Εντωμεταξύ, τώρα που το σκέφτομαι, ενισχύεται στο μυαλό μου η άποψη ότι δεν μπορούμε να πούμε εγκαταλελειμμένα τέκνα, διότι η εγκατάλειψη είναι κατακριτέα και τιμωρητέα σε συνάρτηση με την ηλικία, αν δηλαδή το παιδί είναι ανήλικο, και δη μικρής ηλικίας. Π.χ., αν με εγκαταλείψει η μαμά μου εμένα,
[συμπληρώστε ελεύθερα, κατά προτίμηση με αριθμό μεταξύ 23-25
] χρονών μουλάρα, δεν μπορώ να την πάω στο δικαστήριο για εγκατάλειψη τέκνου.
Άλλο το οικογενειακό δίκαιο, που ρυθμίζει και κληρονομικά δικαιώματα, τα οποία δεν εκπνέουν λόγω ηλικίας.