Άσκοποι αγγλισμοί
- Thread starter Hellegennes
- Start date
Κατά την γνώμη μου είναι εύκολο να το μπερδέψεις. Σύμφωνα με το OED, η πρώτη έννοια του dull είναι:
1. Not quick in intelligence or mental perception; slow of understanding; not sharp of wit; obtuse, stupid, inapprehensive.
Ρε συ, nickel, και το call back δεν είναι ιδιωματισμός αλλά μην μου πεις ότι το θα σε πάρω πίσω δεν είναι αγγλισμός. Θα το ξανασκεφτώ αύριο, που θα ηρεμήσω. Άσε με να εκτονωθώ... λίγο.
SBE
¥
Δεν θυμάμαι να έγραψα εγώ τον ορισμό του OED.
MelidonisM
New member
το googlimages δίνει κυρίως μουντή μέρα
4. not bright, intense, or clear; dim: a dull day; a dull sound.
έχουμε όμως και
6. sluggish: a dull day in the stock market.
http://www.thefreedictionary.com/dull
Never a Dull Day in Pompeii: A Tale of Ancient Pompeii and Herculaneum and modern discovery
και ελληνικό συγκρότημα, Dull Days (συνέντευξη με τις Βαρετές Μέρες)
4. not bright, intense, or clear; dim: a dull day; a dull sound.
έχουμε όμως και
6. sluggish: a dull day in the stock market.
http://www.thefreedictionary.com/dull
Never a Dull Day in Pompeii: A Tale of Ancient Pompeii and Herculaneum and modern discovery
και ελληνικό συγκρότημα, Dull Days (συνέντευξη με τις Βαρετές Μέρες)
«Στη γραμμή του καθήκοντος» είπε μόλις κάποιος παρουσιαστής στο δελτίο του Mega, αλλά δεν έχουν την πρωτιά.
Τόσοι που έχουν πέσει σ' αυτή τη γραμμή, φαντάζεστε πού φτάνει.
Τόσοι που έχουν πέσει σ' αυτή τη γραμμή, φαντάζεστε πού φτάνει.
bernardina
Moderator
Ενδεχομένως θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και τη φράση με κάθε κόστος που τείνει σιγά σιγά να παραμερίσει το αντίστοιχο πάση θυσία. Ίσως φταίει η δοτική, δεν ξέρω. Είναι γεγονός ότι δυσκολεύει λιγάκι τη χρήση (για παράδειγμα, κάπου διάβασα πρόσφατα τη φράση *με ποιητική αδεία)
Στη Λέξι έχει μνημονευτεί σε άλλο νήμα, αλλά για άλλο λόγο.
Στη Λέξι έχει μνημονευτεί σε άλλο νήμα, αλλά για άλλο λόγο.
Σωστό. Κι αν θέλει κανείς να πλησιάσει το cost χωρίς οικονομικό κόστος, μεταφορικά, και να αποφύγει τη δοτική και τη θυσία (όχι άλλη θυσία!) έχουμε και το «με κάθε τίμημα» (με 296 γνήσιες γκουγκλιές, η μία από αυτές λεξιλογική που τα λέγαμε πάλι με την Μπέρνι), από την ίδια πηγή, το cost, αλλά όχι τόσο δουλικό, κι ενσωματωμένο πια στα ελληνικά.
τίμημα το [tímima] Ο49 : 1. (οικον.) η αξία ενός πράγματος σε χρήμα: Aγόρασε εκτάσεις γης με ευτελές ~. 2. (μτφ.) αυτό που πρέπει να ανταλλάξει, να θυσιάσει κάποιος για να αποκτήσει κτ.: Tο ~ της ελευθερίας είναι το αίμα των αγωνιστών της. Tο ~ που κατέβαλε για να ανεβεί στην εξουσία ήταν βαρύ.
[λόγ.: 1: ελνστ. τίμημα, αρχ. σημ.: `εκτίμηση, πρόστιμο΄· 2: σημδ. αγγλ. cost]
Ή: με οποιοδήποτε τίμημα (301 γνήσια ευρήματα).
Για συγκρίνετε όμως και την αποτύπωση της χρήσης όταν το ουσιαστικό εισάγεται με το ασχέτως: Τα «ασχέτως κόστους» (που μας ενδιαφέρουν στην περίπτωση που συζητούμε εδώ, δλδ όχι όλες οι γκουγκλιές — αλλά και πάλι) είναι πολύ περισσότερα από τα «ασχέτως τιμήματος».
Εγώ δεν θα έλεγα ότι είναι λάθος το «με κάθε κόστος» ακόμα κι αν είναι αγγλισμός. Έχουμε πολλούς τρόπους να πούμε αυτά τα πράγματα, π.χ. ανεξάρτητα από το τίμημα, όσο κι αν στοιχίσει, όποιο κι αν είναι το κόστος. Καλό είναι να τους έχουμε όλους υπόψη μας και όλους στη φαρέτρα μας. Θα δούμε ότι κάπου θα πηγαίνει το πάση θυσία πολύ καλύτερα από το ασχέτως κόστους. 
Καλά, τότε κι εμείς θα τα πουλήσουμε στο Χόλιγουντ.
Μας τα ζήτησε και ο Λαρς φον Τρόικερ.Ενδιαφέρον είναι ότι εμείς στα ελληνικά έχουμε το αντίθετο. Π.χ. πουλάω μούρη, μαγκιά, αέρα, παπά, παραμύθι, τρέλα, ιστορία, κτλ.
Για το μεταφορικό buy έχουμε το χάφτω.
:) (ή όχι;
)
Το είδα κι εγώ πρόσφατα σε ηλεκτρονικό μήνυμα. Ο αποστολέας ήταν καθηγητής Πολυτεχνείου, το μήνυμα πάντως ήταν σχετικώς ανεπίσημο.
Σε μια εκδήλωση του συλλόγου γονέων στο σχολείο της κόρης μου, με θέμα "Η παιδική κι εφηβική εξέλιξη: ψυχοφυσιολογικοί προβληματισμοί", μια μητέρα απηύθυνε ερώτημα στον ομιλητή και χρησιμοποίησε τη φράση να μπεις στα παπούτσια του (step into someone's shoes), εννοώντας προφανώς να μπεις στη θέση του.
Το θα σε πάρω πίσω (I'll call you back) έχει ήδη μπει στις ζωές μας, μάλλον ανεπιστρεπτί. Δεν θυμάμαι αν έχω αναφέρει πόσο συχνά βλέπω τελευταία το είμαι Χ (I'm X) όπου Χ=αριθμός δηλώνων την ηλικία του γράφοντος, και κατ' επέκταση το πόσο είσαι; αντί του πόσων χρονών είσαι; χωρίς να έχει προηγηθεί κάτι που να επιτρέπει να θεωρήσουμε ευκόλως εννοούμενο το ερώτημα.
Δεν ξέρω αν είναι άσκοποι οι αγγλισμοί ή όχι, ξέρω όμως ότι πληθαίνουν και ξέρω ότι με ενοχλούν. Ως μεταφράστρια είμαι πάντα σε επιφυλακή για να τους αποφύγω, ώστε αυτά που μεταφράζω να μοιάζουν φυσικά. Ίσως γι' αυτό με ενοχλεί τόσο το γεγονός ότι οι ίδιοι οι φυσικοί ομιλητές της γλώσσας δεν το επιδιώκουν αυτό - μου χαλάν τη μαγιονέζα, γιατί τώρα πρέπει να κάθομαι να σκέφτομαι μήπως τυχόν είναι καλύτερα να βάλω αγγλισμό. Αλλά αυτοί βεβαίως δεν έχουν ανάγκη να κάνουν τη γλώσσα να ακουστεί φυσική - είναι φυσική, ό,τι και να κάνουν, εξ ορισμού, αφού είναι φυσικοί ομιλητές.
Ως χρήστης της γλώσσας νιώθω περήφανη να κατέχω τη γλώσσα μου και να την χρησιμοποιώ χωρίς να χρειαστεί να καταφύγω σε δάνεια - εκτός φυσικά κι αν δεν έχω άλλη επιλογή ή μάλλον αν νομίζω ότι δεν έχω άλλη επιλογή. Μήπως όμως έχω και δεν το ξέρω; Πολύ πιθανό, αφού κανείς μας δεν τα ξέρει όλα. Μήπως κι αυτοί που το κάνουν νιώθουν έστω στιγμιαία, έστω ασυναίσθητα, ότι δεν έχουν αλλη επιλογή; Αφού αυτό τους έρχεται στο μυαλό, αυτό θα πουν, η άλλη επιλογή έστω κι αν υπάρχει δεν είναι διαθέσιμη άρα είναι σα να μην υπάρχει. Διαφέρω λοιπόν πραγματικά τόσο από αυτούς που πέφτουν στο αμάρτημα του αγγλισμού; Κι αν ναι, σε τι διαφέρω; Επειδή απλώς προσπαθώ πολύ περισσότερο να το αποφύγω; Έχει κάποια αξία όμως αυτό, πέρα από την εφαρμογή του στο επάγγελμά μου; Και γιατί με ενοχλούν τόσο αυτές οι αλλαγές στη γλώσσα; Μήπως κι η γλώσσα που ήδη μιλώ και που είμαι περήφανη να κατέχω, δεν έχει ενσωματώσει αντίστοιχες επιρροές στο παρελθόν; Μήπως είμαι μια αρτηριοσκληρωτική γριά;
Σκέψεις...
Thanks! ;)
Αυτό δεν το είχαμε και κάπου αλλού στη Λεξιλογία; Έχω την αίσθηση ότι έχει ξανασυζητηθεί, έψαχνα και για το νήμα, αλλά έπεσα πάνω σε αυτό και ποστάρισα εδώ.
Αυτό δεν το είχαμε και κάπου αλλού στη Λεξιλογία; Έχω την αίσθηση ότι έχει ξανασυζητηθεί, έψαχνα και για το νήμα, αλλά έπεσα πάνω σε αυτό και ποστάρισα εδώ.
Το έχουμε ξανασυζητήσει κάπου αυτό για τις ηλικίες αλλά διαφωνώ. Δεν νομίζω πως είναι αγγλισμός. Κάθε άλλο. Ο αγγλόγλωσσος δεν θα ρωτήσει ποτέ "πόσο είσαι" γιατί δεν έχει τρόπο να το εκφράσει αυτό χωρίς συνοδεία ουσιαστικού. Είτε το age θα υπάρχει στην ερώτηση είτε το old. Αντιθέτως, το "πόσο είσαι" το ακούω από πιτσιρίκος και το ίδιο ισχύει και για το "είμαι Χ" (ή σκέτο "Χ"). Ίσως είναι ιδιαιτερότητα των βόρειων ιδιωμάτων που άρχισε να εξαπλώνεται νότια, πάντως το βρίσκω απίθανο να είναι αγγλισμός από την δεκαετία του '80.