Να μη χρησιμοποιηθεί η λέξη
κβαντικός, δεν λέω, αλλά εγώ εδώ με τον όρο
κβαντικό αποτέλεσμα / επακόλουθο αντιλαμβάνομαι το εξής: Έχουμε έναν
χαρακτήρα ηθοποιό που λαβώνεται σε μια σκηνή. Ο τραυματισμός υπακούει στους κβαντικούς νόμους της χολιγουντιανής έκβασης — είτε δεν θα είναι (ο τραυματισμός) αρκετός για να στείλει τον τραυματισθέντα στην επόμενη ενεργειακή στιβάδα (δηλ. εκείνη τού ταχέως επερχόμενου θανάτου) οπότε θα 'ναι σαν να μην έχει πάθει τίποτα, είτε θα επαρκεί όσο χρειάζεται για να τον κβαντώσει στο επίπεδο του σύντομα κακαρωμένου. Στην κβαντομηχανική η αλλαγή στο (κβαντισμένο) φυσικό μέγεθος γίνεται μπαμ-μπαμ (τη μια στιγμή είναι στο ένα επίπεδο και την αμέσως επόμενη είναι στο άλλο). Το σεναριακό στερεότυπο λοιπόν εδώ όντως υπακούει στη λογική τής κβάντωσης, καθώς υπάρχουν διακριτές τιμές που μόνον αυτές λαμβάνονται από τα αντικείμενα των σωματικών βλαβών. Το γεγονός ότι οι διακριτές τιμές που αναφέρονται στο κείμενο είναι δύο, κι επομένως εύκολα γίνονται αντιληπτές ως αντίθετα, δεν αλλοιώνει το γεγονός ότι το φαινόμενο είναι κβαντισμένο.
ΥΓ Εγώ μια χαρά θα δεχόμουν πάντως το
κβαντικός ν' αρχίσει να χρησιμοποιείται ευρύτερα — μια χαρά πρωτοδεσμίτικη λέξη είναι για να εμπλουτίσει το γενικό λεξιλόγιο και να κομπλάρει τις τριτοδεσμίτισσες.
