SBE
¥
Γιατί είναι ψώνιο να μιλάς με τον κομμωτή σου για ανταύγειες κι όχι για ρεφλέ και μες;
Επιπλέον, είναι ψώνιο μόνο όταν το κάνουν οι Έλληνες ή και όταν το κάνουν οι Γάλλοι, οι Γερμανοί και άλλοι πολλοί;
Ο αντίλογος στους μύθους για την ελληνική γλώσσα
- Thread starter nickel
- Start date
Γιατί είναι ψώνιο να μιλάς με τον κομμωτή σου για ανταύγειες κι όχι για ρεφλέ και μες;
Επιπλέον, είναι ψώνιο μόνο όταν το κάνουν οι Έλληνες ή και όταν το κάνουν οι Γάλλοι, οι Γερμανοί και άλλοι πολλοί;
Όχι, ψώνιο είναι όταν έχεις μια λέξη χωρίς προβλήματα και επινοείς κάποια νέα, από "πείσμα". Για παράδειγμα έχεις ζάντα και την κάνεις σώτρον ή λάστιχο και το κάνεις επίσωτρον. Αν αυτό δεν είναι άγρια ψωνάρα, δεν ξέρω τι στο καλό είναι. Και οι Γερμανοί όταν το κάνουν είναι ψώνιο. Και οι Γάλλοι.
Συνήθως εμείς είμαστε μεγαλύτερα ψώνια, γιατί δημιουργούμε λέξεις από τρισχιλιετή νάματα. Αυτό είναι τραγελαφικό, γιατί όσο ξένη λέξη είναι η ζάντα, άλλο τόσο είναι και το σώτρον.
Συνήθως εμείς είμαστε μεγαλύτερα ψώνια, γιατί δημιουργούμε λέξεις από τρισχιλιετή νάματα. Αυτό είναι τραγελαφικό, γιατί όσο ξένη λέξη είναι η ζάντα, άλλο τόσο είναι και το σώτρον.
Ihatemithous
New member
Κατά πρώτον ευχαριστώ για τις πληροφορίες, και κυρίως για την βοήθεια να προσεγγίσω το ερώτημα που είχα θέσει για την διείσδυση της Ελληνικής γλώσσας στα Αγγλικά. (Και ό,τι άλλο ευπρόσδεκτο)
Αλλά τώρα που σας βρήκα θα σας κουράσω λίγο ακόμα με τους μύθους, αν είναι μύθοι, για την Ελληνική γλώσσα.
Μια θεωρία που συναντώ συχνά και η επιγραφή του Δισπηλιού, και την συναντώ με τέσσερις μορφές
1. είναι η αρχαιότερη γραφή στον κόσμο
2. είναι Ελληνική γραφή
3. είναι μια γραφή που αναπτύχθηκε στην περιοχή της Ευρώπης
4. από αυτή προέρχεται η γραμμική β, η γραμμική Α , ακόμα και τα ιερογλυφικά της Αιγύπτου.
-----
Ακόμα μια περίπτωση από την ευρεία συλλογή θεωριών για την Ελληνική γλώσσα, είναι η άποψη ότι κάποιοι κακοί, ισχυρίζονται ψευδώς ότι το Ελληνικό αλφάβητο είναι εξέλιξη του Φοινικικού, και ότι το Ελληνικό αλφάβητο αναπτύχθηκε στην Ελλάδα χωρίς επιδράσεις, ίσως από την γραμμική Α ή Β.
Έχω κάποιες απόψεις σχετικά, που θεωρούν τα ανωτέρω μάλλον μύθους, αλλά θα χαρώ να έχω και μια γνώμη από κάποιους που ασχολούνται περισσότερο από μένα με την γλώσσα.
Αλλά τώρα που σας βρήκα θα σας κουράσω λίγο ακόμα με τους μύθους, αν είναι μύθοι, για την Ελληνική γλώσσα.
Μια θεωρία που συναντώ συχνά και η επιγραφή του Δισπηλιού, και την συναντώ με τέσσερις μορφές
1. είναι η αρχαιότερη γραφή στον κόσμο
2. είναι Ελληνική γραφή
3. είναι μια γραφή που αναπτύχθηκε στην περιοχή της Ευρώπης
4. από αυτή προέρχεται η γραμμική β, η γραμμική Α , ακόμα και τα ιερογλυφικά της Αιγύπτου.
-----
Ακόμα μια περίπτωση από την ευρεία συλλογή θεωριών για την Ελληνική γλώσσα, είναι η άποψη ότι κάποιοι κακοί, ισχυρίζονται ψευδώς ότι το Ελληνικό αλφάβητο είναι εξέλιξη του Φοινικικού, και ότι το Ελληνικό αλφάβητο αναπτύχθηκε στην Ελλάδα χωρίς επιδράσεις, ίσως από την γραμμική Α ή Β.
Έχω κάποιες απόψεις σχετικά, που θεωρούν τα ανωτέρω μάλλον μύθους, αλλά θα χαρώ να έχω και μια γνώμη από κάποιους που ασχολούνται περισσότερο από μένα με την γλώσσα.
Η γραφή του Δισπηλιού, είναι χαράγματα. Προφανώς είναι κάποια πρώιμη μορφή επικοινωνίας. Ωστόσο γραφή δεν είναι, μάλλον. Κατά πάσα πιθανότητα δεν αναπαριστά ούτε κάποια υπαρκτή γλώσσα -γνωστή ή άγνωστη. Ως εκ τούτου, οι υπόλοιπες υποθέσεις είναι άκυρες (οι 2, 3, 4). Σίγουρα είναι κάποια σύμβολα που κάτι θέλουν να πουν, όμως αυτό δεν συνιστά από μόνο του γραφή και σίγουρα όχι γλώσσα.
Η ελληνική μπορεί να μην είναι η αρχαιότερη γλώσσα ούτε καν η γλώσσα με την αρχαιότερη γραφή που έχουμε ευρήματα, είναι όμως η γλώσσα με το αρχαιότερο -στον ευρωπαϊκό χώρο- εύρημα που μπορούμε να διαβάσουμε (όχι όμως και παγκοσμίως).
Το ελληνικό αλφάβητο δεν έχει απολύτως καμμία σχέση με τις γραμμικές. Υπάρχουν 1-2 σύμβολα της γραμμικής Β' που φέρνουν, ελάχιστα -και με μπόλικη φαντασία-, στο αλφάβητο, αλλά η ομοιότητα είναι συμπτωματική, καθώς δεν υπάρχει καν συσχέτιση γλωσσικής αξίας. Π.χ. το e φέρνει στο άλφα, το a φέρνει στο ταύ και το ka στο θήτα. Αν όντως τα αντίστοιχα γράμματα ήταν από τα αντίστοιχα σύμβολα, δεν υπάρχει λόγος να μην διατηρούσαν την ίδια λεκτική αξία (δηλαδή e, a και ka = ε, α, κ).
Η ελληνική μπορεί να μην είναι η αρχαιότερη γλώσσα ούτε καν η γλώσσα με την αρχαιότερη γραφή που έχουμε ευρήματα, είναι όμως η γλώσσα με το αρχαιότερο -στον ευρωπαϊκό χώρο- εύρημα που μπορούμε να διαβάσουμε (όχι όμως και παγκοσμίως).
Το ελληνικό αλφάβητο δεν έχει απολύτως καμμία σχέση με τις γραμμικές. Υπάρχουν 1-2 σύμβολα της γραμμικής Β' που φέρνουν, ελάχιστα -και με μπόλικη φαντασία-, στο αλφάβητο, αλλά η ομοιότητα είναι συμπτωματική, καθώς δεν υπάρχει καν συσχέτιση γλωσσικής αξίας. Π.χ. το e φέρνει στο άλφα, το a φέρνει στο ταύ και το ka στο θήτα. Αν όντως τα αντίστοιχα γράμματα ήταν από τα αντίστοιχα σύμβολα, δεν υπάρχει λόγος να μην διατηρούσαν την ίδια λεκτική αξία (δηλαδή e, a και ka = ε, α, κ).
Μια γενική δημοσιογραφική παρουσίαση για τα ευρήματα και την πινακίδα του Δισπηλιού μπορεί να διαβάσει κανείς στο Βήμα και να αρκεστεί στις δηλώσεις του υπεύθυνου καθηγητή Γ. Χουρμουζιάδη. Όταν αυτά τα θέματα πέφτουν στις γραφίδες των εθνικιστών, η ανάγκη για την επιστημονική αλήθεια μπαίνει σε δεύτερη μοίρα, συχνά ξεχνιέται εντελώς.
SBE
¥
Διαφωνώ με τη χρήση της λέξης εθνικιστές. Μπορεί κανείς να είναι εθνικιστής και να μην πιστεύει τους μύθους, ενώ δεν θα έλεγα ότι είναι ντε και καλά εθνικιστής όποιος τα πιστεύει, εθνοβλαμμένος ίσως ή απλά ανενημέρωτος ή κάποιος σαν τον ihatemithous που αποφασίζει να μη ρωτήσει και δεν έχει καμία απορία.
Ένα είδος γλωσσικού εθνικισμού είναι στις περισσότερες περιπτώσεις. Δεν αναφέρομαι σ' αυτούς που τα πιστεύουν ή τα αναπαράγουν, αλλά σ' αυτούς που τα παράγουν. Έτσι κι αλλιώς, όποιο θέμα κι αν πέσει στη γραφίδα του εθνικιστή, θα ταλαιπωρηθεί, από τη στιγμή που το ζητούμενο είναι να δειχτεί η ανωτερότητα του έθνους.
Κατεξοχήν εθνικιστικό πεδίο είναι. Ο εθνικιστής διψάει να βρει πράγματα που να αναδεικνύουν το έθνος του και η γλωσσική ανωτερότητα εμπίπτει σ' αυτά. Μπορείς να πεις "ανενημέρωτος εθνικιστής" ή "αντιεπιστημονικός", αλλά γεγονός είναι ότι η ποιότητα "εθνικιστής" λειτουργεί ανασταλτικά στην αμφισβήτηση εθνικών "επιτευγμάτων". Είναι πολύ δύσκολο να βρεις εθνικιστή να μην πιστεύει αμασητί τους γλωσσικούς μύθους, ακόμη κι αν κατά τα άλλα είναι αντικειμενικός και μεθοδικός.
Γεγονός είναι ότι οι Έλληνες δεν είμαστε εκπαιδευμένοι στην καρτεσιανή λογική και έτσι ο πολύς κόσμος δεν μπαίνει στην διαδικασία εξακρίβωσης του hearsay. Π.χ. έχω δει φυσικούς να χάφτουν τον μύθο για τα 70 εκ. λέξεις της ελληνικής, παρότι κάτι τέτοιο είναι μαθηματικώς αδύνατο, όπως θα έπρεπε να τους υποδεικνύει η μαθηματική τους λογική.
Γεγονός είναι ότι οι Έλληνες δεν είμαστε εκπαιδευμένοι στην καρτεσιανή λογική και έτσι ο πολύς κόσμος δεν μπαίνει στην διαδικασία εξακρίβωσης του hearsay. Π.χ. έχω δει φυσικούς να χάφτουν τον μύθο για τα 70 εκ. λέξεις της ελληνικής, παρότι κάτι τέτοιο είναι μαθηματικώς αδύνατο, όπως θα έπρεπε να τους υποδεικνύει η μαθηματική τους λογική.
Τι ακριβώς σε κάνει να πιστεύεις ότι όλοι οι φυσικοί έχουν μαθηματική λογική;
Έ, ξέρω 'γώ; Έστω και λίγο πρέπει να νιώθει ο φυσικός για να έχει γίνει φυσικός. Τουλάχιστον αυτό θα υπέθετε κανείς, αλλά σίγουρα δεν ισχύει απαραίτητα, αν ούτε υποψιάζεται ο άλλος ότι 70 εκατομμύρια είναι τρομερά μεγάλος αριθμός για λεξιλόγιο.
SBE
¥
Αν κάποιος δεν ξέρει τίποτα περί λέξεων μπορεί να του φανούν λίγα τα 70 εκατομμύρια, μπορεί να του φανούν πολλά.
Φυσικά μπορεί να πει ότι το τάδε λεξικό έχει τόσες σελίδες, κάθε σελίδα τόσες λέξεις πάνω κάτω, το λεξικό δεν έχει ίσως όλες τις λέξεις της γλώσσας, οπότε έτσι να κάνει μερικές λογικές υποθέσεις και να καταλήξει, αν μη τι άλλο, ότι δεν ξέρει.
Αλλά δυστυχώς δεν έχουν αυτή την ικανότητα πολλοί άνθρωποι τελικά.
Φυσικά μπορεί να πει ότι το τάδε λεξικό έχει τόσες σελίδες, κάθε σελίδα τόσες λέξεις πάνω κάτω, το λεξικό δεν έχει ίσως όλες τις λέξεις της γλώσσας, οπότε έτσι να κάνει μερικές λογικές υποθέσεις και να καταλήξει, αν μη τι άλλο, ότι δεν ξέρει.
Αλλά δυστυχώς δεν έχουν αυτή την ικανότητα πολλοί άνθρωποι τελικά.
Γιατί είναι μαθηματικώς αδύνατο; Γλωσσολογικώς είναι αδύνατο, όχι μαθηματικώς.
Γιατί έστω ότι η αρχαία ελληνική αναπτύχθηκε μέσα σε μία χιλιετία. Αυτό σημαίνει παραγωγή 70,000 λέξεων τον χρόνο ή περίπου 190 λέξεων την ημέρα. Κι αυτός είναι ένας εξαιρετικά συντηρητικός υπολογισμός. Αυτό φαίνεται ηλίθιο, εκ προοιμίου. Αλλά αν το αφήσουμε και πάμε στο πού βρέθηκαν αυτές οι λέξεις, με απλά μαθηματικά δημοτικού, θα δούμε ότι χρειαζόμαστε έναν όγκο κειμένων μεγαλύτερο από ότι έχει γραφτεί ποτέ στην ανθρωπότητα. Μόνο το λεξικό θα έπρεπε να είναι 10,000 τόμοι των 500 σελίδων.
Κατ' αρχάς αυτοί που πιστεύουν στα 70 εκατ. λέξεις δεν πιστεύουν ότι η ελληνική αναπτύχθηκε σε μια χιλιετία μόνο, αλλά τη θεωρούν πολύ παλαιότερη. Δεύτερον, τα μαθηματικά του δημοτικού σχετικά με το πόσο όγκο κειμένων απαιτούν τόσες λέξεις ή πόσο χώρο θα 'πιανε ένα λεξικό, προϋποθέτουν τη γνώση μεγεθών όπως το πόσες λέξεις έχει μια σελίδα κττ — γνώσεις που δεν είναι αυτονόητο πως οφείλουν να κατέχουν οι φυσικοί.
Για να δείξω το ότι αυτό που φαίνεται αυτονόητο σ' έναν γλωσσολόγο ή σε κάποιον που τουλάχιστον προσεγγίζει συστηματικά και συγκροτημένα ένα γλωσσικό θέμα, σε σχέση με κάποιον που απλώς δέχεται μια ξερή αριθμητική πληροφορία, θα δώσω το αντίθετο παράδειγμα: Έστω ότι ένας βιολόγος δίνει μια πληροφορία π.χ. για τον αριθμό των ειδών των εντόμων ή για το πόσα είδη έχουν εξαφανιστεί μεγαλοποιημένη σε τάξη 10[SUP]2[/SUP] ή ένας αστρονόμος κάνει το ίδιο για τον αριθμό των αστέρων ή για την ηλικία του σύμπαντος· πώς μπορεί να κρίνει ένας γλωσσολόγος αν κάτι τέτοιο είναι «μαθηματικώς αδύνατο»;
Για να δείξω το ότι αυτό που φαίνεται αυτονόητο σ' έναν γλωσσολόγο ή σε κάποιον που τουλάχιστον προσεγγίζει συστηματικά και συγκροτημένα ένα γλωσσικό θέμα, σε σχέση με κάποιον που απλώς δέχεται μια ξερή αριθμητική πληροφορία, θα δώσω το αντίθετο παράδειγμα: Έστω ότι ένας βιολόγος δίνει μια πληροφορία π.χ. για τον αριθμό των ειδών των εντόμων ή για το πόσα είδη έχουν εξαφανιστεί μεγαλοποιημένη σε τάξη 10[SUP]2[/SUP] ή ένας αστρονόμος κάνει το ίδιο για τον αριθμό των αστέρων ή για την ηλικία του σύμπαντος· πώς μπορεί να κρίνει ένας γλωσσολόγος αν κάτι τέτοιο είναι «μαθηματικώς αδύνατο»;
Σε όλες τις περιπτώσεις το θέμα είναι να έχεις την ικανότητα να σχηματοποιήσεις νοητικά την τάξη του μεγέθους. Όταν αναφέρεσαι σε 70.000.000 λέξεις, μπορείς με κάποια προσέγγιση μικρότερη του 1/100 να εκτιμήσεις πόσους τόμους θα χρειάζονταν τα λεξικά της γλώσσας. Μόνο οι ειδικοί γνωρίζουν όμως π.χ. την πυκνότητα των εντόμων ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο του πλανήτη και αμφιβάλλω αν υπάρχουν καν ειδικοί αστρονόμοι που να μπορούν να στοιχηματίσουν στην κλίμακα του 1/100 για τον υποτιθέμενο αριθμό των αστέρων --ακόμη και στον σχετικά γνωστό γαλαξία μας.
Δεν χρειάζεται όμως να καταφεύγεις σε τέτοια παραδείγματα για να δείξεις τη δυσκολία ακόμη και των ειδικών στη συνειδητοποίηση των αριθμών. Το δείχνουν οι απαντήσεις σε ερωτήσεις όπως πόσα τούβλα (hint: π.χ. των 5 επί 15 εκατοστών) μπορεί να περιέχει ένας τοίχος 2,5 επί 3 μέτρα ή πόσο ύψος έχει μια δεξαμενή με βάση 15 επί 20 μέτρα και χωρητικότητα 90.000 λίτρα (αυτό, το δεύτερο, είναι λέει από πραγματικό θέμα μαθητικών εξετάσεων --παραθέτω την ερώτηση επειδή κανείς δεν παραξενεύτηκε ούτε από την άσκηση, ούτε από την απάντηση).
Δεν χρειάζεται όμως να καταφεύγεις σε τέτοια παραδείγματα για να δείξεις τη δυσκολία ακόμη και των ειδικών στη συνειδητοποίηση των αριθμών. Το δείχνουν οι απαντήσεις σε ερωτήσεις όπως πόσα τούβλα (hint: π.χ. των 5 επί 15 εκατοστών) μπορεί να περιέχει ένας τοίχος 2,5 επί 3 μέτρα ή πόσο ύψος έχει μια δεξαμενή με βάση 15 επί 20 μέτρα και χωρητικότητα 90.000 λίτρα (αυτό, το δεύτερο, είναι λέει από πραγματικό θέμα μαθητικών εξετάσεων --παραθέτω την ερώτηση επειδή κανείς δεν παραξενεύτηκε ούτε από την άσκηση, ούτε από την απάντηση).
Η ελληνική, σε όποιο χρονικό διάστημα κι αν τοποθετήσουμε το σχηματισμό της,* πάντως δεν δημιουργήθηκε ex nihilo· προήλθε από άλλες, προηγούμενες «γλώσσες», κλάδους ή μορφές τελοσπάντων γλώσσας (όπως και να τις αποκαλέσουμε), κι εκείνες από άλλες παλιότερες. Άρα μπορεί κάλλιστα να υπήρχε πολύ μεγάλο αρκετό απόθεμα. Επιπλέον, σε ένα δυναμικό σύστημα όπως είναι η γλώσσα τι ακριβώς είναι η λέξη, θέλω να πω πού αρχίζει και πού τελειώνει ο προσδιορισμός κάποιου ακούσματος/αρθρώματος ως νέας λέξης; Αν το «λύκος» είναι μια λέξη (με τους πολλούς της τύπους σε ένα κλιτικό σύστημα), ο «γερόλυκος» και ο «θαλασσόλυκος» είναι ξεχωριστές λέξεις; Πολύ μελάνι έχει χυθεί για όλα αυτά από ανθρώπους πιο ειδικούς από εμάς. Το μόνο που μας μένει είναι να θαυμάζουμε ένα πλήθος αόριστα (χωρίς ποσοτικό προσδιορισμό), όπως ακριβώς μας θύμισαν οι προλαλήσαντες ότι δεν έχει νόημα να μετράμε τα άστρα του ουρανού (κινδυνεύοντας έτσι να καταστρέψουμε τα εργαλεία των ποιητών).
* Τριάντα αιώνων λογοτεχνία διατείνεται ότι έχει επιμεληθεί ο Στυλιανός Αλεξίου. Νομίζω (δηλαδή έχω μια θολή ανάμνηση, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ καθαρά) ότι ο Παλαμάς ήταν που μίλησε για «βροντολάλημα τριαντατριών αιώνων», ενθουσιασμένος από τις μινωικές πινακίδες που ανακάλυπτε ο Έβανς στην Κρήτη.
* Τριάντα αιώνων λογοτεχνία διατείνεται ότι έχει επιμεληθεί ο Στυλιανός Αλεξίου. Νομίζω (δηλαδή έχω μια θολή ανάμνηση, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ καθαρά) ότι ο Παλαμάς ήταν που μίλησε για «βροντολάλημα τριαντατριών αιώνων», ενθουσιασμένος από τις μινωικές πινακίδες που ανακάλυπτε ο Έβανς στην Κρήτη.
Ώπα. Αυτές είναι πολύ συγκεκριμένες πληροφορίες, για τις οποίες χρειάζεται να έχεις μια ιδέα. Από την στιγμή που αποκτάς την ιδέα φαίνεται η σχέση σου με την μαθηματική λογική. Π.χ., λέω ότι ένας κόκκος άμμου περιέχει 10^20 άτομα. Κατόπιν και μόνο κατόπιν ρωτάω πόσα άτομα βρίσκονται στο ορατό σύμπαν. Θα εκπλαγείς με το πόσα απίστευτα μακριά πέφτουν όλοι από το σωστό (περίπου 10^80). Για όσους φαίνεται πολύ μικρό το άλμα από το 10^20 ως το 10^80, μπορούμε να καταλήξουμε ότι δεν έχουν μαθηματική λογική.
Τώρα, για το πόσες λέξεις έχει μια σελίδα, συμφωνώ ότι πρέπει να έχεις μια άλφα σχέση, όμως όλοι την έχουμε! Όλοι έχουμε γράψει κείμενα στην ζωή μας και δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να μην μπορεί να υπολογίσει 5-10 λέξεις ανά γραμμή και 20-30 γραμμές ανά σελίδα. Αν και εγώ εννοούσα παραβολικές συναρτήσεις, ωστόσο αυτές δεν είναι ύλη δημοτικού.
Μια σημείωση περιθωρίου: Στις περισσότερες συζητήσεις αυτού του είδους με μη ειδικούς, κάτι που πρέπει να πασχίσεις να ξεκαθαρίσεις από την αρχή είναι ότι άλλο η λέξη (λέξις) και άλλο οι τύποι (λέξη, λέξης, λέξεις, λέξεων, λέξις, λέξεως, λέξει, λέξιν, λέξι, λέξεσι). Προφανώς δεν μπορείς να κάνεις συγκρίσεις με π.χ. την αγγλική, που έχει δύο τύπους (μην πιάσουμε τη σχέση στα ρήματα...). Ότι άλλο η λέξη και ο τύπος, και άλλο οι λέξεις του συνόλου της γραμματείας (αυτό που θα βγάλει το Word στο Tools > Word Count αν του ρίξεις μέσα όλα τα έργα των αρχαίων).
Είναι εκνευριστικό να πρέπει να κάνεις συζήτηση με κάποιον που θέλει να έχει άποψη για τον πλούτο μιας γλώσσας και δεν έχει καταλάβει καν τι είναι αυτό που μετράει.
Είναι εκνευριστικό να πρέπει να κάνεις συζήτηση με κάποιον που θέλει να έχει άποψη για τον πλούτο μιας γλώσσας και δεν έχει καταλάβει καν τι είναι αυτό που μετράει.
Ihatemithous
New member
Σαν άσχετος με την γλωσσολογία (και γενικότερα με τον γραπτό λόγο και την ορθογραφία) επιτρέψτε μου, να πω δυο πράγματα για τον εθνικισμό και την γλώσσα. Όταν διαβάζεις κάπου το λερναίο κείμενο σε κάποια του εκδοχή και δεν είσαι τελείως τυφλωμένος από την ανάγκη σου, να θεωρήσεις το έθνος σου ανώτερο, ώστε να καταξιωθείς φαντασιακά, έστω και μέσω της γλώσσας, θα πρέπει να αναρωτηθείς, είναι δυνατόν να είναι η γλώσσα μου τόσο ανώτερη από τις άλλες? Άντε να είναι ανώτερη αφού μου το λένε όλοι, αλλά τόσο μα τόσο πολύ!?
Αυτό κανονικά αρκεί για να σου κινήσει υποψίες. Δυστυχώς όμως οι άνθρωποι συνήθως έχουν την τάση να αποδέχονται απόψεις που εκφέρονται με σοβαρότητα, ιδίως αν προέρχονται από σοβαρές ή σοβαροφανείς πηγές. Και ιδίως όταν έστω και στο ελάχιστο, θωπεύουν το εγώ τους.
Και το λερναίο κείμενο ζει και βασιλεύει. Βέβαια ακόμα και να ψυλλιαστείς ότι κάτι τρέχει, θα δυσκολευτείς να συνειδητοποιήσεις πού είναι τα ψέματα, και πού η αλήθεια (αν υπάρχει) γιατί με μια πρώτη ανάγνωση νομίζεις ότι κάτι δεν κατάλαβες καλά ή ότι πρόκειται για κάποια πολύ σαφή πληροφορία για να είναι τελείως μούφα.
Έτυχε η αδελφή μου να ξεκίνησε διδακτορικό στην γλωσσολογία και δυστυχώς να μην πρόλαβε να το τελειώσει. Για αυτό και είμαι λίγο υποψιασμένος με μερικά θέματα. Αλλά χωρίς βοήθεια από πιο ειδικούς, δεν θα μπορούσα να διατυπώσω αντιρρήσεις για το λερναίο.
Μερικές φορές έχω μπλέξει σε συζητήσεις σε φόρουμ σχετικά και πρόσφατα είχα μια τέτοια αφορμή. Δεν περιμένω ότι θα έχω τον τελευταίο λόγο σε αυτές, μια και μου λείπει κάτι βασικό εκτός από γνώσεις, (που έτσι και αλλιώς λείπουν πολύ περισσότερο σε θιασώτες του Λερναίου), δεν είμαι αρκετά φανατικός.
Οι τελευταίες ατάκες Λερναίου (υποθέτω) που δεν τις είχα ξανακούσει.
Γενικότερα έχω ενδιαφέρον για τους αστικούς μύθους και στην θητεία μου στα φόρουμ έχω εντοπίσει αρκετούς. Τραγέλαφος.
Αυτό κανονικά αρκεί για να σου κινήσει υποψίες. Δυστυχώς όμως οι άνθρωποι συνήθως έχουν την τάση να αποδέχονται απόψεις που εκφέρονται με σοβαρότητα, ιδίως αν προέρχονται από σοβαρές ή σοβαροφανείς πηγές. Και ιδίως όταν έστω και στο ελάχιστο, θωπεύουν το εγώ τους.
Και το λερναίο κείμενο ζει και βασιλεύει. Βέβαια ακόμα και να ψυλλιαστείς ότι κάτι τρέχει, θα δυσκολευτείς να συνειδητοποιήσεις πού είναι τα ψέματα, και πού η αλήθεια (αν υπάρχει) γιατί με μια πρώτη ανάγνωση νομίζεις ότι κάτι δεν κατάλαβες καλά ή ότι πρόκειται για κάποια πολύ σαφή πληροφορία για να είναι τελείως μούφα.
Έτυχε η αδελφή μου να ξεκίνησε διδακτορικό στην γλωσσολογία και δυστυχώς να μην πρόλαβε να το τελειώσει. Για αυτό και είμαι λίγο υποψιασμένος με μερικά θέματα. Αλλά χωρίς βοήθεια από πιο ειδικούς, δεν θα μπορούσα να διατυπώσω αντιρρήσεις για το λερναίο.
Μερικές φορές έχω μπλέξει σε συζητήσεις σε φόρουμ σχετικά και πρόσφατα είχα μια τέτοια αφορμή. Δεν περιμένω ότι θα έχω τον τελευταίο λόγο σε αυτές, μια και μου λείπει κάτι βασικό εκτός από γνώσεις, (που έτσι και αλλιώς λείπουν πολύ περισσότερο σε θιασώτες του Λερναίου), δεν είμαι αρκετά φανατικός.
Οι τελευταίες ατάκες Λερναίου (υποθέτω) που δεν τις είχα ξανακούσει.
Και για τις τρεις έχω κάποιες απαντήσεις στο μυαλό μου, αλλά δεν έχω και τόσο θράσος ώστε να τις γράψω εδώ, μια μόνο ερώτηση αν ξέρετε από περιέργεια, αυτός ο Francisco Adrados είναι υπαρκτό πρόσωπο, γλωσσολόγος και έχει πει κάτι τέτοιο?
Γενικότερα έχω ενδιαφέρον για τους αστικούς μύθους και στην θητεία μου στα φόρουμ έχω εντοπίσει αρκετούς. Τραγέλαφος.
Ο Αδράδος είναι υπαρκτό πρόσωπο και σοβαρότατος ελληνιστής και γλωσσολόγος, διευθυντής σύνταξης του μνημειώδους ελληνοϊσπανικού λεξικού. Απλώς πολλά από τα γραφτά του και τις δηλώσεις του τα διαστρεβλώνουν. Αξίζει να ψάξει κανείς τι ακριβώς έχει πει σε κάθε περίπτωση, για να αντιληφθούμε τα σαχλά παιχνίδια που παίζονται.
http://es.wikipedia.org/wiki/Francisco_Rodríguez_Adrados
http://es.wikipedia.org/wiki/Francisco_Rodríguez_Adrados