Πριν δώσουμε την ευκαιρία στον pontios να πει και άλλα τέτοια...
η δεύτερη ατάκα πρέπει να αναφέρεται κυριολεκτικά στις ιδιότητες του σκελετού (όπως κάνει και το "δεν έχει ουσία" του dr πιο πάνω) και ταυτόχρονα να έχει κι ένα δεύτερο νόημα που θα μπορούσε να δικαιολογήσει κάπως αυτό που λέει η πρώτη ατάκα - αν μιλούσαμε για άνθρωπο κι όχι για σκελετό.
Η λογοπαικτική απάντηση, η ατάκα (όχι «η δεύτερη ατάκα») έχει εδώ δύο σημασίες: την αναμενόμενη («κανέναν») και τη μη αναμενόμενη («μηδέν σώμα»). Άρα ταιριαστό λογοπαίγνιο για προσαρμογή στα ελληνικά θα προϋποθέτει ατάκα με αμφίσημη λέξη, όπου η μία σημασία αποτελεί φυσική συνέχεια της νοηματικής ροής και η άλλη σημασία δημιουργεί το απροσδόκητο, το incongruous στοιχείο από το οποίο βγαίνει το γέλιο. Π.χ. (και κλέβω από τις παραπάνω ιδέες)
– Γιατί δεν πήγε ο σκελετός στον χορό;
– Επειδή δεν υπήρχε ψυχή να τον συνοδεύσει.
– Γιατί δεν πήγε ο σκελετός στον χορό;
– Επειδή ήταν λιώμα / πτώμα / ψόφιος.
– Γιατί δεν πήγε ο σκελετός στον χορό;
– Επειδή δεν μπορούσε να πάρει τα πόδια του.