Έπιασα να διαβάσω ένα κατά πώς φαίνεται ενδιαφέρον βιβλίο, αλλά η μετάφραση (από τα γερμανικά, από δύο μεταφραστές και τέσσερις επιμελητές, και με την υποστήριξη του Ινστιτούτου Γκαίτε, μάλιστα) μάλλον δεν θα με αφήσει να το συνεχίσω.
Από κλασικά μεταφραστικά λάθη όπως "αεροδιάδρομος προσγείωσης" και "καταδρομικά" αεροσκάφη (τα κλασικά γερμανικά καταδιωκτικά Me-109) μέχρι μια στριφνή δυσκοιλιότητα ώρες-ώρες στη χρήση της ελληνικής, αμολημένα σκόρπια κάτι δήθεν λυρικά και τάχα λόγια, υπερβολικό "κομματισμό" (όλο κόμματα το κείμενο κι ας μη χρειάζεται) και παράφωνα συνταιριάσματα όπως "Ο άνεμος άρπαζε τους αφρούς (της θάλασσας) και τους πέταγε στο επόμενο κύμα φτιάχνοντας σπειροειδείς δεσμίδες".