Μεγάλη και πικρή ιστορία άνοιξες, Συνεστραμμένη Όλιβερ. Πρώτον, σήμερα όλοι μιλάνε για ανάπτυξη, ακόμα κι αν εννοούν μεγέθυνση. Δεύτερον, οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία (που λέει κι ο 40κος), αλλά η ιστορία αυτή είναι δέσμια της ιστορίας tout court. Κάποτε η διαφορά ανάπτυξης και μεγέθυνσης ήταν εμβληματική, τώρα η αναδιάρθρωση του κεφαλαίου τις εξισώνει και στηρίζει την εξίσωση αυτή με ισχυρότατα επιχειρήματα: μια αστυνομία που έχει γίνει στρατός και μια δημοκρατία που έχει γίνει οργουελιανός εφιάλτης (για όποιον δεν θέλει, όσο του είναι ακόμα μπορετό, να πορεύεται με κλειστά μάτια). Οπότε; Είναι πολύ απλό, τα οικολογικά δεκανίκια του καπιταλισμού πήραν το μήνυμα (σαϊνια τα χρυσά μου) και μιλάνε για "αποανάπτυξη". His master's voice. Αλλά, για να μην πολυλογούμε κι επειδή εδώ είναι φόρουμ μεταφραστικό, λέω εγώ: δεν θα έρθει η στιγμή που τα χρυσά μου θα θελήσουν να μας πουν ότι ναι, καλό πράγμα η ανάπτυξη κι εμείς τη θέλουμε, αλλά όχι με έναν τρόπο που καταστρέφει το περιβάλλον κτλ.; Οπότε δεν θα οδηγηθούν άραγε στη διάκριση "μεγέθυνσης" (ποσοτικής, φτου κακά) και "ανάπτυξης" (καλό πράγμα, οι φτωχοί φτωχότεροι αλλά ποιοτικά σκίζουμε; ). Κατά συνέπεια, λέω ότι καλό είναι να κρατήσουμε καβάντζα, μπορεί να θυμηθούν τη διαφορά οι τρυφερές καρδιές. Δεν έχω βεβαιότητα γι' αυτά που λέω, αλλά δεν νομίζω ότι στερούνται λογικής, οπότε τα μεταφράζω σε μεταφραστικά προβλήματα και τα αναφέρω.