seaofdreams
New member
To βάζω περισσότερο για τις εικόνες παρά για την μουσική
κι εδώ μια παράλλαγή του στην οποία και η μουσική είναι ονειρική...
κι εδώ μια παράλλαγή του στην οποία και η μουσική είναι ονειρική...
Τα καλύτερα μουσικά γιουτιουμπάκια
- Thread starter nickel
- Start date
Ο Γάλλος συνθέτης Αρμάν Αμάρ γεννήθηκε το 1953 στην Ιερουσαλήμ και μεγάλωσε στο Μαρόκο. Ο πατέρας του ήταν Εβραιομαροκινός και η μητέρα του Ισραηλίτισσα. Αλλά όλα αυτά μπορείτε να τα καταλάβετε ακούγοντας τη μουσική του. (Έχει γράψει τη μουσική για πολλές ταινίες, ανάμεσα στις οποίες και δύο του Γαβρά.)
Στο Spotify μόλις άκουσα τη μουσική για το Pour une femme του περασμένου Δεκέμβρη, αλλά δεν το βρήκα αλλού.
Μια γεύση εδώ από την ταινία La source des femmes. Μια μεγαλύτερη επιλογή εδώ.
Στο Spotify μόλις άκουσα τη μουσική για το Pour une femme του περασμένου Δεκέμβρη, αλλά δεν το βρήκα αλλού.
Μια γεύση εδώ από την ταινία La source des femmes. Μια μεγαλύτερη επιλογή εδώ.
seaofdreams
New member
Συγκινήθηκα όταν πριν απο λίγες μέρες, μέσα σ'ένα απο τα πιο γνωστά καφέ της Βιέννης άκουσα τον πιανίστα να παίζει Χατζηδάκη...
seaofdreams
New member
Προς Θεού καμία παρεξήγηση, δεν το ήξερα :blush:
...
Μάιστα, φαίνεται πως μας έπιασε η άνοιξη ταυτοχρόνως (28-3-2014, 20:58), συμμοδεράτορα, κι ο καθείς το εξωτερικεύει με τη δέσποινα των λογισμών του...
Σε καλό μας, μπρε.
Μάιστα, φαίνεται πως μας έπιασε η άνοιξη ταυτοχρόνως (28-3-2014, 20:58), συμμοδεράτορα, κι ο καθείς το εξωτερικεύει με τη δέσποινα των λογισμών του...
Σε καλό μας, μπρε.
Ναι, η άνοιξη άργησε μια εβδομάδα και μια μέρα...
And The Waltz Goes On
Χτες (Κυριακή), δεν ξέρω πώς, το Mega θυμήθηκε το βαλς του Άντονι Χόπκινς. Πρόκειται για ένα όμορφο βαλς που είχε γράψει ο Χόπκινς το 1964 και το έριξε σε ένα συρτάρι. Πριν από μερικά χρόνια το θυμήθηκε καθώς άκουγε τον Αντρέ Ριέ στην τηλεόραση, του το έστειλε, ο Ριέ το λάτρεψε και το ενορχήστρωσε. Το πρωτοπαρουσίασε σε πρόγραμμά του στη Βιέννη τον Ιούλιο του 2011, όπου το άκουσε και ο σερ Άντονι για πρώτη φορά μπροστά σε κοινό.
Στο βίντεο η πρώτη αυτή δημόσια εκτέλεση του βαλς, εδώ μια άλλη στο Μάαστριχτ το φθινόπωρο του 2011 και εδώ μια συνέντευξη του Χόπκινς με λεπτομέρειες. Απολαύστε.
Χτες (Κυριακή), δεν ξέρω πώς, το Mega θυμήθηκε το βαλς του Άντονι Χόπκινς. Πρόκειται για ένα όμορφο βαλς που είχε γράψει ο Χόπκινς το 1964 και το έριξε σε ένα συρτάρι. Πριν από μερικά χρόνια το θυμήθηκε καθώς άκουγε τον Αντρέ Ριέ στην τηλεόραση, του το έστειλε, ο Ριέ το λάτρεψε και το ενορχήστρωσε. Το πρωτοπαρουσίασε σε πρόγραμμά του στη Βιέννη τον Ιούλιο του 2011, όπου το άκουσε και ο σερ Άντονι για πρώτη φορά μπροστά σε κοινό.
Στο βίντεο η πρώτη αυτή δημόσια εκτέλεση του βαλς, εδώ μια άλλη στο Μάαστριχτ το φθινόπωρο του 2011 και εδώ μια συνέντευξη του Χόπκινς με λεπτομέρειες. Απολαύστε.
Από χτες έχω λιώσει αυτόν το δίσκο που συνιστώ ολόψυχα στους φίλους του βιολιού (όλο και θα βρείτε και κανένα γιουτιουμπάκι):
Daniel Hope: Spheres
http://www.amazon.com/Spheres-Daniel-Hope/dp/B00AJGDQVK
Αλλά σήμερα ανακάλυψα και την εκτέλεση του Wish You Were Here με τον Στεφάν Γκραπελί. (Η Αμαζόνα έχει πρόβλημα και με την ορθογραφία του ονόματός του.) Πολλές λεπτομέρειες εδώ: http://www.openculture.com/2014/04/pink-floyds-wish-you-were-here-with-stephane-grappelli.html
Daniel Hope: Spheres
http://www.amazon.com/Spheres-Daniel-Hope/dp/B00AJGDQVK
Αλλά σήμερα ανακάλυψα και την εκτέλεση του Wish You Were Here με τον Στεφάν Γκραπελί. (Η Αμαζόνα έχει πρόβλημα και με την ορθογραφία του ονόματός του.) Πολλές λεπτομέρειες εδώ: http://www.openculture.com/2014/04/pink-floyds-wish-you-were-here-with-stephane-grappelli.html
seaofdreams
New member
Εμείς που αγαπάμε το βιολί αγαπάμε και αυτό το όργανο...ελπίζω να μην είναι βαρύ για πρωί! :angel:
Ωραίο και το όργανο και ο Τζούλιαν. Όσο για την Τζένκινς, παρότι δεν χορταίνω να τη βλέπω (π.χ. σε συναυλίες σαν την παρακάτω), έχει τη χροιά φωνής, το τέμπρο, που δεν με ξετρελαίνει στην όπερα, και δεν μου αρέσει καθόλου όταν η Κάθριν περνάει το ποτάμι για πιο δημοφιλή ακούσματα. Αλλά είναι προσωπική άποψη αυτά. Έτσι κι αλλιώς, τα ουαλικά της και μόνο μού προκαλούν πολλές γουάντες.
Slip Away Της Laurie Anderson (από το άλμπουμ Life on a String)
What's this? A little dust in my eye
Well I'm not the type to cry
It's four a.m. I'm standing by the bed where you lie
Sleeping the sleep of the newborn
I put [my] finger to your lips. Warm air.
Five a.m. You lift your hand and open it.
Then you slipped away. You slipped away.
Oh death, that creep, that crooked jerk...
He comes, he comes walking. He comes sneaking
Down that long irreversible hallway
Grabs you in your sleep
I walk outside to the parking lot.
Bright coins of water on the sidewalk.
Big white building where your body lies
Stands in the middle of the fields. Icy air.
And after all the shocks the way the heart unlocks
And ooo we slip away. We slip away.
I'm thinking about the way that lost things always come back
Looking like something else
A fishing pole, a shoe, an old shirt, a lucky day
Ooo then they slip away into the remains of the day
Ooo they slip away. They slip away.
I'm thinking how you taught me how to win
And how to lose
And how to fight the crippling blues that I was born with
Bad dreams and nightmares
Ooo they slip away. Ooo they slip away into the remains of the day.
I know that sometime I'll stop looking for you.
Stop seeing your face every day
Bad dreams and nightmares and big bad wolves
Ooo they slip away into the remains of the day
Ooo they slip away into the remains of the day
They slip away
You told me you had no idea how to die but I saw
The way the light left your eyes
And after all the shocks the way the heart unlocks
And ooo then you slipped away. You slipped away.
Tinariwen και Bassekou Kouyate στο Festival au Desert 2012 στο Τιμπουκτού, με συμμετοχή Bono
με φρικτά σχόλια από κάτω ...
με φρικτά σχόλια από κάτω ...
...
Οι Tinariwen είναι από τα πιο ενδιαφέροντα και μακροβιότερα μουσικά σύνολα της Αφρικής (και με ιστορικό σαν μυθιστόρημα), κι αυτό δεν το λέω εγώ, το λένε κάποιοι που ξέρουν καλύτερα από μένα. Αλλά επειδή μας πήγες στο Μάλι με τον Μπασέκου Κουγιατέ, να τος πέρυσι μαζί με την μπάντα του, τους Νγκόνι Μπα, με εικόνες από το Μπαμάκο (που έχει να επιδείξει απίστευτους μουσικούς, αλλά και παραδοσιακούς ραψωδούς, τους τζέλι (jali, jeli, djeli ή griots):
Jama ko - Bassekou Kouyaté & Ngoni Ba
Για τον Μπόνο, ένα σχόλιο μόνο για το αποπάνω βίντεο, μουσικό: τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;
Ο καθένας με το μπόνο του.
Οι Tinariwen είναι από τα πιο ενδιαφέροντα και μακροβιότερα μουσικά σύνολα της Αφρικής (και με ιστορικό σαν μυθιστόρημα), κι αυτό δεν το λέω εγώ, το λένε κάποιοι που ξέρουν καλύτερα από μένα. Αλλά επειδή μας πήγες στο Μάλι με τον Μπασέκου Κουγιατέ, να τος πέρυσι μαζί με την μπάντα του, τους Νγκόνι Μπα, με εικόνες από το Μπαμάκο (που έχει να επιδείξει απίστευτους μουσικούς, αλλά και παραδοσιακούς ραψωδούς, τους τζέλι (jali, jeli, djeli ή griots):
Jama ko - Bassekou Kouyaté & Ngoni Ba
Για τον Μπόνο, ένα σχόλιο μόνο για το αποπάνω βίντεο, μουσικό: τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;
Ο καθένας με το μπόνο του.
Το θυμήθηκα με την ανάρτηση του Δαεμάνου.
Emerson Lake and Palmer. Works, Volume One (1977): «Fanfare for the Common Man» (γνωστή σύνθεση του Aaron Copland).
Άντε, κι άλλο ένα, παλιότερο:
Emerson Lake and Palmer. Trilogy (1972): «Hoedown», από την όπερα του Aaron Copland Rodeo.
Emerson Lake and Palmer. Works, Volume One (1977): «Fanfare for the Common Man» (γνωστή σύνθεση του Aaron Copland).
Άντε, κι άλλο ένα, παλιότερο:
Emerson Lake and Palmer. Trilogy (1972): «Hoedown», από την όπερα του Aaron Copland Rodeo.
Πριν βάλω να ξανακούσω την παραπάνω τριάδα, να θυμηθώ τα νιάτα μας, μια και πέφτω ανάμεσα στους δυο μικρούς της τριάδας, μια ωραία γνωστή μελωδία (Requiem for a dream) σε ιδιόμορφη εκτέλεση από τους Ιταλούς Corde Oblique, σε ένα βιντεάκι κλεμμένο από την ταινία Naqoyquatsi.