Your slip is showing: Γλωσσικές και μεταφραστικές γκάφες (και μικρολαθάκια)
Για το σβ και το σμ, συμφωνώ, ζβ και ζμ τα ακούω συνήθως (Ζβέικ, Ζβετλάνα, Ρούζβελτ, -ιζμένοι, -ιζμοί). Για το σλ όμως, πάντα;... Αλλά ο τρόπος εκφοράς τού σίγμα πριν απ' τα ηχηρά είναι πανίσχυρος στους Έλληνες ομιλητές — κι εξοργίζει με τις συνέπειές του όσους προτιμούν να λένε ντους κλπ.Το ΛΚΝ εδώ πάει να ευπρεπίσει και δεν περιγράφει. :)
Μαζλάτι δεν έχω ακούσει, μασλάτι το ακούω πάντα. Ασλάνι, Ασλάνης, Ασλανίδης, ισλάμ, Ισλανδία, Σλάβος, Σλοβένος, Σλοβάκος, σλάιντ, σλάλομ, σλόγκαν.
Ξενικά όλα και η προφορά τους συνήθως ξενόφερτη, όπως τη μαθαίνουμε.
Call me Ishmael.
Or an Ishelander, like 
SBE
¥
:clap::clap::clap::clap::clap::lol::lol:
Aυτό είναι σαν τη μπανιέρα τη γεμάτη τσιπς, αλλά με νάτσος, ε;
Τις ελληνικές λέξεις, καλώς τις προφέρουμε σύμφωνα με τους τύπους μας. Ταπεινή μου γνώμη είναι ότι τις ξενόφερτες λέξεις πρέπει να προσπαθούμε να τις προφέρουμε όσο πιο κοντά στην αρχική τους γλώσσα. Δηλαδή: ναι στο «ζμ» στο «πεσμένος», αλλά όχι στο «σμάρτφοουν». Φυσικά, χρησιμοποιώντας τους φθόγγους που ήδη υπάρχουν στα Ελληνικά. Δεν εννοώ το «chοκολατάκι» της Ντόρας, ούτε περιμένω να πει κανείς σωστά το Groeningen.
Aν χρησιμοποιούμε τη μητρική μας γλώσσα ως άλλοθι για να λέμε λάθος και τις ξένες, τότε δεχόμαστε π.χ. και τους Ισπανούς που λένε Vasilis Espanoulis και espaghetti επειδή καμία ισπανική λέξη δεν αρχίζει από sp. (Δηλαδή ο Νίκολα Τέζλα ήταν ζλαβικής καταγωγής;)
Aν χρησιμοποιούμε τη μητρική μας γλώσσα ως άλλοθι για να λέμε λάθος και τις ξένες, τότε δεχόμαστε π.χ. και τους Ισπανούς που λένε Vasilis Espanoulis και espaghetti επειδή καμία ισπανική λέξη δεν αρχίζει από sp. (Δηλαδή ο Νίκολα Τέζλα ήταν ζλαβικής καταγωγής;)
Ε ναι, φυσικά και εννοείται ότι τα δεχόμαστε όλα αυτά. Όπως θα δεχτούμε το ότι ένας Γάλλος θα εκφέρει τη γενέτειρά μου Σερές, κι ένας Ρώσος θα πει Ταλό (το Τολό) και Αμόνια (την Ομόνοια). Δεν είναι λάθος όλα αυτά, είναι προσαρμογές στου καθενού τη γλώσσα και τις συμβάσεις της. Κι είναι μια μορφή ξενολιγουριάς να μιλάμε «όσο πιο κοντά στα ξένα γίνεται». Ούτε είμαστε υποχρεωμένοι να ξέρουμε καν πώς είναι κάτι στα ξένα, καθότι το ελληνικοποιούμε όπως μας εξυπηρετεί και μας βολεύει. Όλοι οι λαοί αυτό κάνουν, αλλ' ως φαίνεται μόνον εμείς έχουμε πρόβλημα μ' όσους ομόγλωσσούς μας το κάνουν.
Χμμ, εδώ δεν σε ακολουθώ, Lexoplast. Φυσικά και θα προφέρουμε τις ξένες λέξεις με τους ήχους που έχει η μητρική μας γλώσσα. Όπως ακριβώς κάνουν (δικαιούνται να κάνουν) όλοι οι λαοί του κόσμου με τη δική τους. Πολύ καλά κάνουν οι Ισπανοί και λένε Εσπανούλις, όπως κι εμείς λέμε το Chamonix Σαμονί, και μπορούμε μετά να σπάμε πλάκα με τον Καραμανλή που το πρόφερε με τη βαθιά, μακεδονική του προφορά.
Εσπανόουλις.
Το o και το u διαβάζονται πάντα χωριστά, και το h δεν διαβάζεται καθόλου, και λοιπά και λοιπά.
Ήταν μια κυρία που την έλεγαν Σταθουλοπούλου (Stathoulopoulou στα "ξένα") και βρισκόταν σε αεροδρόμιο της Ισπανίας και είχε αργήσει για την πτήση και τη φώναζαν από τα μεγάφωνα, αλλά φυσικά ήταν αδύνατον να καταλάβει ότι αυτή η κυρία "Εστατοουλοπόουλοου" ήταν η ίδια.
Λοιπόν, εγώ ανήκω στη σχολή (ή στο στατιστικό δείγμα) του daeman (όπως τα εκθέτει στο #6562 — μα πού φτάσαμε εκεί;). Αν διανοηθώ ότι λάθος λέω σλόγκαν και σλάιντ και οι υπόλοιποι λένε ζλόγκαν και ζλάιντ... Από την άλλη, αν ακούσω κάποιον να λέει [smínos] αντί για [zmínos], μάλλον θα γελάσω.
Η αλήθεια είναι ότι για κάποιες περιπτώσεις όπως τα σλ, τα μπ και τα ντ, θα πρέπει να γίνει μελέτη με μικρόφωνα, απλώς και μόνο για να καταγράψει τις προφορές της πρωτεύουσας (όχι όλης της Ελλάδας και ψαχνόμαστε) — περισσότερο για να μας λυθεί η περιέργεια.
Η αλήθεια είναι ότι για κάποιες περιπτώσεις όπως τα σλ, τα μπ και τα ντ, θα πρέπει να γίνει μελέτη με μικρόφωνα, απλώς και μόνο για να καταγράψει τις προφορές της πρωτεύουσας (όχι όλης της Ελλάδας και ψαχνόμαστε) — περισσότερο για να μας λυθεί η περιέργεια.
bernardina
Moderator
Ο πάπας ποίος; ;)
bernardina
Moderator
Προς Δήμαρχο Λονδίνου: Μπόρις Τζόνσον
Κύριε Δήμαρχε,
Η σχέση σας με την ιστορία βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με την αισθητική της κόμης των μαλλιών σας (όπως βλέπω στις φωτογραφίες).
Καπερνάρος. Βουλευτής. Υποψήφιος δήμαρχος. Δίνει μαθήματα ιστορίας και αισθητικής στον δήμαρχο του Λονδίνου.*
ΥΓ. Πολύ θα ήθελα να δω το μεταφρασμένο κείμενο. Για να χάσω και την κόμη των μαλλιών μου.
*Γιατί, ως γνωστόν, όταν αυτοί ζούσαν ακόμα πάνω στα δέντρα, εμείς είχαμε κάψει ήδη το δάσος και είχαμε σηκώσει αυθαίρετη μεζονέτα. Με πισίνα. Από παράνομη γεώτρηση.
Κύριε Δήμαρχε,
Η σχέση σας με την ιστορία βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με την αισθητική της κόμης των μαλλιών σας (όπως βλέπω στις φωτογραφίες).
Καπερνάρος. Βουλευτής. Υποψήφιος δήμαρχος. Δίνει μαθήματα ιστορίας και αισθητικής στον δήμαρχο του Λονδίνου.*
ΥΓ. Πολύ θα ήθελα να δω το μεταφρασμένο κείμενο. Για να χάσω και την κόμη των μαλλιών μου.
*Γιατί, ως γνωστόν, όταν αυτοί ζούσαν ακόμα πάνω στα δέντρα, εμείς είχαμε κάψει ήδη το δάσος και είχαμε σηκώσει αυθαίρετη μεζονέτα. Με πισίνα. Από παράνομη γεώτρηση.
Δεν έχουμε την απαίτηση να έχει διαβάσει ο κ. Καπερνάρος για την οικογενειακή ιστορία ή τις σπουδές του Μπόρις Τζόνσον. Ας ελπίσουμε ότι στόχος ήταν μάλλον ο δήμαρχος της Αθήνας («Περίμενα πολλές ημέρες, μήπως ο Δήμαρχος της Αθήνας, αντιδράσει στις υβριστικές και προσβλητικές δηλώσεις του Δημάρχου Λονδίνου για τα γλυπτά του Παρθενώνα» — αμάν αυτός ο πολυκομματισμός...).
Πιο εύστοχο ήταν το σχόλιο του Κλούνεϊ:
I'm a great fan of the mayor, and I'm sure my right honourable friend had no real intention of comparing me to Hitler. I'd chalk it up to a little too much hyperbole washed down with a few whiskies. I've found myself in the same spot a time or two so I hold no ill will.
Και η συνέχεια έχει ενδιαφέρον:
http://www.theguardian.com/artanddesign/2014/feb/16/george-clooney-boris-johnson-parthenon-marbles
Πιο εύστοχο ήταν το σχόλιο του Κλούνεϊ:
I'm a great fan of the mayor, and I'm sure my right honourable friend had no real intention of comparing me to Hitler. I'd chalk it up to a little too much hyperbole washed down with a few whiskies. I've found myself in the same spot a time or two so I hold no ill will.
Και η συνέχεια έχει ενδιαφέρον:
http://www.theguardian.com/artanddesign/2014/feb/16/george-clooney-boris-johnson-parthenon-marbles