Φίλος μου θύμισε κι άλλα υποτιτλικά.
Florence Nightingale: το φλωρεντινό αηδόνι.  Slow the very-oil, ρε μεγάλε.
Τραυματίες μετά από μάχη ικετεύουν τον έφιππο νικητή να τους λυτρώσει αποτελειώνοντάς τους: "Μερσί, μερσί!" (=έλεος).  Υπότιτλος: "Ευχαριστώ!"  

 Καταπώς λένε οι Εγγλέζοι, "thanks in anticipation".
Ούτε ο Ντίκενς τη σκαπούλαρε.  The Spirit of Christmas Present =  Το Πνεύμα του Χριστουγεννιάτικου δώρου.  Σχεδόν προβλέψιμο!
Όπως και ο Αλέξανδρος, ο οποίος ως γνωστόν νίκησε στη "
Μάχη του Γκόγκομιλ" 

  Δηλαδή όχι απλώς νίκησε, τις γάμ'σαμαν του κέρατό τ'ς του τράγιο.
ΥΓ:  Τώρα, 
αυτή τη στιγμή, σε ρίαλ τάιμ που λέμε, άκουσα τον σπίκερ που μεταδίδει το ΠΑΟΚ-ΟΦΗ: "
όπως έδειξε ο βοηθός του (διαιτητή, αν και το προφέρει "διαητή") 
Τρύφων".  Αυτό ανήκει στα γνωστά άκλιτα τύπου "του Απόλλων Καλαμαριάς", εκτός και αν ανήκει σε άλλη κατηγορία, την ονομαζομένη "
Ονομαστική Ξεκάρφωτος" (κοπυράιτ του φίλου μου του Μιλτιάδη, κατά το Γενική Απόλυτος). 
