Συγγνώμη, είναι τώρα αυτά σοβαρά ποσά; Κάνουν πλάκα τα αμερικανικά δικαστήρια; Αυτό κινείται στα όρια του παραλόγου. Εξάλλου το να καπνίζεις μια ζωή και να θυμηθούν οι συγγενείς σου ότι φταίει η εταιρεία αφού πεθάνεις είναι υποκριτικό και παράλογο. Δεν μιλάμε για καμμιά μακρινή εποχή που δεν γνωρίζαμε τις συνέπειες του καπνού ούτε η γυναίκα του θύματος είχε δεμένα χέρια. Τι έκανε όσο ζούσε;
Το κάπνισμα
- Thread starter nickel
- Start date
He said jurors appeared to have been swayed by evidence of the company's aggressive marketing of tobacco products, particularly promotions aimed at young people, and by its claims that it was Johnson's choice to smoke.
[...]
Robinson's lawsuit originally was part of a large class-action litigation known as the “Engle case”, filed in 1994 against tobacco companies.
Πολλά επιχειρήματα της ενάγουσας αφορούσαν το πώς η καπνοβιομηχανία δεν φρόντισε να προειδοποιήσει για τους κινδύνους στην υγεία. Μην ξεχνάτε ότι πριν από 20 χρόνια τα πακέτα των τσιγάρων δεν ήταν όπως είναι σήμερα, ούτε υπήρχε τόσο έντονη αντικαπνιστική προσπάθεια (εκστρατείες, απαγορεύσεις κτλ).[...]
Robinson's lawsuit originally was part of a large class-action litigation known as the “Engle case”, filed in 1994 against tobacco companies.
Για την ακρίβεια, είναι θέμα των ενόρκων: punitive damages.
Εγώ συμφωνώ, πάντως. Είναι υποκριτικό να τιμωρείς μόνο τον καπνιστή και όχι και αυτόν που πουλάει τον καπνό.
SBE
¥
Παλ, δεν ξέρω την ηλικία σου αλλά ώρες ώρες αναφέρεσαι στο "πριν 20 χρόνια" λες και ήταν το 1994 στον μεσαίωνα 
Μερικά στοιχεία για τις ΗΠΑ που εύκολα μπορεί όποιος ενδιαφέρεται να τα επαληθεύσει (κι εγώ με ψάξιμο τα βρήκα):
Οι ΗΠΑ ήταν η πρώτη χώρα που έβαλε προειδοποιήσεις στα πακέτα το 1966 και μετά το 1970 οι προειδοποιήσεις ήταν ακόμα πιο ξεκάθαρες. Από το 1985 η στάνταρ προειδοποίηση ήταν: SURGEON GENERAL'S WARNING: Smoking Causes Lung Cancer, Heart Disease, Emphysema, And May Complicate Pregnancy. Τις έβλεπες και στα πακέτα και στα περιοδικά που είχαν διαφημίσεις.
Το θύμα όπως λέει το άρθρο: Johnson, a hotel shuttle-bus driver who died of lung cancer in 1996 aged 36, smoked between one and three packets a day for more 20 years, starting at age 13, γεννημένος το 1960, άρχισε το κάπνισμα το 1973.
Δηλαδή όχι μόνο άρχισαν οι προειδοποιήσεις όταν ήταν έξι χρονών, το 1971, που ήταν 11, απαγορεύτηκαν οι διαφημίσεις τσιγάρων στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο στις ΗΠΑ. Την εποχή που ξεκίνησε το κάπνισμα υπήρχε ήδη καλά οργανωμένη αντικαπνιστική εκστρατεία, το ποσοστό των καπνιστών μειωνόταν με γρήγορο ρυθμό (δέκα ποσοστιαίες μονάδες κάτω μεταξύ 1955 και 1970) κλπ κλπ. Και άντε, να του δώσω το ελαφρυντικό ότι ήταν μικρός και έπεσε θύμα της έμμεσης διαφήμισης κλπ. Μετά όσο μεγάλωνε, δεν άκουσε τίποτα; Δεν πήρε χαμπάρι τίποτα;
Μερικά στοιχεία για τις ΗΠΑ που εύκολα μπορεί όποιος ενδιαφέρεται να τα επαληθεύσει (κι εγώ με ψάξιμο τα βρήκα):
Οι ΗΠΑ ήταν η πρώτη χώρα που έβαλε προειδοποιήσεις στα πακέτα το 1966 και μετά το 1970 οι προειδοποιήσεις ήταν ακόμα πιο ξεκάθαρες. Από το 1985 η στάνταρ προειδοποίηση ήταν: SURGEON GENERAL'S WARNING: Smoking Causes Lung Cancer, Heart Disease, Emphysema, And May Complicate Pregnancy. Τις έβλεπες και στα πακέτα και στα περιοδικά που είχαν διαφημίσεις.
Το θύμα όπως λέει το άρθρο: Johnson, a hotel shuttle-bus driver who died of lung cancer in 1996 aged 36, smoked between one and three packets a day for more 20 years, starting at age 13, γεννημένος το 1960, άρχισε το κάπνισμα το 1973.
Δηλαδή όχι μόνο άρχισαν οι προειδοποιήσεις όταν ήταν έξι χρονών, το 1971, που ήταν 11, απαγορεύτηκαν οι διαφημίσεις τσιγάρων στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο στις ΗΠΑ. Την εποχή που ξεκίνησε το κάπνισμα υπήρχε ήδη καλά οργανωμένη αντικαπνιστική εκστρατεία, το ποσοστό των καπνιστών μειωνόταν με γρήγορο ρυθμό (δέκα ποσοστιαίες μονάδες κάτω μεταξύ 1955 και 1970) κλπ κλπ. Και άντε, να του δώσω το ελαφρυντικό ότι ήταν μικρός και έπεσε θύμα της έμμεσης διαφήμισης κλπ. Μετά όσο μεγάλωνε, δεν άκουσε τίποτα; Δεν πήρε χαμπάρι τίποτα;
Ναι, ρε παιδιά, δεν μιλάμε για το 1950. Όχι και δεν ήξερε ότι αυτό το πράγμα δύναται να προκαλέσει τον θάνατο. Οκέι, ήθελαν να τιμωρήσουν την επιθετική διαφημιστική στρατηγική της εταιρείας, το καταλαβαίνω αυτό. Αλλά δεν μπορεί να είναι άμεσα υπεύθυνη η εταιρεία για τον θάνατο ενός εθισμένου και το λέω αυτό έχοντας χάσει την μητέρα μου από αλκοολισμό (που παρεμπιπτόντως τα μπουκάλια δεν έχουν καμμιά οδηγία πάνω ή μηνυματάκια όπως τα τσιγαροπακέτα και είναι σαφέστατα πιο επικίνδυνο το αλκοόλ).
Αναγνωρίζω πάντως το μερίδιο ευθύνης στην εταιρεία -και μάλιστα άμεσο- αν έκανε κάτι από τα παρακάτω:
α) προσπάθεια απόκρυψης των μελετών για τις συνέπειες του καπνού, απειλές, δυσφήμιση, κτλ
β) καμπάνια με αντίλογο στις μελέτες για τις συνέπειες του καπνού
γ) καμπάνια με ισχυρισμούς για οφέλη από το κάπνισμα
δ) δημόσια άρνηση των συνεπειών του καπνού και δη των πιθανοτήτων θανάτου
Βέβαια και τίποτα απ' αυτά να μην ισχύει, δεν λέω ότι δεν θα έπρεπε να δοθεί αποζημίωση στην χήρα, αλλά αποζημίωση ανάλογη με αυτήν που παίρνει κανείς από ασφάλεια ζωής, όχι προϋπολογισμό κράτους.
Αναγνωρίζω πάντως το μερίδιο ευθύνης στην εταιρεία -και μάλιστα άμεσο- αν έκανε κάτι από τα παρακάτω:
α) προσπάθεια απόκρυψης των μελετών για τις συνέπειες του καπνού, απειλές, δυσφήμιση, κτλ
β) καμπάνια με αντίλογο στις μελέτες για τις συνέπειες του καπνού
γ) καμπάνια με ισχυρισμούς για οφέλη από το κάπνισμα
δ) δημόσια άρνηση των συνεπειών του καπνού και δη των πιθανοτήτων θανάτου
Βέβαια και τίποτα απ' αυτά να μην ισχύει, δεν λέω ότι δεν θα έπρεπε να δοθεί αποζημίωση στην χήρα, αλλά αποζημίωση ανάλογη με αυτήν που παίρνει κανείς από ασφάλεια ζωής, όχι προϋπολογισμό κράτους.
Costas
¥
Πάντως, όπως είπε η Παλ, τα χοντρά λεφτά δεν είναι αποζημίωση αλλά τιμωρητική ζημία, ένα ιδιαίτερο γνώρισμα του αμερικανικού δικαίου. Πάντως, σιγά μη λυπηθώ την Reynolds! Αν βάλουμε τα δισεκατομμύρια ανθρώπους που έχουν υποστεί επί δεκαετίες την καθυπόταξη στη νικοτίνη και τη συναφή βλάβη στην υγεία τους συν τους θανάτους κλπ., και οι οποίοι δεν πρόκειται ποτέ να πάρουν δεκάρα, τότε τα 29 δις είναι ένα δολάριο το άτομο. Άσε που θα πέσουν στα μαλακά, όπως προβλέπει το άρθρο της εφημερίδας, κρίνοντας από ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν.
Για τα μηνύματα σε σχέση με το οινόπνευμα, συμφωνώ.
Για τα μηνύματα σε σχέση με το οινόπνευμα, συμφωνώ.
Ελπίζω να γίνεται κατανοητό ότι η άποψή μου («δεκάρα δεν θα έπαιρναν αν ήμουν ένορκος»), πέρα από τη δική μου υπερβολή ως προς το ποσό, δεν έχει να κάνει με τη λύπηση για τη βιομηχανία των τσιγάρων, αλλά με τις ηλίθιες αποζημιώσεις που επιδικάζουν οι ένορκοι σε ένα άτομο (και που φυσικά δεν μπορούν να επαναληφθούν για όλα τα θύματα). Το πιθανότερο είναι ότι έτσι τραβάνε τη διαδικασία και η σύζυγος του μακαρίτη θα πάρει ό,τι πάρει (αν πάρει) με καμιά εικοσαριά χρόνια καθυστέρηση. Μπορούν να φροντίσουν να δοθεί αποζημίωση με τη λογική της ασφάλειας ζωής στις χιλιάδες τα θύματα εφόσον αποδειχτεί απόκρυψη στοιχείων; Αυτή η ομαδική αγωγή (class action) έχει νόημα. Τα άλλα είναι νομικά τερτίπια των Αμερικανών για να ταλαιπωρείται η δικαιοσύνη και η λογική.
Ξεχνάς ότι στις ΗΠΑ το δεδικασμένο έχει ισχύ νόμου. Αν σταθεί η απόφαση, όχι μόνο θα πέσουν βροχή στη συνέχεια οι αγωγές, αλλά να δεις για πότε θα αρχίσουν οι καπνοβιομηχανίες τις εισφορές υπέρ έρευνας για τον καρκίνο, καμπάνιες ευαισθητοποίησης κτλ. Αυτή είναι -μεταξύ άλλων- η έννοια της τιμωρητικής αποζημίωσης: λειτουργεί αποτρεπτικά και για τους επόμενους.
Μα σ' αυτό ακριβώς αναφέρομαι:
Αν δίνει 24 δις για το ένα θύμα, μπορεί κάποιο δικαστήριο να επαναλάβει την τιμωρητική ποινή για 1.000 θύματα; Δεδικασμένο είναι αυτό που μπορείς να επαναλάβεις. Άμα δεν μπορείς να το επαναλάβεις, είναι μ~σμένο.
Επιπλέον, αν το διακύβευμα δεν είναι τεράστιο, δεν θα κινηθούν αρκετά γρήγορα τα γρανάζια για να φτάσει η υπόθεση στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ και να αποτελέσει ακλόνητο τετελεσμένο που θα ανατρέπεται μόνο με νέα νομοθετική παρέμβαση.
Παρένθεση: Σε πρόσφατη συζήτηση, κάποιος μου ανέφερε ότι η αμερικανική φορολογική νομοθεσία έχει πολύ μικρό αριθμό νόμων σε σχέση με τα δικά μας πολυμμύρια νομοθετήματα, εγκυκλίους, ΚΥΑ, ΠΟΛ, τουίτ ΓΓΔΕ κλπ και (το επιχείρημά του) ορίστε πώς μπορούμε να έχουμε ένα εύχρηστο και σύντομο φορολογικό νόμο σε είκοσι σελίδες.
Αυτό που δεν γνωρίζουν (στην καλύτερη περίπτωση) όσοι λένε τέτοια πράγματα (σιγά μη χωράγανε σε είκοσι σελίδες οι κάθε λογής περιπτώσεις με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη μια συντεταγμένη πολιτεία) είναι ότι στις ΗΠΑ (και αλλού) αντί για εγκυκλίους, ΚΥΑ, ΠΟΛ κλπ έχουν αναρίθμητες δικαστικές αποφάσεις που αποτελούν δεδικασμένο και έχουν άμεση εφαρμογή με ισχύ νόμου.
Να προσθέσω (επειδή μου έγινε ιδιωτικά διευκρινιστική ερώτηση) ότι εκτιμώ πως σε κάθε επόμενο δικαστικό επίπεδο το πρόστιμο θα μειώνεται, π.χ. θα υποεκατονταπλασιάζεται.
Επίσης, πρέπει να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν νομικές αποτιμήσεις της χρηματικής αξίας της ανθρώπινης ζωής (π.χ. από ασφαλιστικές εταιρείες) που αποτελούν και οιονεί ενδεικτικές πυξίδες σε ανάλογες περιπτώσεις.
Επίσης, πρέπει να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν νομικές αποτιμήσεις της χρηματικής αξίας της ανθρώπινης ζωής (π.χ. από ασφαλιστικές εταιρείες) που αποτελούν και οιονεί ενδεικτικές πυξίδες σε ανάλογες περιπτώσεις.
Δεδικασμένο υπάρχει:
Last August a jury in Fort Lauderdale, Florida awarded $37.5 million, including $22.5 million in punitive damages, against RJ Reynolds to the family of a smoker who died of lung cancer at the age of 38.
http://rt.com/usa/174212-tobacco-smoking-compensation-damages/
Και δεν είναι μόνο μια υπόθεση. Εκεί κινούνται τα νούμερα. Τα παράλογα νούμερα δεν εξυπηρετούν τον αντικαπνιστικό αγώνα. Εκτός αν θέλουν να κλείσουν τις βιομηχανίες και να περάσει το τσιγάρο στη δικαιοδοσία των εμπόρων ναρκωτικών.
Last August a jury in Fort Lauderdale, Florida awarded $37.5 million, including $22.5 million in punitive damages, against RJ Reynolds to the family of a smoker who died of lung cancer at the age of 38.
http://rt.com/usa/174212-tobacco-smoking-compensation-damages/
Και δεν είναι μόνο μια υπόθεση. Εκεί κινούνται τα νούμερα. Τα παράλογα νούμερα δεν εξυπηρετούν τον αντικαπνιστικό αγώνα. Εκτός αν θέλουν να κλείσουν τις βιομηχανίες και να περάσει το τσιγάρο στη δικαιοδοσία των εμπόρων ναρκωτικών.
SBE
¥
Επειδή έγινε μια αναφορά στη Reynolds πιο πάνω: ωραία όλα αυτά τα "σιγά μην τους λυπηθώ", αλλά ας θυμηθούμε ότι η καπνοβιομηχανία δεν είναι μία μόνο επιχείρηση, είναι ολόκληρος κλάδος. Και ειδικά στη χώρα μας ήταν πηγή ευημερίας για πολλούς Έλληνες, όχι μόνο για τους καπνοβιομήχανους. Συνωμοτούσαν όλοι αυτοί για να πεθάνουν τους Αμερικανούς καπνιστές; Οι ίδιοι οι καπνιστές δεν έχουν καμία ευθύνη;
Για μένα το ζήτημα είναι πολύ μεγαλύτερο από το κάπνισμα. Οι αγγλόφωνοι, κι ειδικά οι Αμερικανοί, έχουν μια τάση στον πατερναλισμό, και περιμένουν πολλά από αυτόν. Να σου λέει κάποιος με βαρύτητα* πώς να ζεις τη ζωή σου και μετά αν ακολούθησες τις οδηγίες και δεν σου βγήκε το επιθυμητό αποτέλεσμα να φταίει ο άλλος, αν δεν τις ακολούθησες και δεν είχες το επιθυμητό αποτέλεσμα πάλι φταίει ο άλλος. Ποτέ δε φταίει το ξερό σου το κεφάλι. Ποτέ δεν χρησιμοποιείς κοινή λογική για να ελέγξεις τις "συμβουλές".
*Σχεδόν ποτέ κανένα επιστημονα, συνήθως ή το κράτος ή περιέργως τις μεγάλες βιομηχανίες.
Για μένα το ζήτημα είναι πολύ μεγαλύτερο από το κάπνισμα. Οι αγγλόφωνοι, κι ειδικά οι Αμερικανοί, έχουν μια τάση στον πατερναλισμό, και περιμένουν πολλά από αυτόν. Να σου λέει κάποιος με βαρύτητα* πώς να ζεις τη ζωή σου και μετά αν ακολούθησες τις οδηγίες και δεν σου βγήκε το επιθυμητό αποτέλεσμα να φταίει ο άλλος, αν δεν τις ακολούθησες και δεν είχες το επιθυμητό αποτέλεσμα πάλι φταίει ο άλλος. Ποτέ δε φταίει το ξερό σου το κεφάλι. Ποτέ δεν χρησιμοποιείς κοινή λογική για να ελέγξεις τις "συμβουλές".
*Σχεδόν ποτέ κανένα επιστημονα, συνήθως ή το κράτος ή περιέργως τις μεγάλες βιομηχανίες.
http://www.ask4food.gr/kritikes/33560-oxymoron-apo-hammer#ixzz3GfBgmYhQ
Λέει κάποιος στην κριτική του "Το τριάρι πάει στην ατμόσφαιρα και όχι στο χώρο. Αν καπνίζουν όλα τα τραπέζια της τζαμαρίας μάλλον καπνίζεις και εσύ. Αυτό το στυλάκι του Νεοέλληνα, δυο μπουκιές με δυο ρουφηξιές τσιγάρου ποτέ δεν το κατάλαβα."
Καταρχάς εγώ γι' αυτόν τον λόγο δεν θα έβαζα τρία στα τέσσερα, θα έβαζα ένα στα τέσσερα, μια και δεν υπάρχει δυνατότητα για μηδέν.
Μόνο που δεν είναι το "στυλάκι του Νεοέλληνα". Είναι το στυλάκι των καταστηματαρχών που νομίζουν ότι αν δεν κάνουν το μαγαζί τους ντουμάνι, δεν θα έχουν πελάτες. Θα μπορούσα να τους διαβεβαιώσω κατηγορηματικά ότι ο Νεοέλληνας μια χαρά τρώει και διασκεδάζει σε μέρη που τηρούν τον νόμο και απαγορεύουν το κάπνισμα, και μια χαρά συμμορφώνεται όταν ταξιδεύει στο εξωτερικό. Οι καταστηματάρχες φταίνε, όχι οι πελάτες. Οι καταστηματάρχες που γράφουν τους νόμους στα παλιά τους τα παπούτσια απλώς δεν θα έχουν πελάτες που θέλουν να τρώνε σε μια ατμόσφαιρα καθαρή από καπνούς.
Πριν από λίγες μέρες διαπίστωσα ότι ξανανοίγει στη γειτονιά μου υπό νέα διεύθυνση ένα μεζεδοπωλείο που είχε κλείσει. Η νέα διεύθυνση θεώρησε καλό να κλείσει τον εξωτερικό χώρο του πεζοδρομίου με τους γνωστούς διαφανείς μουσαμάδες. Δεν αμφιβάλλω ότι θα επιτρέπει το κάπνισμα, λες και ο κλεισμένος από παντού χώρος εξακολουθεί να είναι "εξωτερικός".
Λέει κάποιος στην κριτική του "Το τριάρι πάει στην ατμόσφαιρα και όχι στο χώρο. Αν καπνίζουν όλα τα τραπέζια της τζαμαρίας μάλλον καπνίζεις και εσύ. Αυτό το στυλάκι του Νεοέλληνα, δυο μπουκιές με δυο ρουφηξιές τσιγάρου ποτέ δεν το κατάλαβα."
Καταρχάς εγώ γι' αυτόν τον λόγο δεν θα έβαζα τρία στα τέσσερα, θα έβαζα ένα στα τέσσερα, μια και δεν υπάρχει δυνατότητα για μηδέν.
Μόνο που δεν είναι το "στυλάκι του Νεοέλληνα". Είναι το στυλάκι των καταστηματαρχών που νομίζουν ότι αν δεν κάνουν το μαγαζί τους ντουμάνι, δεν θα έχουν πελάτες. Θα μπορούσα να τους διαβεβαιώσω κατηγορηματικά ότι ο Νεοέλληνας μια χαρά τρώει και διασκεδάζει σε μέρη που τηρούν τον νόμο και απαγορεύουν το κάπνισμα, και μια χαρά συμμορφώνεται όταν ταξιδεύει στο εξωτερικό. Οι καταστηματάρχες φταίνε, όχι οι πελάτες. Οι καταστηματάρχες που γράφουν τους νόμους στα παλιά τους τα παπούτσια απλώς δεν θα έχουν πελάτες που θέλουν να τρώνε σε μια ατμόσφαιρα καθαρή από καπνούς.
Πριν από λίγες μέρες διαπίστωσα ότι ξανανοίγει στη γειτονιά μου υπό νέα διεύθυνση ένα μεζεδοπωλείο που είχε κλείσει. Η νέα διεύθυνση θεώρησε καλό να κλείσει τον εξωτερικό χώρο του πεζοδρομίου με τους γνωστούς διαφανείς μουσαμάδες. Δεν αμφιβάλλω ότι θα επιτρέπει το κάπνισμα, λες και ο κλεισμένος από παντού χώρος εξακολουθεί να είναι "εξωτερικός".
Από το το Twitter:
Όταν βαριέμαι κάνω κράτηση για 8 άτομα σε εστιατόρια. Μετά ρωτάω αν επιτρέπεται το κάπνισμα. Μου λένε χαρούμενα «φυσικά» και το ακυρώνω. (@anestis)
Καλή ιδέα, λέω να την εφαρμόσω. Όχι επειδή βαριέμαι, αλλά επειδή βαρέθηκα να πηγαίνω σε εστιατόρια και να αντιμετωπίζομαι σαν πελάτης β' κατηγορίας. Αν κάνουμε πάντα ένα τέτοιο τηλεφώνημα πριν πάμε κάπου, ίσως πάρουν κάποιο μήνυμα οι καταστηματάρχες ότι οι πελάτες τους δεν έχουν όλοι σκύψει στωικά το κεφάλι μπροστά σε άλλη μία κλασική ελληνική κατάσταση όπου οι νόμοι ψηφίζονται αλλά δεν εφαρμόζονται.
Όταν βαριέμαι κάνω κράτηση για 8 άτομα σε εστιατόρια. Μετά ρωτάω αν επιτρέπεται το κάπνισμα. Μου λένε χαρούμενα «φυσικά» και το ακυρώνω. (@anestis)
Καλή ιδέα, λέω να την εφαρμόσω. Όχι επειδή βαριέμαι, αλλά επειδή βαρέθηκα να πηγαίνω σε εστιατόρια και να αντιμετωπίζομαι σαν πελάτης β' κατηγορίας. Αν κάνουμε πάντα ένα τέτοιο τηλεφώνημα πριν πάμε κάπου, ίσως πάρουν κάποιο μήνυμα οι καταστηματάρχες ότι οι πελάτες τους δεν έχουν όλοι σκύψει στωικά το κεφάλι μπροστά σε άλλη μία κλασική ελληνική κατάσταση όπου οι νόμοι ψηφίζονται αλλά δεν εφαρμόζονται.
Costas
¥
Κι εγώ το κάνω, δηλ. ρωτάω και ο άλλος υποθέτει ότι είμαι καπνιστής, οπότε απαντάει "ειλικρινά", κι έτσι ξέρω.
Μου έκανε άσχημη εντύπωση φέτος στο Παρίσι τα καφέ, ή πάντως κάμποσα καφέ, που τα τραπεζάκια έξω τους στο τμήμα που περιβάλλεται από διαφανές νάυλο ήταν πρακτικά χώρος καπνιζόντων, όπως κι εδώ. (Καλά, εδώ είναι και ο μέσα χώρος)
Μου έκανε άσχημη εντύπωση φέτος στο Παρίσι τα καφέ, ή πάντως κάμποσα καφέ, που τα τραπεζάκια έξω τους στο τμήμα που περιβάλλεται από διαφανές νάυλο ήταν πρακτικά χώρος καπνιζόντων, όπως κι εδώ. (Καλά, εδώ είναι και ο μέσα χώρος)
Εγώ θυμάμαι πως στην Αγγλία αυτό απαγορευόταν. Ίσως οι Γάλλοι να είναι πιο λαρτζ στους νόμους τους ή οι καταστηματάρχες πιο γράψες.
Τι κακό μ' αυτή τη λέξη. Έχω τη σιγουριά ότι ήρθε από το γαλλικό λαρζ, αλλά μπήκαν αργότερα τα μεγέθη, τα λαρτζ και τα έξτρα λαρτζ, και την τακτοποίησαν αλά ανγκλέ. Την έχει, εκτός από το slang.gr, και το Χρηστικό, με την αγγλική προφορά (αυτή είναι η πιο διαδεδομένη άλλωστε) και προέλευση.
