Σοφά λόγα απ' τον αμερικάνικο Νότο, μια παραίνεση να μην αγχώνεται κανείς (και/ή να μην ασχολείται σε υπερβολικό βαθμό) με τις λεπτομέρειες διότι αυτού του είδους τα πράγματα έχουν την τάση να τακτοποιούνται από μόνα τους συν τω χρόνω. Η φράση προέρχεται από το ότι η κομμένη ξυλεία μπαίνει στην καρότσα με τη βλαμμένη μεριά να κρέμεται έξω — αλλά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας επειδή θα κοπεί ούτως ή άλλως. Έχουμε στα ελληνικά κάποιον βολικό ιδιωματισμό για το ίδιο θέμα;
