ROMEO
(to himself) Should I listen for more, or should I speak now?
JULIET
'Tis but thy name that is my enemy.
Thou art thyself, though not a Montague.
What’s Montague? It is nor hand, nor foot,
Nor arm, nor face, nor any other part
Belonging to a man. O, be some other name!
What’s in a name? That which we call a rose
By any other word would smell as sweet.
So Romeo would, were he not Romeo called,
Retain that dear perfection which he owes
Without that title. Romeo, doff thy name,
And for that name, which is no part of thee
Take all myself.
ΙΟΥΛ. Όχι άλλο, τ’ όνομά σου μόνον είν’ εχτρός μου.
Εσύ ’σαι ό,τι είσαι, κι αν δε λέγεσαι Μοντέγος.
Τι ’ναι Μοντέγος; Χέρι, πόδι, μπράτσο, πρόσωπο,
ή οποιοδήποτε άλλο μέρος πόχει ο άνθρωπος;
Ω, πάρε έν’ όνομα άλλο. Τι έχει τ’ όνομα;
Αυτό που λέμε ρόδον, όπως κι αν το πεις,
το ίδιο θα μοσκοβολάει. Κι ο Ρωμαίος, αν
δε λεγόταν Ρωμαίος, πάλι θα κρατούσε
όλη τη σπάνια χάρη που ’χει και χωρίς
τον τίτλο αυτόν. Ρωμαίο, άσε τ’ όνομά σου·
και γι’ αυτό τ’ όνομα που μέλος σου δεν είναι
πάρε όλη εμένα.
(Μετάφραση Βασίλη Ρώτα)
ΡΩΜΑΙΟΣ
Ν’ ακούσω κι άλλο, ή να μιλήσω τώρα;
ΙΟΥΛΙΕΤΑ
Μονάχα τ’ όνομά σου είν’ εχθρός μου:
εσύ ο ίδιος θα ’σουνα κι αν δεν σε λέγανε Μοντέγο.
Τι πάει να πει Μοντέγος; Μοντέγος! Δεν είναι ούτε χέρι ούτε πόδι
ούτε μπράτσο ούτε πρόσωπο ούτε κανένα άλλο σάρκινο
μέρος του ανθρώπου. Αχ, γίνε κάποιο άλλο όνομα!
Τι είναι τ’ όνομα; Αυτό που λέμε τριαντάφυλλο,
κι αλλιώς να ονομαζότανε, το ίδιο δεν θα μύριζε γλυκά;
Έτσι και ο Ρωμαίος: αν δεν λεγότανε Ρωμαίος,
πάλι θα είχε τις ίδιες, τέλειες χάρες του.
Ρωμαίο, παράτα τ’ όνομά σου — δεν είναι μέρος
του εαυτού σου — και θα κερδίσεις ολόκληρην εμένα.
(Μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ)
(Μετάφραση Αλέξανδρου Κοσματόπουλου)
