Πού βρίσκονται αυτοί οι Τούρκοι; Αντί για άλλη απάντηση, διάβασε την τελευταία παράγραφο:
Ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Ρεμζί Ουνάλ είναι πρώην πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας και νιώθει σαν τον Φίλιπ Μάρλοου, στο θρίλερ του τούρκου συγγραφέα Τζελίλ Οκέρ
Ο τούρκος συγγραφέας Τζελίλ Οκέρ (1952), μετά Το πτώμα με τα ποδοσφαιρικά παπούτσια, εμφανίζεται με ένα καινούργιο μυθιστόρημα με τον ίδιο ήρωα, τον ιδιωτικό ντετέκτιβ Ρεμζί Ουνάλ, πρώην πιλότο της Πολεμικής Αεροπορίας, ο οποίος νιώθει σαν τον Φίλιπ Μάρλοου: φοράει καμπαρντίνα, αυτοσαρκάζεται, λέγοντας ότι είναι ανίκανος να προσγειώσει ακόμη και ένα αεροσκάφος Τσέσνα στον εξομοιωτή πτήσης του υπολογιστή του, αλλά αντί για ουίσκι πίνει καφέ και τσάι.
Καθώς περιμένει τους πελάτες που δεν έρχονται, δέχεται ένα τηλεφώνημα: ένας χρηματιστής, ο Σουχά Ζενγκίν, του αναθέτει μια δουλειά. Πρέπει να παρακολουθήσει μια υπάλληλο της εταιρείας του, τη Ζεϊνέπ Καντί. Όταν εκείνη πυροβολείται εν ψυχρώ στη μέση του δρόμου, ο ήρωας αρχίζει έρευνα, πότε οδηγώντας το αμάξι του, πότε παρακολουθώντας υπόπτους και πότε χτυπώντας πόρτες. Τελικά, αφού μπει στα άδυτα της συγκεκριμένης εταιρείας, μαθαίνει ότι εκεί στήνονται ποικίλα παιχνίδια. Ποιος σκότωσε τη νεαρή γυναίκα και γιατί; Το έγκλημα έγινε από ζήλια, από εκδίκηση ή από συμφέρον; Βασικοί ύποπτοι είναι ο χρηματιστής, η αινιγματική σύζυγός του, η φίλη του θύματος Γιλντίζ Τουρανλί και ένας άλλος ιδιωτικός ντετέκτιβ, ονόματι Τουντς Κιμπάρ.
Το μυθιστόρημα έχει ενδιαφέρον. Είναι έξοχη η περιπλάνηση στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης υπό βροχήν, καθώς και οι αναφορές στα κεντρικά σημεία της πόλης, λ.χ. στην πλατεία Ταξίμ και στις ακτές του Βοσπόρου. Ο αναγνώστης μέσα από τις περιγραφές του αφηγητή διαπιστώνει ότι η Πόλη είναι καθαρά ευρωπαϊκών προδιαγραφών, με τις τράπεζες, τα ΑΤΜ, τα πολυτελή ξενοδοχεία της, τα πορνό και τα λαϊφστάιλ περιοδικά στα περίπτερα. Οι κάτοικοί της-- αυτοί που μας δείχνει ο Οκέρ--, συν τοις άλλοις, έχουν στη βιβλιοθήκη τους την εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα, διαβάζουν βιβλία Ψυχολογίας, καπνίζουν Gauloises, τρώνε χάμπουργκερ, πίνουν κόκα-κόλα και ανήκουν σε μια κοινωνία που δεν σχετίζεται με τον ισλαμισμό, τη μαντίλα και άλλα τέτοια. Μάλιστα το θύμα είχε σπουδάσει στην Αγγλία, όπου έκανε το μάστερ της.