχο φίλης η οποία παρέπεμψε στο κείμενο:
«Όταν γράφεις ένα άρθρο ιστορικής θεματολογίας χρειάζεται λίγο μεγαλύτερη προσοχή σε ζητήματα μεταγραφής ονομάτων, εθνωνυμίων και τοπωνυμίων. Σταχυολογώντας το κείμενο: 1. ΟΚ, κι εγώ όταν διάβαζα Αστερίξ "Βερσινζετορίξ" έλεγα (όχι πάντως "Βερσινζεντορίξ"), αλλά το όνομα έχει μεταγραφεί στα αρχαία ελληνικά ως "Ουερκιγγετόριξ" (Δίων Κάσσιος).
2. τοπωνύμιο "Λιγυρία" δεν απαντά σε κανένα κείμενο. Και οι ΑΗΠ έλεγαν "Λιγουρία", ακριβώς όπως κι εμείς σήμερα. Επίσης, οι Λίγυες καταγράφονται και ως Λίγουροι και Λιγούριοι, ποτέ όμως ως Λιγύριοι.
3. Η "Όρανζ των Γάλλων" είναι φυσικά η Οράγγη (σύγχρονη Οράνζ)
4. Το σύγγραμμα του Ιούλιου Καίσαρα ονομαζόταν "De Bello Gallico" και όχι "Galliko".
5. Λουτετία μόνο στον Αστερίξ! Το Παρισάκι οι ΑΗΠ το λέγανε "Λουτεκία" ή "Λουκοτοκία" (Στράβων). Τον πρώτο τύπο τον χρησιμοποιεί ο ίδιος ο Ιουλιανός στον "Μισοπόγωνα": "χειμάζων περί την φίλην Λουτεκίαν" λέει (από καμία ιστορική πηγή δεν προκύπτει ότι "ξαναέδωσε στην πόλη" το όνομα Παρίσιοι).
6. Το να αποκαλείς τον Ιουλιανό "αυτοκράτορα του Βυζαντίου" είναι τουλάχιστον αδόκιμο. Ουσιαστικά είναι αναχρονισμός.
Τέλος, όταν γράφεις ένα άρθρο για τους Γαλάτες απευθυνόμενος στο ελληνικό κοινό δεν είναι λίγο περίεργο να αποσιωπάς τις επιδρομές τους στη Βαλκανική και στη Μικρά Ασία, την εγκατάστασή τους στη Φρυγία (που θα μείνει στην Ιστορία ως "Γαλατία", εξ ου και η γνωστή επιστολή του Αποστόλου Παύλου), το γεγονός ότι τόσοι και τόσοι βασιλείς της ελληνιστικής εποχής στήριξαν τη δόξα τους σε νίκες που κατήγαγαν επί των Γαλατών (από τον Αντίγονο Γονατά της Μακεδονίας ως τους Ατταλίδες της Περγάμου);»
«Όταν γράφεις ένα άρθρο ιστορικής θεματολογίας χρειάζεται λίγο μεγαλύτερη προσοχή σε ζητήματα μεταγραφής ονομάτων, εθνωνυμίων και τοπωνυμίων. Σταχυολογώντας το κείμενο: 1. ΟΚ, κι εγώ όταν διάβαζα Αστερίξ "Βερσινζετορίξ" έλεγα (όχι πάντως "Βερσινζεντορίξ"), αλλά το όνομα έχει μεταγραφεί στα αρχαία ελληνικά ως "Ουερκιγγετόριξ" (Δίων Κάσσιος).
2. τοπωνύμιο "Λιγυρία" δεν απαντά σε κανένα κείμενο. Και οι ΑΗΠ έλεγαν "Λιγουρία", ακριβώς όπως κι εμείς σήμερα. Επίσης, οι Λίγυες καταγράφονται και ως Λίγουροι και Λιγούριοι, ποτέ όμως ως Λιγύριοι.
3. Η "Όρανζ των Γάλλων" είναι φυσικά η Οράγγη (σύγχρονη Οράνζ)
4. Το σύγγραμμα του Ιούλιου Καίσαρα ονομαζόταν "De Bello Gallico" και όχι "Galliko".
5. Λουτετία μόνο στον Αστερίξ! Το Παρισάκι οι ΑΗΠ το λέγανε "Λουτεκία" ή "Λουκοτοκία" (Στράβων). Τον πρώτο τύπο τον χρησιμοποιεί ο ίδιος ο Ιουλιανός στον "Μισοπόγωνα": "χειμάζων περί την φίλην Λουτεκίαν" λέει (από καμία ιστορική πηγή δεν προκύπτει ότι "ξαναέδωσε στην πόλη" το όνομα Παρίσιοι).
6. Το να αποκαλείς τον Ιουλιανό "αυτοκράτορα του Βυζαντίου" είναι τουλάχιστον αδόκιμο. Ουσιαστικά είναι αναχρονισμός.
Τέλος, όταν γράφεις ένα άρθρο για τους Γαλάτες απευθυνόμενος στο ελληνικό κοινό δεν είναι λίγο περίεργο να αποσιωπάς τις επιδρομές τους στη Βαλκανική και στη Μικρά Ασία, την εγκατάστασή τους στη Φρυγία (που θα μείνει στην Ιστορία ως "Γαλατία", εξ ου και η γνωστή επιστολή του Αποστόλου Παύλου), το γεγονός ότι τόσοι και τόσοι βασιλείς της ελληνιστικής εποχής στήριξαν τη δόξα τους σε νίκες που κατήγαγαν επί των Γαλατών (από τον Αντίγονο Γονατά της Μακεδονίας ως τους Ατταλίδες της Περγάμου);»
Απορώ από πού μαζεύει τις πληροφορίες του ο εν λόγω δημοσιογράφος. Βλέπω ότι είναι συνταξιούχος, άρα περιμένω οι βασικές του γνώσεις να προέρχονται από τα παλιά σχολικά εγχειρίδια της δημόσιας εκπαίδευσης, τις παλιές εγκυκλοπαίδειες (π.χ. Πάτυρος Λαρούς), τα παλιά ιστορικά περιοδικά (π.χ. «Ιστορία εικονογραφημένη»), κανένα από τα οποία δεν μπορεί να λέει «Βερσινζεντορίξ» και «Αμπιορίξ». Ξέρω κι εγώ τι να πώ; Μάλλον από κανένα κόμικ θα τα πήρε. Στην ηλικία του;
Μάλλον διάβαζε πολύ Τόλκιν ο μεταφραστής... αχ αυτοί οι νέοι! Άλλος με τον Αστερίξ του, άλλος με τα χόμπιτ του.
Καλημέρα. Μα τι είναι τώρα αυτό; Πού ξεφύτρωσε; Δεν θα έπρεπε να έχουμε κάποια ένδειξη της προέλευσης;
Αναρωτήθηκα. Και μετά έψαξα:
http://entertainment.in.gr/html/ent/339/ent.134339.asp
Όπου είναι φανερό ότι σε κάποιο σημείο ξέχασαν να διορθώσουν την γκουγκλομετάφραση, αφού η επόμενη γραμμή λέει:
1947: Πληροί ηθοποιός Ιούνιο Brunell, ο οποίος θέτει ως πρότυπο γι 'αυτόν. Θα παντρευτεί ένα χρόνο αργότερα.
Δηλαδή: 1947: meets actress June Brunell, who poses as a model for him
Πόσες φατσούλες φρίκης και απόγνωσης να βάλω;
Costas
¥
Nickel, αξίζει τον κόπο και υπάρχει τελικά λόγος να βάζει κανείς λινκ και προελεύσεις γι' αυτά τα πράματα; Μήπως έτσι τους δίνει μιαν αξία που δεν έχουν; Πόσο μάλλον αν είναι γουγλομεταφράσεις, όπως διαπίστωσες (εγώ δεν είχα διαβάσει παρακάτω, μου έφτασε ως εκεί). Ή μήπως θα πάμε πολιτική αγωγή σε καμιά δίκη εναντίον όλων αυτών που μας έχουν πετάξει στην ανεργία, ώστε να έχουμε τις παραπομπές;