πρόγραμμα απόκτησης επαγγελματικής εμπειρίας (Stage ή Σταζ, εσφαλμ. Στέιτζ) = traineeship programme

[daeman]

Μετά από την αποκάλυψη ότι έχουμε και δεύτερο ποιητή εκ του προχείρου στο φόρουμ, προτείνω να δημιουργηθεί πάραυτα αντίστοιχος τομέας για να ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους τα μέλη της Λεξιλογίας. Εκεί θα απευθύνονται επίσης όσοι ψάχνουν απόδοση για κάποιο ποιηματάκι στη μετάφρασή τους, ώστε να εξυπηρετούνται αμέσως από τους ειδικούς.

tongue-in-cheek: adjective /ˌtʌŋ.ɪnˈtʃiːk/ adj [before noun] describes something that is meant to be understood as a joke, although it might appear to be serious.
Her latest play is a firmly tongue-in-cheek look at the world of advertising.
http://www.lexilogia.gr/forum/showthread.php?t=4546

 

[nickel]

Με την ευκαιρία, να κράξω όσους θέλουν να γράφουμε τα ξένα ονόματα στην ξένη γλώσσα, χωρίς μεταγραφή. Αν οι δημοσιογράφοι και οι άλλοι συντάκτες των σχετικών κειμένων έγραφαν πάντα STAGE (Σταζ) στην πρώτη αναφορά του όρου σε κάθε κείμενο, δεν θα είχαμε τη σημερινή διτυπία. Ούτε για το πρόγραμμα Stage ούτε για τον Durkheim.

Να τους ξανακράξω.

Γράφει στη σημερινή Βιβλιοθήκη της Ελευθεροτυπίας ο Φώτης Τερζάκης, παρουσιάζοντας το βιβλίο Tunsuriban: Ανθρωπολογική μελέτη του σαμανισμού των Chepang του νοτίου και Κεντρικού Νεπάλ:

σε δεύτερο επίπεδο, αυτή η μανία να παρεμβάλλουν όσο το δυνατόν περισσότερες ξένες λέξεις, άκλιτες είτε αμετάφραστες, και ονόματα από μη ευρωπαϊκές γλώσσες στο λατινικό αλφάβητο: γιατί δηλαδή Chepang και όχι Τσεπάνγκ, Buryat και όχι Μπουριάτες, Krishora (γυναικείο όνομα) και όχι Κρισόρα, parafernalia και όχι παραφερνάλια (ή, ακόμη καλύτερα, σύνεργα); Πώς είναι δυνατό να αφήνουμε αμετάφραστο το trance, έστω και με τις νοηματικές προειδοποιήσεις της σημ. 1 της Εισαγωγής; Δουλειά του μεταφραστή, και μάλιστα με επιστημονικές αρμοδιότητες, είναι ακριβώς να επινοήσει μια λύση, και αν χρειαστεί να την επιβάλει. Έχει κανείς την εντύπωση ότι έτσι το έργο γίνεται πιο επιστημονικό, ή είναι τα φραγκολεβαντίνικα των πανεπιστημιακών που πρωτοδιάβασαν όλ' αυτά τα πράγματα σε εγχειρίδια των σπουδών τους στο εξωτερικό και είναι ανίκανοι να τα επανεντάξουν στη μητρική τους γλώσσα (και σκέψη) χωρίς να μοιάζουν με μπαλώματα από ξένο υλικό;​

Αυτά τα «parafernalia» θα τα σχολιάσω αλλού, αλλά θα θυμίσω στον Φώτη Τερζάκη το «δάσκαλε που δίδασκες...». Στην αρχή της παρουσίασης διαβάζω:

Η παγκόσμια βιβλιογραφία του διογκώνεται θεαματικά, και ήδη στα ελληνικά μπορεί να βρει κάποιος καμιά δεκαριά έργα, μεταξύ των οποίων το μνημειώδες του Mircea Eliade.(1)
(1) 1. Mircea Eliade, Σαμανισμός, μτφρ.: Ιφιγένεια Μποτηροπούλου (Χατζηνικολή, Αθήνα 1978) ​

Γιατί να μη γραφτεί στα ελληνικά και ο πολυταλαιπωρημένος Μίρτσεα Ελιάντε; Το ότι έχει ταλαιπωρηθεί το όνομά του φαίνεται από τα ευρήματα του biblionet (ενώ στο διαδίκτυο, σφαγή). Το σωστό υπάρχει και στον Πάπυρο και στη Βικιπαίδεια και στην προφορά της αγγλικής Wikipedia και στο forvo. Γιατί πρέπει ο αναγνώστης να ξέρει ότι ήταν Ρουμάνος και πώς προφέρεται το όνομά του και να μην κάνει την έρευνα ο παρουσιαστής;

 

[SBE]

Πέστα χρυσόστομε!

ΥΓ Παρεμπιπτόντως, επειδή ποτέ δεν είχα δει το όνομα του Ελιάντε γραμμένο με ελληνικούς χαρακτήρες (και δεν το είχα ψάξει κιόλας) δεν ήξερα καν που τονίζεται (κι όχι μόνο το παραδέχομαι, αλλά παραδέχομαι ότι δεν έχω διαβάσει τίποτα δικό του, έχω μόνο μια γενική ιδέα για το ποιος ήταν- αυτό σίγουρα κάνει να φρίξουν με την ασχετοσύνη μου οι μοδάτοι αναγνώστες)

 

[drsiebenmal]

Δεν πέτυχα από την αρχή την πρωινή συζήτηση στη ΝΕΤ για τα θέματα stage με δύο τέως διοικητές του ΟΑΕΔ (Βερναδάκη και Νίκη Τζαβέλα) και δεν ξέρω αν έγινε και γλωσσικό σεμινάριο στην αρχή της, πάντως, όσο άκουσα, εκτός από τη συμπαρουσιάστρια που έλεγε αυθόρμητα στέιτζ και «πνιγόταν» κάθε που της ξέφευγε, οι τέως και ο παρουσιαστής (Κουβαράς), σταζ τα λέγανε. Βέβαια, η Τζαβέλα είπε σε κάποια στιγμή «μα δεν είναι τίποτα καινούργιο, σχολές μαθητείας είχε ο ΟΑΕΔ από παλιά, μάθαμε τώρα και τα λέμε σταζ...» (ή κάπως έτσι τελοσπάντων).

 

[nickel]

Άρχισαν και οι επιστολές στον Τύπο (για να μη νομίζουμε ότι όλοι ζουν στον ηλεκόσμο). Στις επιστολές του σημερινού Βήματος, από τον κ. Θεόφιλο Βαμβάκο:

«Στέιτζ: οι αγγλικούρες εν Ελλάδι»

Ο κ. Θεόφιλος Βαμβάκος, διπλ. μηχ.-ηλεκτρ. μηχανικός ΕΜΠ, μεταφραστής δυτικοευρωπαϊκών και σλαβικών γλωσσών, από την Αθήνα, γράφει:

Είδατε τι κάνει η... μονοκρατορία της αγγλικής γλώσσας στη χώρα μας; Η λέξη stage, προσέξτε, με την έννοια που τη χρησιμοποιούμε πρόσφατα στην Ελλάδα («στέιτζ»), δηλαδή για την άσκηση μέσω της απασχόλησης, δεν συναντάται σε... κανένα σοβαρό λεξικό αγγλικής. Σημαίνει εντελώς... άλλα πράγματα, π.χ. σκηνή θεάτρου, θεατρικό έργο, επάγγελμα του ηθοποιού, εξέδρα, στάδιο διαδρομής, τμήμα δρόμου, όροφος πυραύλου, βαθμίδα ενισχυτή. Η λέξη stage έχει πράγματι την έννοια της άσκησης μέσω της απασχόλησης αλλά στα... γαλλικά και προφέρεται «σταζ»! Ακόμη και οι αγγλόφωνοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όταν τη συναντούν την προφέρουν «σταζ». Εδώ στην Ελλάδα, αν τολμήσει κανείς δυστυχής π.χ. γαλλομαθής να την προφέρει όπως πρέπει, θα πέσει ακαριαίως επάνω του ολόκληρη στρατιά συμπατριωτών μας εφοδιασμένη με αγγλικά ή αγγλικούλια για να τον «διορθώσει» θριαμβευτικά και να του επιβάλει το «στέιτζ».​

 

[anef]

Στο τελευταίο απόσπασμα μου αρέσει πολύ η «μονοκρατορία της αγγλικής στη χώρα μας». Ενώ σε άλλες χώρες το 'χουν αλλιώς ...

Πήγα προχτές σε μια έκθεση στο πλαίσιο της Μπιενάλε Θεσσαλονίκης που γινόταν στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Οι τίτλοι των έργων και τα σχόλια ήταν, όπως θα περίμενε κανείς, στα ελληνικά και στα αγγλικά. Δίπλα λοιπόν σ’ ένα έργο με τίτλο «ο Δικτάτορας» (εικόνιζε ένα σπασμένο άγαλμα δικτάτορα πεσμένο κάτω να δείχνει προς τον ουρανό) κάποιος έγραψε ‘The biggest dictator is English. En français’ - χωρίς προφανώς να έχει συναίσθηση της ειρωνείας: το βασικό του μήνυμα, αυτό που ήθελε να μεταδώσει στους άλλους, ήταν στα αγγλικά. Θέλω να πω, η μονοκρατορία των αγγλικών είναι πραγματικότητα αναπόδραστη προς το παρόν, δύσκολο να την καταπολεμήσουμε με κινήσεις τύπου σταζ και όχι στέιτζ.

Ως προς τα προηγούμενα που ειπώθηκαν, συμφωνώ πως αν όλοι έγραφαν εξαρχής σταζ και όχι stage το πρόβλημα ενδεχομένως να μην υπήρχε. Και φυσικά δεν εννοούσα στα προηγούμενα μηνύματά μου ότι κακώς αναφέρεται στον τίτλο του νήματος το σταζ, αυτό έλειπε. Στόχος μου ήταν να πω πως τελικό κριτήριο πρέπει να είναι η χρήση. Πως όσοι λένε στέιτζ δεν είναι ούτε σουσούδες ούτε τίποτα. Και να τονίσω πως για να στοιχειοθετήσουμε επιλογές στα ελληνικά δεν μπορούμε να επικαλούμαστε πότε τα αρχαία ελληνικά, πότε τα γαλλικά, πότε τα αγγλικά και πότε τα κινέζικα. Αυτό ίσα ίσα μειώνει ακόμα περισσότερο κτγμ την αυτοπεποίθηση των χρηστών της νέας ελληνικής. Συμφωνώ επίσης πως είναι και θέμα χρόνου: όμως το στέιτζ το θυμάμαι να λέγεται τουλάχιστον μια δεκαετία: πόση χρήση θέλουμε ακόμα (τζάνκια θα καταντήσουμε:)), όχι για να το στέψουμε νικητή, αλλά για να το πούμε κι αυτό σωστό -χρησιμοποιώντας άλλο κριτήριο, όχι αυτό της σημασίας, εξίσου όμως έγκυρο.

Τέλος, για τα διαζευκτικά ερωτήματα και τις λίστες: όντως το βιβλίο της Ιορδανίδου είναι δομημένο έτσι –και για το περιεχόμενό του δεν μπορώ να μιλήσω γιατί δεν το έχω διαβάσει. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι απευθύνεται στο γενικό κοινό που θέλει να βάλει την κάθε λέξη σε κουτάκι, για να δανειστώ μια έκφραση του sarant. Ή για να το πω αλλιώς: νο οφένς (μεταγράφω), αλλά αυτό πουλάει αυτή τη στιγμή.

 

[SBE]

Όμως δεν πρόκειται με το θόρυβο που δημιουργήθηκε με τη λέξη να επικρατήσει τελικά το στάζ και να εξαφανιστεί το στέιτζ. Δηλαδή δεν είναι πάντα μάταιη η αντίδραση. Κι έπειτα μη λέμε ότι έτσι είναι γνωστό. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ασχολούνται με τα κοινοτικά προγράμματα και δεν είχαν ακούσει μέχρι προχτές τη λέξη .
Από την άλλη, παραξενεύομαι που το Γαλλικό Ινστιτούτο βάζει αγγλικούς τίτλους. Στόχος του είναι η προώθηση της γαλλικής γλώσσας και του πολιτισμού στην Ελλάδα, επομένως οι επισκέπτες θα μιλάνε ελληνικά και τους βάζεις και το γαλλικό για να κάνεις την προπαγάνδα σου. Εκτός αν περιμένουν για επισκέπτες τουρίστες μόνο.

 

[anef]

Από την άλλη, παραξενεύομαι που το Γαλλικό Ινστιτούτο βάζει αγγλικούς τίτλους. Στόχος του είναι η προώθηση της γαλλικής γλώσσας και του πολιτισμού στην Ελλάδα, επομένως οι επισκέπτες θα μιλάνε ελληνικά και τους βάζεις και το γαλλικό για να κάνεις την προπαγάνδα σου. Εκτός αν περιμένουν για επισκέπτες τουρίστες μόνο.

Η Μπιενάλε είχε εκθέσεις σε καμιά 20αριά χώρους σε όλη τη Θεσσαλονίκη, οπότε υποθέτω ακολούθησαν παντού μια ενιαία πολιτική.

 

[drsiebenmal]

Σκέφτομαι ότι η διαφορά με άλλες λέξεις που πήραμε από ξένες γλώσσες και τις χρησιμοποιούμε με διαφορετική ερμηνεία (δεν είναι μόνο η τραγιάσκα, αλλά και η σαγιονάρα, και τα πούρα και άλλα) είναι ότι εδώ πρόκειται για ανύπαρκτη «αγγλική» λέξη --και λόγω της πρωτοκαθεδρίας των αγγλικών (και) στην Ελλάδα, θα γίνονται διαρκώς προσπάθειες διόρθωσης, ιδιαίτερα αν εμφανιστούν στ' αστεία (ή, το χειρότερο, στα σοβαρά) φράσεις του τύπου «όλος ο κόσμος είναι ένα πρόγραμμα μαθητείας».

Ένα παρεμφερές παράδειγμα δίνει νομίζω το «αράουτ» του ποδοσφαίρου (που προήλθε, λένε κάποιοι, από το our out που άκουσαν οι πρώτοι ποδοσφαιρόφιλοι από τα αγγλικά πληρώματα που έπαιζαν μπάλα με τις ελληνικές ομάδες στην Αθήνα του Μεσοπολέμου). Το αράουτ, καθαρή ελληνική δημιουργία, δεν είχε κανένα πρόβλημα στη χρήση του από τους φιλάθλους όσο το ποσοστό αυτών που καταλάβαιναν αγγλικα ήταν μικρό. Από τη στιγμή που κάποιος είπε «μα αυτό στα αγγλικά δεν σημαίνει τίποτα» και οι γύρω άρχισαν να κάνουν πλάκα σε όποιον το χρησιμοποιούσε, άρχισε να ακούγεται και να καθιερώνεται το «πλάγιο άουτ» (και σκέτο «πλάγιο»). Αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα των άνωθεν προσπαθειών που έγιναν π.χ. επί χούντας για να «καθαρίσει» η γλώσσα, επειδή το γκολ έμεινε γκολ (αλλά είναι «τέρμα» στην Κύπρο), το φάουλ έμεινε φάουλ· το πέναλτι έγινε ήδη μπέναλτι.

 

[nickel]

Νομίζω, πάντως, ότι με αφορμή αυτό θα ήταν χρήσιμο να γίνει μια διευρυμένη συζήτηση, σε άλλο νήμα, πάνω στο «λάθος», τη χρήση και το δικό μας ρόλο σε σχέση με αυτά. Τα μέλη του φόρουμ δεν είναι υποχρεωμένα να έχουν την ίδια προσέγγιση σε αυτά τα θέματα, αλλά αυτά που μπαίνουν στους τίτλους θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν τη φιλοσοφία μιας πλειοψηφίας (του φόρουμ) και όχι τις προσωπικές μου απόψεις.

Και το χιουμοριστικό κομμάτι.

Φανταζόμουν (μέρος ενός μικρού γλωσσικού εφιάλτη που προκάλεσε ο Σαραντάκος) τον νέο που θα πάει σε Εγγλέζους και θα τους ξεστομίσει ένα «I'm doing my stage in Brussels». Είχα επίσης ήδη δει στο intern το «(also known in Quebec English as stagiaire)». Οπότε στην παρακάτω αναζήτηση στον Καναδά, αν εξαιρέσουμε το «when I was doing my stage show», τα άλλα είναι ένας καναδέζικος ... εφιάλτης.
"doing her stage" OR "doing my stage" site:ca

 

[anef]

@ drsiebenmal: Δε διαφωνώ. Όμως και πολλοί από τους επιστημονικούς όρους που έφτιαξαν οι δυτικοί με βάση τα αρχαία ελληνικά ανύπαρκτοι δεν ήταν στα αρχαία ελληνικά; Η διαφορά είναι ότι εκεί έχουμε υψηλή χρήση, χρήση κύρους και φυσικά σκόπιμη δημιουργία λέξεων. Ανύπαρκτων, ωστόσο.

@ nickel: εννοείται πως δεν ζητάω να αλλάξει ο τίτλος!

 

[nevergrown]

Μαλλαλόγια τα δύο stage (αγγλικό και γαλλικό) είναι ψευδόφιλα, σωστά;

Το γαλλικό σταζ είναι το σωστό. Γιατί υπάρχει ως λέξη με τη σημασία της πρακτικής εξάσκησης. όλοι όσοι είναι αρμόδιοι έτσι το λένε. Tο βρήκα με αυτή τη σημασία και σε μυθιστορήματα του Michel Butor που τα έγραψε πριν από το 1970

 

[psifio]

Μαλλαλόγια τα δύο stage (αγγλικό και γαλλικό) είναι ψευδόφιλα, σωστά;

Ναι.

 

[sarant]

Σκέφτομαι ότι η διαφορά με άλλες λέξεις που πήραμε από ξένες γλώσσες και τις χρησιμοποιούμε με διαφορετική ερμηνεία (δεν είναι μόνο η τραγιάσκα, αλλά και η σαγιονάρα, και τα πούρα και άλλα) είναι ότι εδώ πρόκειται για ανύπαρκτη «αγγλική» λέξη --και λόγω της πρωτοκαθεδρίας των αγγλικών (και) στην Ελλάδα, θα γίνονται διαρκώς προσπάθειες διόρθωσης, ιδιαίτερα αν εμφανιστούν στ' αστεία (ή, το χειρότερο, στα σοβαρά) φράσεις του τύπου «όλος ο κόσμος είναι ένα πρόγραμμα μαθητείας».

Ένα παρεμφερές παράδειγμα δίνει νομίζω το «αράουτ» του ποδοσφαίρου (που προήλθε, λένε κάποιοι, από το our out που άκουσαν οι πρώτοι ποδοσφαιρόφιλοι από τα αγγλικά πληρώματα που έπαιζαν μπάλα με τις ελληνικές ομάδες στην Αθήνα του Μεσοπολέμου). Το αράουτ, καθαρή ελληνική δημιουργία, δεν είχε κανένα πρόβλημα στη χρήση του από τους φιλάθλους όσο το ποσοστό αυτών που καταλάβαιναν αγγλικα ήταν μικρό. Από τη στιγμή που κάποιος είπε «μα αυτό στα αγγλικά δεν σημαίνει τίποτα» και οι γύρω άρχισαν να κάνουν πλάκα σε όποιον το χρησιμοποιούσε, άρχισε να ακούγεται και να καθιερώνεται το «πλάγιο άουτ» (και σκέτο «πλάγιο»). Αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα των άνωθεν προσπαθειών που έγιναν π.χ. επί χούντας για να «καθαρίσει» η γλώσσα, επειδή το γκολ έμεινε γκολ (αλλά είναι «τέρμα» στην Κύπρο), το φάουλ έμεινε φάουλ· το πέναλτι έγινε ήδη μπέναλτι.

Ξένες λέξεις που να μην υπάρχουν με την έννοια αυτή στην γλώσσα "δανεισμού" έχουμε κι άλλες, το καλοριφέρ λογουχάρη ή το φερμουάρ.

 

[nevergrown]

Ξένες λέξεις που να μην υπάρχουν με την έννοια αυτή στην γλώσσα "δανεισμού" έχουμε κι άλλες, το καλοριφέρ λογουχάρη ή το φερμουάρ.

Δεν έχει αλλάξει όμως η προφορά τους. Φαντάσου να λέγαμε ρεπορτέιτζ, πλέιτζ, τιρέιτζ, ντεκαπέιτζ, τονέιτζ κτλ κτλ...

 

[Alexandra]

@ drsiebenmal: Δε διαφωνώ. Όμως και πολλοί από τους επιστημονικούς όρους που έφτιαξαν οι δυτικοί με βάση τα αρχαία ελληνικά ανύπαρκτοι δεν ήταν στα αρχαία ελληνικά; Η διαφορά είναι ότι εκεί έχουμε υψηλή χρήση, χρήση κύρους και φυσικά σκόπιμη δημιουργία λέξεων. Ανύπαρκτων, ωστόσο.

Η ανάγκη δημιουργίας επιστημονικών όρων είναι καθημερινή. Δεν λογίζονται στις "ανύπαρκτες" αυτές οι λέξεις, απλώς είναι δικαιολογημένες λεξιπλασίες. Ενώ η λέξη stage στα αγγλικά δεν είναι ανύπαρκτη, αλλά απολύτως υπαρκτή, απλώς σημαίνει άλλο πράγμα. Δηλαδή, έχουμε το εξής φαινόμενο:

Γαλλικά: stage σταζ.
Αγγλικά: internship ή διάφορες άλλες αποδόσεις.

Αν ήθελαν να κάνουν μια λεξιπλασία στα ελληνικά, γιατί δεν δημιούργησαν μια αρχαιοπρεπή λεξιπλασία, όπως στους επιστημονικούς όρους; Απλούστατα, γιατί δεν επρόκειτο περί λεξιπλασίας, επρόκειτο περί καθαρού λάθους. Αυτός που το είπε πρώτη φορά στέιτζ, δεν ήξερε ότι ήταν λάθος και δεν το έψαξε καθόλου. Αγγλικούλια ήξερε, έτσι του φάνηκε ότι πρέπει να προφέρεται.

 

[Zazula]

Ξένες λέξεις που να μην υπάρχουν με την έννοια αυτή στην γλώσσα "δανεισμού" έχουμε κι άλλες, το καλοριφέρ λογουχάρη ή το φερμουάρ.

Έχουμε και το θερμουί ή θερμουίτ ή φερμουί ή φερμουίτ, που δεν ξέρουμε καν από ποια γλώσσα φανταστήκαμε ότι το πήραμε.

Δεν έχει αλλάξει όμως η προφορά τους. Φαντάσου να λέγαμε ρεπορτέιτζ, πλέιτζ, τιρέιτζ, ντεκαπέιτζ, τονέιτζ κτλ κτλ...

Έχουμε το σινεμπλόκ αντί του σάιλεντ μπλοκ, το σασμάν αντί του σανζμάν, το ιβιλάι αντί του χίβινγκ λάιν, το (παράλληλο με το ορθό) παμπρίζ (μαζί με το λαϊκότροπο μπαμπρίζ) αντί του παρμπρίζ, το (παράλληλο με το ορθό) ντουζ (που δίνει κι όλα τα παράγωγα ντουζιέρα κλπ) αντί του ντους κ.ο.κ.

 

[drsiebenmal]

Καλημέρα!
Ίσως θα έπρεπε κάπου να αναφέρουμε ότι από τον ΟΑΕΔ τα προγράμματα αυτά αποκαλούνται συχνά και προγράμματα μαθητείας.

 

[Alexandra]

Έχουμε το σινεμπλόκ αντί του σάιλεντ μπλοκ, το σασμάν αντί του σανζμάν, το ιβιλάι αντί του χίβινγκ λάιν, το (παράλληλο με το ορθό) παμπρίζ (μαζί με το λαϊκότροπο μπαμπρίζ) αντί του παρμπρίζ, το (παράλληλο με το ορθό) ντουζ (που δίνει κι όλα τα παράγωγα ντουζιέρα κλπ) αντί του ντους κ.ο.κ.

Σε όλα αυτά που λες εγώ βλέπω παρεφθαρμένη προφορά, όχι συνειδητά από "γλωσσομαθείς", αλλά από ανθρώπους που δεν ξέρουν καμιά ξένη γλώσσα και λένε ό,τι πιάνει το αφτί τους. Δηλαδή, δεν είπαν παρμπράιζ αντί παρμπρίζ, ούτε τσέιντζμαν αντί σανζμάν.

 

[Zazula]

Αλέξανδρα, εγώ δεν είπα ποτέ ότι η εκφορά στέιτζ είναι σωστή. Αντιλαμβάνομαι ότι το σωστό είναι σταζ. Αλλά ακούω (αποκλειστικά) στέιτζ εδώ και πολλά χρόνια, κι όπως είπα πιστεύω ότι μάλλον αυτή θα επικρατήσει τελικά, λόγω χρήσης. Και πιθανότατα θα παραμείνει παράλληλα και το σταζ ως ορθό. Αλλά αν και όταν ο λεξικογράφος του μέλλοντος περάσει τη λέξη στα λεξικά, θα σημειώνει ότι το στέιτζ προέκυψε από μια λανθασμένη υπόθεση από μέρους πολλών ομιλητών — ότι δηλαδή η λέξη ήταν αγγλική.