Search results

Φαίνεται ότι η λέξη compute αρχίζει να χρησιμοποιείται και ως ουσιαστικό. Από ένα newsletter του Guardian: That hurdle – access to “compute”, or computing power – means that big general-purpose tools like LLMs tend to be the purview of massive companies. As far back as 2018, OpenAI was warning...

"What about second breakfast?"

Υπάρχει όμως και μια λυπητυρή είδηση: Oldest US cheese shop to close after 130 years

Όταν διορθώνεις μετάφραση άλλου, και αντί για μορφής γράψεις μερφής, μάλλον έχεις επιβεβαιώσει οριστικά τον γνωστό νόμο.

Also "είμαστε στην ίδια πλευρά" or in some cases, more simply, "(εγώ) μαζί σου είμαι".

Να πω κι εγώ τον πόνο μου, για τον τρόπο με τον οποίο μεταγράφει το ΕΛΟΤ 743 το αρχικό «Χ-» στα επώνυμα: αυτό το «Ch-» δεν διαβάζεται σωστά πουθενά, μόνο «Σ-» (παχύ) ή «Τσ-» (αγγλικό), άντε «Κ-» στην καλύτερη περίπτωση. Τι τους εμπόδιζε να το μεταγράψουν «Kh-»;

Πράγματι, υπάρχει μια αλληλοεπικάλυψη μεταξύ μόλυνσης και ρύπανσης στα ελληνικά. Όταν όμως μιλάμε για την είσοδο ξένων ουσιών π.χ. σε δείγματα ή σε τρόφιμα, λέμε ότι το δείγμα «μολύνθηκε» (ή «μιάνθηκε» με την ορολογία του Τριχόπουλου). Γι' αυτό προτιμώ το «μολύνουσα ουσία» αντί του «ρύπος» σ'...

Και πέρασαν χρόνια και χρόνια (και μια πανδημία), και αναθεώρησα τον κατάλογο αυτόν. Πρώτα πρώτα το contaminant: προσωπικά προτιμώ τώρα την απόδοση «μολύνουσα ουσία», αλλά δυστυχώς χρησιμοποιείται πολύ και η «πρόσμειξη» (που κανονικά αντιστοιχεί στο admixture) και η «επιμολύνουσα ουσία» ή...

Pancetta, για γουρούνι :-)

Αν είναι έτσι, τότε δρονίζων ή δρονούμενος, ή δρονηγός, ή δρόναρχος, ή δρονούχος. Και φυσικά δρονοχειριστής. Α, και δρονεράς κατά το κομπιουτεράς. (Ο δρονηγός σαν να μ' αρέσει) :-)

Ή και «χρήστης» ή «κάτοχος», κατά περίπτωση.

But how is this explain the reference to «Σκορπίνα»;

It might refer to the spines of the scorpionfish, which look a bit like a comb and are indeed venomous.

The -έι- in "μέιλ" is pronounce very quickly, like a single syllable. So the extra syllable of ι- practically doubles the size of the word. Also, when you say "ιμέιλ" you feel that you should put an accent on ι-, so you end up having two consecutive accented syllables, which is a bother to say...

Έχω την εντύπωση ότι και οι τρεις ελληνικοί όροι δηλώνουν το ίδιο πράγμα, την έναρξη της σύντηξης - όμως μου φαίνεται ότι οι όροι που προέρχονται από το «πυρ» και τη «φλόγα» δεν ταιριάζουν τόσο πολύ όσο το πιο ουδέτερο «έναυση». Αλλά μπορεί να είναι και ιδέα μου :-)

Πραγματικά πολύ καλό άρθρο! Αναρωτιέμαι όμως αν η «ανάφλεξη» είναι η καλύτερη απόδοση, αφού δεν συμβαίνει καύση με φλόγα. Μήπως ταιριάζει περισσότερο η «έναυση»;

και φογδονταέξ, βεβαίως.

coracle!

εφένα, εμ-πι-τρία, κι άλλα :-) Αλλά έχω ακούσει και κάποιον να λέει «εμ-πι-θρία»