To Little Fires Everywhere είδα το πρώτο επεισόδιο και είπα καλά, θα δω κάποια στιγμή και τα υπόλοιπα, και ακόμα δεν τα έχω δει. Είμαι σίγουρη ότι είναι αριστούργημα κλπ κλπ αλλά δεν με ενθουσίασε. Έχει να κάνει και με τη διάθεση. Είδα π.χ. τα 144 επεισόδια της Μπάφης παλιμπαιδίζοντας εν μέσω λοκντάουν. Άλλοι θα λέγανε ότι είμαι για δέσιμο, αλλά τί να καθίσεις να δεις όταν έχεις πολύ χρόνο και λίγα να κάνεις; Η αλήθεια είναι πάντως ότι έχει πολύ καλές ατάκες, και έτσι είπα να δω και το Firefly, του ίδιου δημιουργού.
Δεν θυμάμαι αν έχουμε αναφέρει το What we do in the Shadows. Αυτό είναι ταινία και σήριαλ νεοζηλανδέζικο και τώρα το έχουν μεταφέρει στις ΗΠΑ με τους ίδιους παράγοντες και έβλεπα το αμερικάνικο. Δεν ξεκαρδίζεσαι στα γέλια, έχει μερικά χαζά, αλλά έχει και μερικά πολύ πολύ έξυπνα. Και κλασσικά έχει και την αγγλοκυπριακής καταγωγής πρωταγωνίστρια να λέει σε ένα επεισόδιο τις πιο γνωστές ελληνικές λέξεις, γιαγιά και μαλάκας. Νομίζω της είχαν πει να αυτοσχεδιάσει σε ξένη γλώσσα. Τελείως ξεκάρφωτα τα ελληνικά, γιατί υποτίθεται ότι είναι από κάπου στην Ανατολική Ευρώπη (το καληνότσες, Χανιά -Ηράκλειο δεν το ξεπερνάει κανένας ακόμα).