Bye bye, signature; good morning, avatar
- Thread starter drsiebenmal
- Start date
Και για να σχολιάσω κι εγώ την τωρινή υπογραφή του dominotheory (στην οποία, υποθέτω, στηρίζει ο Θέμις τη ρηξικέλευθη πρότασή του):
I don't like to commit myself about heaven and hell - you see, I have friends in both places.
Αποδίδεται στον Μάρκ Τουέιν:
Mark Twain was the greatest master of the anecdote this generation has known. He claimed the humorous story as an American invention, and one that has remained at home. His public speeches were little mosaics in the finesse of their art; and the intricacies of inflection, insinuation, jovial innuendo which Mark Twain threw into his gestures, his implicative pauses, his suggestive shrugs and deprecative nods—all these are hopelessly volatilized and disappear entirely from the printed copy of his speeches. He gave the most minute and elaborate study to the preparation of his speeches—polishing them dexterously and rehearsing every word, every gesture, with infinite care. Yet his readiness and fertility of resource in taking advantage, and making telling use, of things in the speeches of those immediately preceding him, were striking evidences of the rapidity of his thought-processes. In Boston, when asked what he thought about the existence of a heaven or a hell, he looked grave for a moment, and then replied: "I don't want to express an opinion. It's policy for me to keep silent. You see, I have friends in both places."
(Από τη βιογραφία Mark Twain του Archibald Henderson, 1911.)
http://www.gutenberg.org/files/6873/6873-h/6873-h.htm
I don't like to commit myself about heaven and hell - you see, I have friends in both places.
Αποδίδεται στον Μάρκ Τουέιν:
Mark Twain was the greatest master of the anecdote this generation has known. He claimed the humorous story as an American invention, and one that has remained at home. His public speeches were little mosaics in the finesse of their art; and the intricacies of inflection, insinuation, jovial innuendo which Mark Twain threw into his gestures, his implicative pauses, his suggestive shrugs and deprecative nods—all these are hopelessly volatilized and disappear entirely from the printed copy of his speeches. He gave the most minute and elaborate study to the preparation of his speeches—polishing them dexterously and rehearsing every word, every gesture, with infinite care. Yet his readiness and fertility of resource in taking advantage, and making telling use, of things in the speeches of those immediately preceding him, were striking evidences of the rapidity of his thought-processes. In Boston, when asked what he thought about the existence of a heaven or a hell, he looked grave for a moment, and then replied: "I don't want to express an opinion. It's policy for me to keep silent. You see, I have friends in both places."
(Από τη βιογραφία Mark Twain του Archibald Henderson, 1911.)
http://www.gutenberg.org/files/6873/6873-h/6873-h.htm
dominotheory
Member
Ok, Θέμη - ευχαριστώ για τις ευχές. Ωστόσο, η αλήθεια να λέγεται, με ζόρισε κάπως η "θεωρία" σου.
Τέσπα, πολλές φορές η μουσική αποτελεί καλύτερο μέσο έκφρασης από την επιχειρηματολογία, οπότε, για να το ξεκαθαρίσω:
α) όσον αφορά στη λεξική οικογένεια της ρίζας dom-, δες κι άκου, αν θέλεις, αυτό:
Danzig. «Dominion», από το άλμπουμ Danzig 4 (1994).
β) όσον αφορά στα θέματα τύπου κόλαση, παράδεισος, θεός, θρησκευτικό αίσθημα, σωτηρία και οτιδήποτε σχετικό, δες κι άκου, αν θέλεις, αυτό:
Soulsavers. «Revival», από το άλμπουμ It's Not How Far You Fall, It's the Way You Land (2007), με φωνητικά από τον Mark Lanegan.
dominotheory
Member
Ας προσθέσουμε δυο ακόμη δυνατά "θεολογικά" του ίδιου:
In the first place, God made idiots. That was for practice. Then he made school boards.
Only one thing is impossible for God: To find any sense in any copyright law on the planet.
Attachments
Βρε Ζάζουλα, τώρα είδα την αβατάρα σου. Δεν μας λυπάσαι, άκαρδε! Κλαψ κλαψ, σνιφ σνιφ (της μερέντας το κουτάλι μ' έφερε σ' αυτό το χάλι!)
...
Αφιερωμένο στη νέα ζαζουλαβατάρα:
The Meteoric Rise of Left Shark
by Miss Celania
Jumping the (left) shark
:
Αφιερωμένο στη νέα ζαζουλαβατάρα:
The Meteoric Rise of Left Shark
by Miss Celania
Jumping the (left) shark
:
Φίλοι μου, τακτικά μέλη, θαμώνες και περαστικοί του φόρουμ, δεν θα πω ότι οι στιγμές που περνάμε ως χώρα, ως έθνος είναι δραματικές, γιατί η κοινοτυπία του κλισέ θα στραγγαλίσει το νόημα. Θα πω απλώς ότι αισθάνομαι καθήκον μου να διαδηλώσω, έστω και με τον υποτυπώδη αυτό τρόπο μιας αβατάρας, τη θέση μου ότι η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει μέλος της Ενωμένης Ευρώπης. Από σήμερα και μέχρι το ευνοϊκό, όπως ελπίζω, υπέρ της θέσης μου αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος (που εκβιαστικά —για να μην πω πραξικοπηματικά— επιβάλλει στο λαό μας η κυβέρνησή του) θα κυματίζω τη σημαία της Ενωμένης Ευρώπης. Θα ονειρεύομαι όμως για πάντα, μέχρι το θάνατό μου (γιατί δεν θα ζήσω να το δω, ελπίζω όμως να το δουν οι γενιές μετά από εμάς) τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης.
Last edited:
:wub: Σε νιώθω, κι εγώ ρομαντική είμαι... αν και η ιδέα της Ένωσης δεν είναι καθόλου ρομαντική αλλά πολύ-πολύ πρακτική.
Χωρίς να έχω ζήσει κατοχή και πόλεμο και χωρίς να ισχυρίζομαι ότι η ενωμένη Ευρώπη είναι χωρίς προβλήματα ή είναι η τέλεια λύση, θεωρώ ότι είναι ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός και ότι ο αγώνας για ισοτιμία μέσα σε μια ένωση είναι κατά πολύ προτιμότερος από τις συρράξεις που γεννά η διάσπαση.
Χωρίς να έχω ζήσει κατοχή και πόλεμο και χωρίς να ισχυρίζομαι ότι η ενωμένη Ευρώπη είναι χωρίς προβλήματα ή είναι η τέλεια λύση, θεωρώ ότι είναι ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός και ότι ο αγώνας για ισοτιμία μέσα σε μια ένωση είναι κατά πολύ προτιμότερος από τις συρράξεις που γεννά η διάσπαση.
Μα απλό είναι. Αποφεύγουν να κάνουν άλλες συγκρίσεις που έρχονται στον νου για να μη στενοχωρήσουν συμφορουμίτες.
Φέτος τίποτα, Εαρίωνα; Ή περιμένεις το αποτέλεσμα και του άλλου δημοψηφίσματος;
Ακόμα τη βλέπουμε... :inno: