Your slip is showing: Γλωσσικές και μεταφραστικές γκάφες (και μικρολαθάκια)

Η δρ Γεωργία Αντωνοπούλου αναπτύσσει μικροβιακές κυψέλες καυσίμου, που τροφοδοτούνται με τυρόγαλα ή ξινόγαλα, που είναι πλούσια σε λακτόζη, που μπορεί να καταναλωθεί από καλλιέργειες βακτηρίων, που περιέχονται σε μία κυψέλη καυσίμου.

O υπέρτατος πουπουδισμός. Κάθε δευτερεύουσα πρόταση προσδιορίζει την αμέσως προηγούμενη δευτερεύουσα. Φοβερό...

Σύνδεσμος: http://www.cosmo.gr/SciTech/Hellas/276441.html
 
Η δρ Γεωργία Αντωνοπούλου αναπτύσσει μικροβιακές κυψέλες καυσίμου, που τροφοδοτούνται με τυρόγαλα ή ξινόγαλα, που είναι πλούσια σε λακτόζη, που μπορεί να καταναλωθεί από καλλιέργειες βακτηρίων, που περιέχονται σε μία κυψέλη καυσίμου.

O υπέρτατος πουπουδισμός. Κάθε δευτερεύουσα πρόταση προσδιορίζει την αμέσως προηγούμενη δευτερεύουσα. Φοβερό...

Σύνδεσμος: http://www.cosmo.gr/SciTech/Hellas/276441.html

You just gave me a webache... Μέτραγα τα "που" και μπλέχτηκα... :eek:
 

nickel

Administrator
Staff member
Το ρεκόρ αυτού του πουπουδισμού μπορεί να το έχει το Ντίλι-ντίλι-ντίλι, που διδάσκουμε στα παιδιά από την πρώτη δημοτικού για να μπορούν να φτιάχνουν ωραία... πουριδέραια.

Νά τος και ο κυνηγός που σκότωσε το λύκο που έφαγε το βόδι που ρούφηξε το ποτάμι που 'σβησε τη φωτιά που έκαψε το ξύλο που σκότωσε το σκύλο που έπνιξε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι μέσ' από το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι.


Το επόμενο είναι εμπνευσμένο από τα σημερινά μεζεδάκια του Σαραντάκου:

δημιουργεί προσχώματα

Προσκόμματα και αναχώματα μαζί. Όπως έλεγε και κάποιος υπουργός πολιτισμού:
Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να δημιουργεί προσχώματα σε μια από τις βασικές ανάγκες της ανθρώπινης φύσης που είναι η απόκτηση της γνώσης και η εμπέδωση της αυτογνωσίας μέσω αυτής.
http://www.eugenfound.edu.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=RESOURCE&cresrc=278&cnode=20
 

pidyo

New member
Ένας άλλος υπουργός πάντως φέρεται να είπε κάτι ακόμη πιο χαριτωμένο:

Για να συλλάβεις κάποιον πρέπει να προβεί σε κάποιο αδίκημα. Ζούμε σε μια ευλογούμενη και ανεκτική χώρα, ίσως παραπάνω από ό,τι χρειάζεται μερικές φορές

Σώσον κύριε τον λαόν σου...

Edit: Από το mp3 της συνέντευξης, επιβεβαιώνεται η υποψία μου πως η κοτσάνα είναι της ιστοφυλλάδας και όχι του υπουργού.
 
Last edited:

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Εμένα αυτό μού μυρίζει δημοσιογραφικό μαργαριτάρι. Ο υπουργός είπε "ευνομούμενη" και το αστέρι της δημοσιογραφίας άκουσε "ευλογούμενη".
 

pidyo

New member
Εμένα αυτό μού μυρίζει δημοσιογραφικό μαργαριτάρι. Ο υπουργός είπε "ευνομούμενη" και το αστέρι της δημοσιογραφίας άκουσε "ευλογούμενη".

Σε πρόλαβα με το edit.
 

nickel

Administrator
Staff member
Κάνετε λάθος. Ο υπουργός ήθελε να εμπλουτίσει το νήμα μας για τα εξακολουθητικά και τα στιγμιαία (όχι εγκλήματα). Η χώρα μας δεν είναι απλώς ευλογημένη, δεν την ευλόγησε ο Θεός άπαξ και έξω από την πόρτα. Είναι «ευλογούμενη» (εκτός του ότι είναι «η χώρα που γέννησε τον αθλητισμό και τη δημοκρατία» — για να τα δολοφονήσει εξακολουθητικά στη συνέχεια). Ο Θεός της Ελλάδας κατεβαίνει κάθε τόσο και την ευλογεί. Κι αν δεν κατέβει γρήγορα, δεν ξέρω τι θα γίνει. :D
 

Zazula

Administrator
Staff member
Από τη βικιπαίδεια για τον Διάβολο της Τασμανίας: «Ο διάβολος της Τασμανίας είναι εικονικό ζώο της Αυστραλίας.»

Το σχόλιό μας για το ζεύγος ψευδόφιλων iconic / εικονικός:
Το iconic δεν μπορεί να αποδοθεί με το εικονικός, όταν σημαίνει εμβληματικός. (Ομοίως, icon = σύμβολο, εμβληματική μορφή.)


Το σχετικό ζωολογικό νήμα μας: Tasmanian devil = σαρκόφιλος, κν. δαίμονας της Τασμανίας, διάβολος της Τασμανίας.
 

nickel

Administrator
Staff member
Αυτό το τσάκωσε η SBE και το πρωτοκατέθεσε εδώ.

Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Giles Milton. Στο πρώτο βιβλίο του που μεταφράστηκε στα ελληνικά εμφανίζεται σαν Τζάιλς Μίλτον. Ωραία.



Μετά μεταφράζουν για τις εκδόσεις Μίνωα τρία βιβλία του και εμφανίζεται και στα τρία σαν *Γκάιλς.

|
|

Είναι περίεργα αυτά τα «G» και, όταν δεν ξέρεις, ρωτάς. Το Giles είναι Τζάιλς και το Gilbert είναι Γκίλμπερτ. (Άρα: Τζάιλς Γκίλμπερτ Σκοτ)

Ο άγιος Τζάιλς, συγγνώμη, ο Saint Giles, είναι ο άγιος Γίλλης (Σεν Ζιλ) ή άγιος Αιγίδιος (από την αιγίδα ή το αιγίδιο «κατσικάκι»), που οι συναξαριστές λένε ότι γεννήθηκε στην Αθήνα (αλλά έδρασε στη Γαλλία).
 

nickel

Administrator
Staff member
Στου Σαραντάκου μπορείτε να μάθετε ότι ο 38ος παράλληλος δεν χωρίζει μόνο τη Βόρεια Κορέα από τη Νότια, αλλά και τους Αθηναίους στους άνω της Αγίου Μελετίου και στους κάτω της Αγίου Μελετίου. Για να μη νομίζετε ότι μόνο το αυλάκι αποτελεί διαχωριστική γραμμή.

Άλλος γνωστός παράλληλος είναι ο 42ος Παράλληλος του Ντος Πάσος, που περνάει από Βοστώνη, Ντιτρόιτ, Σικάγο.

Αλλά με παραξένεψε μια άλλη πληροφορία: ότι το βιβλίο του Βερν L'étoile du sud, Το αστέρι του Νότου, έχει μεταφραστεί και σαν Αστέρι του μεσημβρινού. Ο Νότος είναι και μεσημβρία (γι' αυτό και μεσημβρινά τα διαμερίσματα με θέα στο νότο). Αλλά δεν θα λέγαμε «του μεσημβρινού» αντί για «του νότου», έτσι; Πείτε μου αν έχω δίκιο, γιατί έχω αρχίσει να ανησυχώ μη διαβάσουμε και για χώρες του εσπερινού. :)
 

SBE

¥
Αλλά με παραξένεψε μια άλλη πληροφορία: ότι το βιβλίο του Βερν L'étoile du sud, Το αστέρι του Νότου, έχει μεταφραστεί και σαν Αστέρι του μεσημβρινού. Ο Νότος είναι και μεσημβρία (γι' αυτό και μεσημβρινά τα διαμερίσματα με θέα στο νότο). Αλλά δεν θα λέγαμε «του μεσημβρινού» αντί για «του νότου», έτσι; Πείτε μου αν έχω δίκιο, γιατί έχω αρχίσει να ανησυχώ μη διαβάσουμε και για χώρες του εσπερινού. :)

Εγώ το θυμάμαι Ο Μεσημβρινός Αστήρ, δηλαδη το Αστέρι του Νότου, όχι του μεσημεριού.
 

SBE

¥
Μετά μεταφράζουν για τις εκδόσεις Μίνωα τρία βιβλία του και εμφανίζεται και στα τρία σαν *Γκάιλς.

Αναρωτιέμαι μπας κι ο κος Μίλτον ανήκει σε καμιά μειονότητα της προφοράς, κάτι σαν τον Ρέιφ Φάινς ή έναν φίλο μου που τον φωναζαν Νηλ αλλά κανονικά ήταν Νάιλ Niall.
Πάντως μια ζωή στη σκιά του άλλου Μίλτονα, ο οποίος ζούσε κάποιο φεγγάρι στο χωριό Chalfont St Giles. Και το βιβλίο του Χαμένος Παράδεισος.
 

nickel

Administrator
Staff member
Εγώ το θυμάμαι Ο Μεσημβρινός Αστήρ
Άλλου εκδότη, του Σιδέρη. Τα ελληνικά πιο σωστά, αλλά περιμένεις ότι θα εμφανίζεται ντάλα μεσημέρι το αστέρι.
 
Εεε, δικό μου λάθος στου Σαραντάκου, θυμόμουν το Αστέρι του μεσημβρινού, αλλά ήταν βέβαια ο Μεσημβρινός αστήρ. Mea culpa.

Edit: Δεν είχα δει το λινκ. Ώστε πράγματι κυκλοφορεί το αστέρι του μεσημβρινού. Αστρονομικές καινοτομίες.
 

SBE

¥
Άλλου εκδότη, του Σιδέρη. Τα ελληνικά πιο σωστά, αλλά περιμένεις ότι θα εμφανίζεται ντάλα μεσημέρι το αστέρι.
Όντως!
Αλλά όμως άμα έχεις διαβάσει Τα Τέκνα του Πλοιάρχου Γκρανδ, το Γραφείο Ταξιδίων Θόμψων και Σια ή τη Μυστηριώδη Νήσο, μάλλον καταλαβαίνεις τι θέλει να πει. :D

Εγώ τα διάβασα κυρίως στις εκδόσεις με το σκληρό γυαλιστερό εικονογραφημένο εξώφυλλο. Ήταν κι ακριβά θυμάμαι και οι γονείς μου είχαν πάθει μικρό σοκ με το έξοδο, γιατί τα διάβαζα δύο- δύο. Αγαπημένο; Ο Δεκαπενταετής Πλοίαρχος.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Αναρωτιέμαι πότε «βελτιώθηκε ο τίτλος» από Αστέρι του Νότου (μαλλαλόγια, εγώ έτσι το ήξερα «πάντα»):



Αυτή ήταν η έκδοση του «Αστέρα», σε μετάφραση Δημ. Μπούα, Αθήνα 1966. (Καμιά φορά, βοηθάει το όμορφο δέσιμο. Τα εξωτερικά φροντισμένα βιβλία μπορεί να σωθούν χωμένα σε κάποια βιβλιοθήκη αντί, χαρτόδετα, να χαθούν σε κάποιες κούτες στο πατάρι και να πέσουν θύματα του πρώτου τυχόντος συνταξιούχου θερμοσίφωνα. Ποιος ξέρει τι γίνανε τα άλλα βιβλια του Βερν, τα «σπάνια»ή από άλλους εκδότες...:()
 
Καμιά φορά, βοηθάει το όμορφο δέσιμο. Τα εξωτερικά φροντισμένα βιβλία μπορεί να σωθούν χωμένα σε κάποια βιβλιοθήκη αντί, χαρτόδετα, να χαθούν σε κάποιες κούτες στο πατάρι και να πέσουν θύματα του πρώτου τυχόντος συνταξιούχου θερμοσίφωνα. Ποιος ξέρει τι γίνανε τα άλλα βιβλια του Βερν, τα «σπάνια»ή από άλλους εκδότες...:(

Η γιαγιά μου που δούλευε στο βιβλιοδετείο του Αστέρα σας μερσεί.
 

daeman

Administrator
Staff member
"If he's not dead, he's rutting his way through the brothels of the Barbary Coast."​

"Αν δεν είναι νεκρός, θα αλωνίζει στα πορνεία των βαρβαρικών ακτών."

Εντάξει, την εποχή των σταυροφοριών η Μπαρμπαριά δεν ήταν υπόδειγμα πολιτισμένου τόπου, αλλά βαρβαρικές ακτές; Αsh & burberry!

Μπαρμπαριά και Τούνεζι, λένε (κι εγώ δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα τη γλιτώνω ;-)
Στο Τούνεζι στην Μπαρμπαριά έγραψε ο Τσιτσάνης κι ο συντοπίτης του ο Καλδάρας την είπε σκέτη
 
Top