Καλημέρα. Στα δικά μου αφτιά, ανεπαίσθητη. (Και στο δικό μου ηχοσύστημα, ανύπαρκτη.) Όταν μάλιστα έρθουμε στο μέσο (βινίλιο στον 21ο αιώνα), εκεί πια μιλάμε για φετίχ — που τα ξεπέρασα για να επιβιώσω (ψυχολογικά και οικονομικά).
Τα καλύτερα μουσικά γιουτιουμπάκια
- Thread starter nickel
- Start date
Πάντως, πέραν από φετιχισμούς, ο νέος λέει:
... Μουσική δεν έχω εδώ και χρόνια στο pc. Ακούω από το http://spotify.com/ και σου προτείνω να κάνεις το ίδιο.
Απορία δική μου: Ακούς τη δημόσια μουσική των άλλων και ανεβάζεις μόνο ό,τι λείπει;
Απάντηση του νέου:
Ουσιαστικά δεν λείπει τίποτα. Πάρα πολύ σπάνια να μην έχει κάτι. 2 άλμπουμ και ένα τραγούδι δεν έχω βρει γενικά. Έχει ακόμα και τα μεσαιωνικά που ακούω
Αρνητικό ότι πρέπει να πληρώνεις 3 ευρώ το μήνα για να μην έχεις διαφημίσεις. Εγώ τα πληρώνω. Αν πληρώνεις, σε αφήνει να τα κατεβάζεις και στο pc σου για να τα έχεις και offline.
Δεν σε αφήνει να ανεβάσεις τίποτα. Συνεργάζεται απευθείας με τις δισκογραφικές και τους καλλιτέχνες.
... Μουσική δεν έχω εδώ και χρόνια στο pc. Ακούω από το http://spotify.com/ και σου προτείνω να κάνεις το ίδιο.
Απορία δική μου: Ακούς τη δημόσια μουσική των άλλων και ανεβάζεις μόνο ό,τι λείπει;
Απάντηση του νέου:
Ουσιαστικά δεν λείπει τίποτα. Πάρα πολύ σπάνια να μην έχει κάτι. 2 άλμπουμ και ένα τραγούδι δεν έχω βρει γενικά. Έχει ακόμα και τα μεσαιωνικά που ακούω
Αρνητικό ότι πρέπει να πληρώνεις 3 ευρώ το μήνα για να μην έχεις διαφημίσεις. Εγώ τα πληρώνω. Αν πληρώνεις, σε αφήνει να τα κατεβάζεις και στο pc σου για να τα έχεις και offline.
Δεν σε αφήνει να ανεβάσεις τίποτα. Συνεργάζεται απευθείας με τις δισκογραφικές και τους καλλιτέχνες.
Yes'n she's bad-eyed and she's loveless
A young man's fancy and an old man's dream
I'm self raising and I flower in her company
Give me no sugar without her cream
She's a warm fart at Christmas
She's a breath of champagne on a sparkling night
Yes'n she's bad-eyed and she's loveless
Turns other women to envious green
Yes'n she's bad-eyed and she's loveless
She's a young man's vision --- in my old man's dream
-- in my old man's still young ears
Βολικό το πρακτικό ψηφιακό —και γι' αυτό το προτιμώ κι εγώ στην καθημερινή χρήση— αλλά το αναλογικό του βινυλίου έχει άλλη χάρη ακουστική. Μια χάρη που δεν την κάνω πολύ συχνά πια στ' αφτιά μου —τα περισσότερα τ' ακούω ψηφιακά για την ευκολία μου· όπως αυτόν τον δίσκο που τον έχω ψηφιοποιημένο (κι επεξεργασμένο ηχητικά επί ώρες πολλές, τότε που είχα ώρες πολλές διαθέσιμες) σε σκληρό δίσκο απευθείας από το βινύλιο, τον βρίσκω στο youtube ολόκληρο ή σε κομμάτια, στο Spotify, στο iΤunes, στο νέτι γενικά ή σε όποιο μαραφέτι έχω πρόχειρο (κινητό, εμπιτριόφωνο ή άλλο ηχοψηφιόφωνο)— αλλά όταν θέλω να τον ακούσω πραγματικά κι αποκλειστικά, δυστυχώς σχετικά σπάνια πια, ν' ακούω μόνο τη μουσική και να «την ακούω», στο βινύλιο καταφεύγω ακόμα. Για μένα δεν είναι θέμα νοσταλγίας μόνο και φετίχ, είναι κυρίως θέμα ωταλγίας και ιμπρεσιόν ακουστίκ.
Ναι, για τ' αφτιά μου ήμουν πάντοτε περήφανος, τουλάχιστον μέχρι να γίνω στ' αφτιά περήφανος, κάτι που εύχομαι ν' αργήσει.
...
Κώστα, υπάρχουν εξηγήσεις τεχνικές, στο νέτι θα βρεις πολλές, όμως εγώ αυτή τη χάρη προτιμώ να μην την περιγράφω με λόγια. Καλή είναι η αντικειμενική ανάλυση, δε λέω, αλλά σε μερικά πράγματα —του καθενός υποκειμενικά, προσωπικά— μπορεί να σκοτώσει τη μαγεία, να την κάνει χειροπιαστή και πεζή, γι' αυτό απ' αυτά τα μερικά προσπαθώ να την κρατάω μακριά. Περιγράφεται ο έρωτας με όρους τεχνικούς και αναλύσεις για δειγματοληψίες, για ψυχοακουστική και αρμονικές; Μόνο με όρους ποιητικούς (ή με αναλύσεις ψυχολογικές, εντέλει υποκειμενικές, ή πεζές ορμονικές). Ακούω τι μου λένε τ' αφτιά μου μόνο, τι αίσθηση μου δίνουν, και τα εμπιστεύομαι. Εκεί που τελειώνουν τα λόγια, αναλαμβάνει η αίσθηση. Κι όταν με κυριέψει η αίσθηση, τα λόγια περιττεύουν.
Όπως λέει ένας μεγάλος δάσκαλος: «Η μουσική, παιδί μου, είναι χιλιόμετρα. Μην ακούς αυτούς που βάζουν κουκκίδες στο χαρτί».
Κώστα, υπάρχουν εξηγήσεις τεχνικές, στο νέτι θα βρεις πολλές, όμως εγώ αυτή τη χάρη προτιμώ να μην την περιγράφω με λόγια. Καλή είναι η αντικειμενική ανάλυση, δε λέω, αλλά σε μερικά πράγματα —του καθενός υποκειμενικά, προσωπικά— μπορεί να σκοτώσει τη μαγεία, να την κάνει χειροπιαστή και πεζή, γι' αυτό απ' αυτά τα μερικά προσπαθώ να την κρατάω μακριά. Περιγράφεται ο έρωτας με όρους τεχνικούς και αναλύσεις για δειγματοληψίες, για ψυχοακουστική και αρμονικές; Μόνο με όρους ποιητικούς (ή με αναλύσεις ψυχολογικές, εντέλει υποκειμενικές, ή πεζές ορμονικές). Ακούω τι μου λένε τ' αφτιά μου μόνο, τι αίσθηση μου δίνουν, και τα εμπιστεύομαι. Εκεί που τελειώνουν τα λόγια, αναλαμβάνει η αίσθηση. Κι όταν με κυριέψει η αίσθηση, τα λόγια περιττεύουν.
Όπως λέει ένας μεγάλος δάσκαλος: «Η μουσική, παιδί μου, είναι χιλιόμετρα. Μην ακούς αυτούς που βάζουν κουκκίδες στο χαρτί».
Το γερμανικό συγκρότημα LaBrassBanda ψηφίστηκε καλύτερο του 2013 από τους τηλεθεατές του πολύ δημοφιλούς πρωινάδικου (momo) της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης. Το τραγούδι τους Nackert (Γυμνός) βγήκε δεύτερο στον εσωτερικό γερμανικό διαγωνισμό για τη Γιουροβίζιον 2013. Στο YouTube διαβάζουμε σχόλια στα κομμάτια τους όπως:
«Ωραίος ρυθμός αλλά δεν καταλαβαίνω λέξη. Βέβαια, είμαι ξένος και ξέρω μόνο Hochdeutsch.»
«Φίλε, κι εγώ που είμαι Γερμανός δεν καταλαβαίνω Χριστό...»
Με αφορμή τη συζήτηση που ξεκίνησε εδώ. :)
(Στο μεταξύ, κόλλησα και βλέπω το κοντσέρτο τους στο Chiemsee και έχω πεθάνει στα γέλια (κι η μουσική, καλή είναι) αλλά πρέπει να μπορείς να πιάσεις και καμιά λέξη στα νότια γερμανικά, αυστροβαυαρικά και σία...
«Ωραίος ρυθμός αλλά δεν καταλαβαίνω λέξη. Βέβαια, είμαι ξένος και ξέρω μόνο Hochdeutsch.»
«Φίλε, κι εγώ που είμαι Γερμανός δεν καταλαβαίνω Χριστό...»
Με αφορμή τη συζήτηση που ξεκίνησε εδώ. :)
(Στο μεταξύ, κόλλησα και βλέπω το κοντσέρτο τους στο Chiemsee και έχω πεθάνει στα γέλια (κι η μουσική, καλή είναι) αλλά πρέπει να μπορείς να πιάσεις και καμιά λέξη στα νότια γερμανικά, αυστροβαυαρικά και σία...
Εγώ δεν ακούω τίποτα απ' όλα αυτά, αλλά έζησα στο τέλος της εποχής του δίσκου. Οπότε υποθέτω ότι είναι περισσότερο νοσταλγική η αίσθηση παρά τεχνική, που έτσι κι αλλιώς απαιτεί πολύ καλά ηχεία για να την αντιληφθείς και φυσικά καλό πικάπ με καλή βελόνα και δίσκο σε άψογη κατάσταση και χωρίς σκόνη. Ακόμα κι έτσι η διαφορά είναι αρκετά πιο ανεπαίσθητη από αυτήν της ακουστικής του χώρου και του πώς είναι τοποθετημένο το ηχοσύστημα. Μεγαλύτερη ακουστική διαφορά ίσως παρατηρήσεις σε έργα λόγιας μουσικής (κλασικής, μπαρόκ, ρομαντικής, σύγχρονης), αλλά εκεί η διαφορά στον ήχο μεταξύ ζωντανού και ηχογραφημένου ακούσματος είναι τόσο τεράστια που η διαφορά αναλογικής-ψηφιακής ηχογράφησης φαντάζει μικρή.
Επί τη ευκαιρία, σας αφιερώνω ένα πολύ επίκαιρο και πολύ αγαπημένο μου κομμάτι του Τσαϊκόφσκι. Είναι το Adagio cantabile ma non troppo, ή Έρημος Τόπος, Τοπίο στην Ομίχλη, όπως είναι ο τίτλος του, από την πρώτη του συμφωνία (Συμφωνία Νο 1 σε Σολ μινόρε, με τον τίτλο Χειμερινά Όνειρα). Είναι το πρώτο σημαντικό έργο του και ένα από τα πιο συναισθηματικά. Εδώ σε εκτέλεση από την Συμφωνική Ορχήστρα του Σικάγου, υπό τον Κλαούντιο Αμπάντο.
bernardina
Moderator
I can't stand the rain -live and unplugged. Ann Peebles
Να μαθαίνουμε και κανένα καινούργιο όνομα. Birdy, 17χρονη Αγγλιδούλα.
http://en.wikipedia.org/wiki/Birdy_(musician)
http://en.wikipedia.org/wiki/Birdy_(musician)
Ναι, νοτιογερμανικός και προφορικός.
Νά πώς είχε διευθύνει ο Μπαρενμπόιμ το Εμβατήριο του Ραντέτσκι το 2009, την προηγούμενη φορά που είχε διευθύνει τη Φιλαρμονική της Βιέννης στην πρωτοχρονιάτικη συναυλία της.
Για τη φετινή του εμφάνιση η Χριστίνα Ταχιάου σημείωσε στο Facebook:
Πριν λίγες μέρες έγραφα: "Αναρωτιέμαι πώς θα το διευθύνει φέτος -ξανά- ο Μπάρενμπόιμ, μετά την ωραία αυτή θεατρικότητα του 2009." Ε λοιπόν, φέτος, προτίμησε να τιμήσει τους μουσικούς της Ορχήστρας, χαιρετώντας τους έναν έναν! Υπέροχος μαέστρος, αληθινός πολίτης του κόσμου, προσέφερε αυτό το μαγικό τρίλεπτο που ενώνει εκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη».
Μπέρνι, πες μας για τα βιβλία...
Για τη φετινή του εμφάνιση η Χριστίνα Ταχιάου σημείωσε στο Facebook:
Πριν λίγες μέρες έγραφα: "Αναρωτιέμαι πώς θα το διευθύνει φέτος -ξανά- ο Μπάρενμπόιμ, μετά την ωραία αυτή θεατρικότητα του 2009." Ε λοιπόν, φέτος, προτίμησε να τιμήσει τους μουσικούς της Ορχήστρας, χαιρετώντας τους έναν έναν! Υπέροχος μαέστρος, αληθινός πολίτης του κόσμου, προσέφερε αυτό το μαγικό τρίλεπτο που ενώνει εκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη».
Μπέρνι, πες μας για τα βιβλία...
Σύμφωνα με τα αυστριακά ΜΜΕ, ο ειρηνιστής Μπαρενμπόιμ, ο πρώτος ισραηλινός που έγινε επίτιμος παλαιστίνιος πολίτης, ήθελε να δώσει στη φετινή συναυλία, 100 χρόνια μετά την αρχή του Α' Παγκόσμιου Πολέμου, μια φιλειρηνική/αντιπολεμική ανάσα. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσουν τον τρόπο που (δεν) «διεύθυνε» το εμβατήριο του γερο-Ραντέτσκι, ενός βοημού στρατιωτικού που υπηρέτησε σε όλους τους πολέμους της Αυστρίας επί 70 χρόνια, φτάνοντας στον βαθμό του στρατάρχη της αυτοκρατορίας των Αψβούργων και ο οποίος σημείωσε τις μεγάλες του επιτυχίες υπερεβδομηκοντούτης, εναντίον των Ιταλών στον πρώτο πόλεμο της ιταλικής ανεξαρτησίας.
Στη συναυλία υπήρξε όμως και δεύτερο αντιπολεμικό σημείο. Το δεύτερο κιόλας κομμάτι, οι «Φοίνικες της ειρήνης», γράφτηκε από τον Josef Strauß
με αφορμή τη συντριπτική ήττα των Αυστριακών από τους Πρώσους στο Κένιγκγκρετς [Königgrätz] (σήμερα Χράντετς Κράλοβε) με την οποία κρίθηκε ο πόλεμος για την πρωτοκαθεδρία στο γερμανικό έθνος και την ένωσή του υπέρ της λύσης της «Μικρής Γερμανίας» υπό την ηγεσία της Πρωσίας.
Τέλος, ας αναφέρω εδώ ότι η Φιλαρμονική της Βιέννης θα δώσει συναυλία στις 28 Ιουνίου, μέρα της κήρυξης του Α'ΠΠ στο Σεράγεβο.
Στη συναυλία υπήρξε όμως και δεύτερο αντιπολεμικό σημείο. Το δεύτερο κιόλας κομμάτι, οι «Φοίνικες της ειρήνης», γράφτηκε από τον Josef Strauß
με αφορμή τη συντριπτική ήττα των Αυστριακών από τους Πρώσους στο Κένιγκγκρετς [Königgrätz] (σήμερα Χράντετς Κράλοβε) με την οποία κρίθηκε ο πόλεμος για την πρωτοκαθεδρία στο γερμανικό έθνος και την ένωσή του υπέρ της λύσης της «Μικρής Γερμανίας» υπό την ηγεσία της Πρωσίας.
Τέλος, ας αναφέρω εδώ ότι η Φιλαρμονική της Βιέννης θα δώσει συναυλία στις 28 Ιουνίου, μέρα της κήρυξης του Α'ΠΠ στο Σεράγεβο.