Εγώ θα συμφωνήσω με τον Αμβρόσιο, στην άλλη συζήτηση στην οποία παραπέμπει ο Zazula. Είναι μια τελείως ψευδόφιλη επιλογή, όπως εξάλλου και ο ίδιος ο Κάλφας παραδέχεται στη δικαιολόγησή της. Ούτε παράδειγμα ούτε υπόδειγμα είναι το paradigm, με την έννοια που το χρησιμοποιεί ο Κουν. Είναι το σύνολο της δομής της επιστημονικής σκέψης σε δεδομένη εποχή και δεδομένο γνωστικό πεδίο. Το παράδειγμα, αντιθέτως, δίνει έμφαση στο συγκεκριμένο, στην περίπτωση. Για να το θέσω με τους δικούς του όρους, η θεωρία του φλογίστρου που αναφέρει (ως παράδειγμα)) είναι ένα παράδειγμα του paradigm της φυσικοχημικής σκέψης την εποχή εκείνη.