two nations divided by great want
- Thread starter Zazula
- Start date
-
- Tags
- quotations
Καλημέρα,
Δϋσκολα μας βάζεις πρωί πρωί...:)
Μια ιδέα για να μείνεις κοντά στην αρχική μορφή (two nations divided by a common language) --αλλά και με την προειδοποιητική έννοια που βλέπω χρησιμοποιούν συνήθως τη φράση (δηλ. να μη γίνουμε από ένα έθνος,... two nations divided by great want), ίσως κάτι σε δυο έθνη που χωρίστηκαν παρά τον (κοινό) μεγάλο τους πλούτο --με άλλα λόγια, το αντίθετο της ένδειας που κτγμ υποδηλώνεται από το want.
Μια άλλη ιδέα είναι ...δυο έθνη που χωρίστηκαν από την κοινή απληστία, αλλά ούτε κι εδώ είναι βέβαια «ακριβής» η απόδοση του want.
Δϋσκολα μας βάζεις πρωί πρωί...:)
Μια ιδέα για να μείνεις κοντά στην αρχική μορφή (two nations divided by a common language) --αλλά και με την προειδοποιητική έννοια που βλέπω χρησιμοποιούν συνήθως τη φράση (δηλ. να μη γίνουμε από ένα έθνος,... two nations divided by great want), ίσως κάτι σε δυο έθνη που χωρίστηκαν παρά τον (κοινό) μεγάλο τους πλούτο --με άλλα λόγια, το αντίθετο της ένδειας που κτγμ υποδηλώνεται από το want.
Μια άλλη ιδέα είναι ...δυο έθνη που χωρίστηκαν από την κοινή απληστία, αλλά ούτε κι εδώ είναι βέβαια «ακριβής» η απόδοση του want.
Στον Τζορτζ Μπέρναρντ Σο αποδίδεται το «two nations divided by a common language» (ή κάπως έτσι) για τις διαφορές των αμερικάνικων αγγλικών από τα αγγλικά της Αγγλίας.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/programmes/letter_from_america/3527265.stm
Ο Ντισραέλι μίλησε για δύο έθνη στο μυθιστόρημά του Sybil, που έχει σαν δεύτερο τίτλο το The two nations, όπου τα δύο έθνη είναι οι πλούσιοι και οι φτωχοί, όπως φαίνεται από το απόσπασμα:
Το τσιτάτο που κυκλοφορεί αλλά δεν υπάρχει έτσι ακριβώς στα έργα του θα μπορούσε να γίνει «δύο έθνη που τα χωρίζει μεγάλη ένδεια».
http://news.bbc.co.uk/2/hi/programmes/letter_from_america/3527265.stm
Ο Ντισραέλι μίλησε για δύο έθνη στο μυθιστόρημά του Sybil, που έχει σαν δεύτερο τίτλο το The two nations, όπου τα δύο έθνη είναι οι πλούσιοι και οι φτωχοί, όπως φαίνεται από το απόσπασμα:
"Well, society may be in its infancy," said Egremont slightly smiling; "but, say what you like, our Queen reigns over the greatest nation that ever existed."
"Which nation?" asked the younger stranger, "for she reigns over two."
The stranger paused; Egremont was silent, but looked inquiringly.
"Yes," resumed the younger stranger after a moment's interval. "Two nations; between whom there is no intercourse and no sympathy; who are as ignorant of each other's habits, thoughts, and feelings, as if they were dwellers in different zones, or inhabitants of different planets; who are formed by a different breeding, are fed by a different food, are ordered by different manners, and are not governed by the same laws."
"You speak of—" said Egremont, hesitatingly.
"THE RICH AND THE POOR."
"Which nation?" asked the younger stranger, "for she reigns over two."
The stranger paused; Egremont was silent, but looked inquiringly.
"Yes," resumed the younger stranger after a moment's interval. "Two nations; between whom there is no intercourse and no sympathy; who are as ignorant of each other's habits, thoughts, and feelings, as if they were dwellers in different zones, or inhabitants of different planets; who are formed by a different breeding, are fed by a different food, are ordered by different manners, and are not governed by the same laws."
"You speak of—" said Egremont, hesitatingly.
"THE RICH AND THE POOR."
Το τσιτάτο που κυκλοφορεί αλλά δεν υπάρχει έτσι ακριβώς στα έργα του θα μπορούσε να γίνει «δύο έθνη που τα χωρίζει μεγάλη ένδεια».
Η ένδεια ήταν το πρώτο που σκέφτηκα. Αυτό θα έγραφα αν δεν είχε ζητήσει ο Ζαζ τον παραλληλισμό με το αρχικό.
Εκεί λοιπόν, στη λύση του κουίζ, σκέφτηκα ότι με την αρχική δομή (της κοινής γλώσσας κλπ) δεν είναι η ένδεια που χωρίζει πλούσιους και φτωχούς, επειδή δεν είναι κοινό τους σημείο (όπως η γλώσσα στο αρχικό τσιτάτο). Κοινό σημείο είναι η άνιση κατανομή του υπάρχοντος πλούτου του όλου έθνους. Με άλλα λόγια, η ένδεια είναι μόνο για το ένα «έθνος», το άλλο, το πλούσιο, τα περνάει μια χαρά ευχαριστώ. Γι' αυτό και οι δύο προτάσεις που έκανα. Ίσως είναι καλύτερο, σε αυτό το σενάριο, ότι τα χωρίζει ο πλούτος, τα εισοδήματα, κάτι τέτοιο...
Λέμε τώρα...
Εκεί λοιπόν, στη λύση του κουίζ, σκέφτηκα ότι με την αρχική δομή (της κοινής γλώσσας κλπ) δεν είναι η ένδεια που χωρίζει πλούσιους και φτωχούς, επειδή δεν είναι κοινό τους σημείο (όπως η γλώσσα στο αρχικό τσιτάτο). Κοινό σημείο είναι η άνιση κατανομή του υπάρχοντος πλούτου του όλου έθνους. Με άλλα λόγια, η ένδεια είναι μόνο για το ένα «έθνος», το άλλο, το πλούσιο, τα περνάει μια χαρά ευχαριστώ. Γι' αυτό και οι δύο προτάσεις που έκανα. Ίσως είναι καλύτερο, σε αυτό το σενάριο, ότι τα χωρίζει ο πλούτος, τα εισοδήματα, κάτι τέτοιο...
Λέμε τώρα...