Πατατοσαλάτα: διάφορα ανάμικτα για το "κίνημα της πατάτας"

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Παλ και δόχτορα, μα επειδή έχω δει το λ -αλλά δεν το έχω δοκιμάσει γιατί έχει 45 λίραι το μπουκάλι- σκέφτομαι ότι υπαρχει αγορά για ψιλό γαζί.
Πόσο;!; :scared:
 

SBE

¥
Α, τους αγύρτες! 45 ευρώ στην ευρωζώνη, 45 στερλίνες στη στερλινοζώνη!
Εντωμεταξύ η συσκευασία δώρου είναι το μπουκαλι των 45 μέσα σε κουτί χαρτονένιο με βελουτέ θήκη. Η οποία του ανεβάζει την αξία κατά 115 ευρώ (!!!)

Σοβαρά πάντως, το δικό μας λάδι είναι μικρής παραγωγής (15-20 ρίζες) και θα βγαίνει σε αυστηρά περιορισμένο αριθμό 500 φιαλών, για να μείνει και για μας. Χωρίς λιπάσματα,από ελληνικές ποικιλίες ελιών, το ελαιοτριβείο είναι 500 μέτρα από τον ελαιώνα και εννοείται ότι μαζεύουμε και φτιάχνουμε λάδι την ίδια μέρα. Η εμφιάλωση σε ντιζαϊνεράτο μπουκάλι θα γίνεται αποκλειστικά από παρθένες σε λευκούς χιτώνες με στεφάνια απο κλάδο ελαίας (τις ανηψιές μου, που την καταβρίσκουν να ντύνονται νεράιδες, γιατί άμα θέλουν να κληρονομήσουν θα πρέπει να δουλεψουν κι όλας), και ο αριθμός θα είναι γραμμένος με τα χεράκια μου στην ετικέτα. Η οποία ετικέτα θα έχει ένα στυλιζαρισμένο μοτίβο με παιδάκια διότι το προϊόν μας είναι οικογενειακό. Και για τους απαιτητικούς θα υπαρχει ειδική περιορισμένη παραγωγή ελάχιστων φιαλών (ας πούμε είκοσι ετησίως) από την ελιά που θα έχω μαζέψει εγώ με τα χεράκια μου, καθισμένη στη σεζλόνγκ δίπλα στο δέντρο και φωνάζοντας στον εργάτη να βιάζεται γιατί με θέρισε το κρύο δεκεμβριάτκα.
Όλα αυτά σε τιμή έκπληξη. Υπόσχομαι παντως πόλεμο στις τιμές του λ.

Και τώρα επιστρέφω στο chateau SBE για να καταστρώσω τα σχέδια.
 

rogne

¥
Κυκλοφορεί και σε gift box προς €160.
http://www.speironcompany.com/Text/orders/trans.php

Άσε, με γενόσημο θα τη βγάλουμε...

Τελικά όλα συνδέονται με όλα... Η "χειρωνακτική" εργασία κοστολογείται 2,70 δολάρια το λίτρο, αλλά η "πνευματική" αξίζει 52 φορές παραπάνω, as it reflects Speiron’s idea of exceptional creation, attention to detail and outstanding quality. An idea which constantly gains worldwide recognition and admiration (από εδώ).
 
Σοβαρά πάντως, το δικό μας λάδι είναι μικρής παραγωγής (15-20 ρίζες) και θα βγαίνει σε αυστηρά περιορισμένο αριθμό 500 φιαλών, για να μείνει και για μας. Χωρίς λιπάσματα,από ελληνικές ποικιλίες ελιών, το ελαιοτριβείο είναι 500 μέτρα από τον ελαιώνα και εννοείται ότι μαζεύουμε και φτιάχνουμε λάδι την ίδια μέρα.

Το δικό μας λάδι πληροί ακριβώς τις ίδιες προϋποθέσεις* και το δίνουμε προς 1.5 ευρώ (στο ελαιοτριβείο). Η μόνη διαφορά είναι ότι έχουμε 10πλάσιες ρίζες.



* βιολογική καλλιέργεια, παραγωγή λαδιού αυθημερόν, στο ελαιοτριβείο του χωριού και μάζεμα με τα χέρια (παλιότερα τις μαζεύαμε οι ίδιοι, τώρα τις μαζεύουν τρίτοι).
 

daeman

Administrator
Staff member
[...]
Σήμερα άκουγα στην τηλεόραση ότι θα πουληθεί και λάδι σε ένα δήμο της Αθήνας, στο 1/2 της τιμής που πωλείται στα σουπερμάρκετ, περίπου 2,5€/λίτρο από σχεδόν 6€/λίτρο.

Στην Κρήτη πάντως, το λιοτρίβι αγοράζει το λάδι από όποιον παραγωγό θέλει να διαθέσει την παραγωγή του, σε τιμή που κυμαίνεται από 1,8 έως 2,2 ευρώ το λίτρο, αναλόγως τη χρονιά, τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία που έχω στοιχεία. Η διαφορά μέχρι τα 6 ευρώ το λίτρο (σχεδόν τριπλάσια τιμή) που φτάνει στον καταναλωτή λιανικής - εκτός από το μικρό κόστος τυποποίησης, συσκευασίας και μεταφοράς - πάει από τις τσέπες των ελαιολιμασμένων στις τσέπες των ελαιολυμαινομένων. Και δεν μιλάω για χαμόλαδο ή άλλο λάδι κατώτερης ποιότητας, αλλά γι' αυτό που δίνω στα παιδιά μου, βιολογικό σε όλα εκτός από την πιστοποίηση. Εκείνο που λαδώνει τα γρανάζια του μηχανισμού δεν έχει σταθερή τιμή βέβαια, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι πολύ ακριβότερο από το φαγώσιμο. Γιατί πατατοσαλάτα χωρίς λάδι δεν γίνεται.
 
@Nickel: Τα ερωτήματά σου έχουν κτγμ λάθος προϋποθέσεις, π.χ. ότι ένα κομουνιστικό κόμμα είναι δυνατό (αν είναι επαναστατικό ή δυνητικά επαναστατικό) να έρθει στην εξουσία με εκλογές, ότι τα μονοπώλια μπορούν να «καταργηθούν» απλώς κατά την εφαρμογή του «προγράμματος» ενός κόμματος, ότι το βάθεμα της κρίσης θα συνεπάγεται για τα επόμενα χρόνια απλώς «άκαρπες εκλογικές διαδικασίες», και αρκετές άλλες. Αν έχω χρόνο θα επανέλθω.
 

nickel

Administrator
Staff member
Μα αυτά κατατέθηκαν σαν παραεπιστημονική φαντασία, μη μου βάζετε περιορισμούς και στη φαντασία! Η ουσία του ερωτήματος έχει να κάνει με το κατά πόσο ένα κομουνιστικό καθεστώς στην Ελλάδα, το οποίο δεν έχει καμιά σημασία πώς ανέβηκε και πώς μένει στην εξουσία, μπορεί να αποκοπεί εντελώς από τον τρόπο που τα μονοπώλια (και άλλες οικονομικές δυνάμεις) ορίζουν τη μοίρα (και) του δικού μας τόπου.
 
Εγώ πάντως έχω μπερδευτεί με τα μονοπώλια. Άλλος ήξερα να είναι ο ορισμός τους. Ας πούμε, κατά το ΛΚΝ:

η αποκλειστική άσκηση όλων των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με ορισμένα αγαθά ή υπηρεσίες, από μία μόνο επιχείρηση

Ποια είναι αυτά τα μονοπώλια, λοιπόν; Υπάρχουν μάλιστα και αντιμονοπωλιακοί νόμοι.
 

daeman

Administrator
Staff member
[...] Υπάρχουν μάλιστα και αντιμονοπωλιακοί νόμοι.

:lol: Δεν προλαβαίνω να το κουβεντιάσω τώρα, αλλά το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις; :D
Γελώ για να μην κλαίω.
 

SBE

¥
Το δικό μας λάδι πληροί ακριβώς τις ίδιες προϋποθέσεις* και το δίνουμε προς 1.5 ευρώ (στο ελαιοτριβείο). Η μόνη διαφορά είναι ότι έχουμε 10πλάσιες ρίζες.

Τα 3/4 της ελληνικής παραγωγής έτσι είναι. Η διαφορά που είπα ότι είδα στο φετεινό λάδι οφείλεται στο ότι από πέρσι έχουμε κάποιον να φροντίζει τις ελιές συνεχώς. Τους μιλάει, τους κάνει μασάζ, ξέρεις, τέτοια πράγματα. Και απο εκεί που το λάδι ήταν πολύ καλό (και δεν το λέω μόνο εγώ, το λέει κι η ανάλυση που σου δίνουν στο ελαιοτριβείο) ξαφνικά έγινε άλλο πράμα. Α, ναι, παίζει και λίγο ρόλο το ότι όταν γίνεται η διαδικασία στο ελαιοτριβείο είναι εκεί κι επιβλέπει, γιατί στο παρελθόν μια- δυο φορές πιστεύουμε ότι μας δώσανε ο,τι λάδι είχανε κι όχι το δικό μας.
Παλιότερα απλώς μαζεύαμε ελιές, φέρναμε και τον κύριο απο το χωριό που κλαδεύει, μετά για κανά μήνα βλαστημάγανε οι πάντες τον κύριο που κλαδεύει γιατί τις κουτσούρεψε τις ελιές κλπ και πηγαίναμε το Δεκέμβριο να μαζέψουμε πάλι. Περιποίηση στα ενδιάμεσα καμία. Όλο λένε ότι οι ελιές δεν έχουν ανάγκη, ε, να που έχουν.
 
:lol: Δεν προλαβαίνω να το κουβεντιάσω τώρα, αλλά το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις; :D
Γελώ για να μην κλαίω.

Όχι, δεν το ξέρω το άλλο με τον Τοτό. Ξέρω ότι π.χ. η Microsoft έχει πληρώσει τα μαλλιοκέφαλά της σε πρόστιμα για μονοπωλιακές τακτικές. Το 2004 η Microsoft πλήρωσε πρόστιμο 500 εκ. ευρώ, στην ΕΕ, γιατί τα Windows περιέχουν τον Windows Media Player. Ναι, πλήρωσε 500 εκατομμύρια ευρώ για ένα πρόγραμμα αναπαραγωγής βίντεο και ήχου. Επιπλέον, η ΕΕ ζήτησε από την Microsoft να ελευθερώσει τον πηγαίο κώδικα των Server 2003. Κάτι που η Microsoft έκανε, όμως όταν είχε ήδη εκπνεύσει η αρχική προθεσμία, οπότε έφαγε κι άλλο πρόστιμο, των 280 εκ. ευρώ. Το 2008, η ΕΕ έχωσε τρίτο πρόστιμο στην Microsoft, αυτήν την φορά των 900 εκ. ευρώ. Αυτό είναι το δεύτερο μεγαλύτερο πρόστιμο που έχει χώσει η ΕΕ για μονοπωλιακές τακτικές. Το μεγαλύτερο πρόστιμο που έχουν χώσει είναι της τάξης των 1.06 δις ευρώ (στην Intel, to 2009). Όλη η ιστορία, εδώ.

Μμμμ... εγώ μια χαρά τούς βλέπω να λειτουργούν τους νόμους.
 
Τα 3/4 της ελληνικής παραγωγής έτσι είναι. Η διαφορά που είπα ότι είδα στο φετεινό λάδι οφείλεται στο ότι από πέρσι έχουμε κάποιον να φροντίζει τις ελιές συνεχώς. Τους μιλάει, τους κάνει μασάζ, ξέρεις, τέτοια πράγματα. Και απο εκεί που το λάδι ήταν πολύ καλό (και δεν το λέω μόνο εγώ, το λέει κι η ανάλυση που σου δίνουν στο ελαιοτριβείο) ξαφνικά έγινε άλλο πράμα. Α, ναι, παίζει και λίγο ρόλο το ότι όταν γίνεται η διαδικασία στο ελαιοτριβείο είναι εκεί κι επιβλέπει, γιατί στο παρελθόν μια- δυο φορές πιστεύουμε ότι μας δώσανε ο,τι λάδι είχανε κι όχι το δικό μας.
Παλιότερα απλώς μαζεύαμε ελιές, φέρναμε και τον κύριο απο το χωριό που κλαδεύει, μετά για κανά μήνα βλαστημάγανε οι πάντες τον κύριο που κλαδεύει γιατί τις κουτσούρεψε τις ελιές κλπ και πηγαίναμε το Δεκέμβριο να μαζέψουμε πάλι. Περιποίηση στα ενδιάμεσα καμία. Όλο λένε ότι οι ελιές δεν έχουν ανάγκη, ε, να που έχουν.

Φυσικά και έχουν ανάγκη. Εμείς κλαδέματα, ποτίσματα, κτλ., τα κάναμε μόνοι μας, για χρόνια (δηλαδή ο πατέρας μου, εμείς απλώς βοηθούσαμε). Αυτό πολλαπλασίασε την παραγωγή. Ο πατέρας μου μπόλιαζε τις "κακές" ελιές, φύτευε νέες και τα ρέστα (γεννήθηκε και μεγάλωσε σε χωριό). Το λάδι μας είναι πολύ καλό, αλλά η μπίζνα που λες θέλει ενασχόληση, σχέδιο και προγραμματισμό. Έχουμε σκεφτεί πολλές φορές να το κάνουμε, αλλά θέλεις και τα αντίστοιχα κονέ στο εξωτερικό.
 

SBE

¥
Με διάθεση όλα γίνονται, και στο εξωτερικό. Ο κος λ βλέπω ότι έχει τέσσερα σημεία πωλήσεως εκτός Ελλάδας όλα και έχει πάει σε διεθνείς εκθέσεις. Στάνταρ πράγματα, αλλά δε νομίζω να ζει από το λ, μου δίνει την εντύπωση ότι είναι επιχείρηση πολύ μικρή και ακόμα δεν έχει φτάσει τις δυνατότητές της. Άλλοι το'χουνε πάρει πιο ζεστά, με 1000 δέντρα, εντατικής καλλιέργειας κλπ (ωραίο μπουκάλι).

Από τα πιο ωραία ψιλό γαζί με ελαιόλαδο (λόγω ντιζάιν) από Ιταλούς (αγγλικής ιδιοκτησίας η επιχείρηση, πάντως και το λάδι πάει το λίτρο 25), εδώ. Ενώ αντίστοιχο ελληνικό σου λέει και για την προσωπικότητα των δέντρων.

ΥΓ Έχουμε και λεμονιές και πορτοκαλιές

ΥΓ2 Περιμένω να πει ο Ελληγενής ότι έχει πιο πολλές λεμονιές και πορτοκαλιές.
 
Όχι. Έχω όμως 4-5 καστανιές, αρκετέροδακινιές, 2 κερασιές, 2 μηλιές, μια αχλαδιά, και κάνα-δυο βερυκοκιές.
 

Zazula

Administrator
Staff member
Όχι, δεν το ξέρω το άλλο με τον Τοτό. [...] Μμμμ... εγώ μια χαρά τούς βλέπω να λειτουργούν τους νόμους.
Hellegennes, νομίζω ο daeman αναφερόταν στα εγχώρια μονοπώλια (π.χ. γάλα, ντομάτα, καύσιμα κλπ) που συντηρούν πολύ ψηλά τις τιμές καταναλωτή.
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Υπάρχουν εγχώρια μονοπώλια, ωστόσο γνωρίζω ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχει ρίξει πολλές φορές πρόστιμα, και έχει επιβάλει επίσης σχετικές ποινές.
 
Είναι αβλαβές να μιλάμε για μονοπώλια ακόμα και προκειμένου για ολιγοπώλια; Εγώ τα περισσότερα μονοπώλια που γνωρίζω στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια είναι ή ήταν κρατικά, όχι ιδιωτικά (κάποια κρατικά θα ήταν παλιότερα ιδιωτικά που κρατικοποιήθηκαν, όπως η Ολυμπιακή).
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Υπάρχουν εγχώρια μονοπώλια, ωστόσο γνωρίζω ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχει ρίξει πολλές φορές πρόστιμα, και έχει επιβάλει επίσης σχετικές ποινές.
Να διορθώσω, γιατί δεν διατύπωσα σωστά: υπάρχουν προσπάθειες δημιουργίας μονοπωλίων, κάποτε πετυχημένες, και άλλοτε όχι. Και για το γάλα, που λέει ο Ζάζουλας πιο πάνω, π.χ., εγώ ψωνίζω γερμανικό γάλα της μάρκας του σουπερμάρκετ, που είναι φτηνότερο από το ελληνικό - και είναι και το πρώτο που τελειώνει στο ράφι.

Αν αρχίσουν και οι παραγωγοί να διαθέτουν γάλα στην αγορά, τότε να τις δω τις γαλακτοβιομηχανίες. Και σωστή και η παρατήρηση του Κώστα, κάποια πράγματα μας φαίνονται αυτονόητα και δεν τους δίνουμε σημασία. Έχω πια ξεχάσει πόσο ακριβό ήταν το τηλέφωνο τότε που ο ΟΤΕ (με τους 50χρονους συνταξιούχους και τα εφάπαξ των 5 και 10 εκατομμυρίων δρχ ανά παιδί που έμπαινε στο πανεπιστήμιο ή έκλεινε τα 23) ήταν κρατικό μονοπώλιο.
 
Hellegennes, νομίζω ο daeman αναφερόταν στα εγχώρια μονοπώλια (π.χ. γάλα, ντομάτα, καύσιμα κλπ) που συντηρούν πολύ ψηλά τις τιμές καταναλωτή.

Το φαντάστηκα, αλλά και στην Ελλάδα τα μονοπώλια ήταν κρατικά, όπως λέει παρακάτω ο Κώστας. Γάλα, κτλ., δεν βρίσκεις από μια εταιρεία μόνο. Κι ακόμα κι αν νομίζεις ότι επηρεάζεσαι από καρτέλ, υπάρχουν και μικρότερες εταιρείες με φθηνότερα προϊόντα. Ειδικά για γάλα, υπάρχουν δεκάδες μικρές φίρμες, που πουλάνε γάλα είτε σε χαρτονένιο κουτί είτε σε γυάλινο μπουκάλι.

Γενικά, μονοπώλιο είναι μόνο αν υπάρχει ένας και μοναδικός προμηθευτής-φορέας και επικίνδυνο ολιγοπώλιο είναι μόνο αν πρόκειται για καρτέλ.
 
Top