Το κάπνισμα

[Zazula]

Το πλάνο ενεργειών των καταστημάτων που επιθυμούν να διατηρήσουν καπνικό περιβάλλον συνίσταται στα ακόλουθα: (1) Εκμετάλλευση των αναγκών των τοπικών αρχόντων για επανεκλογή τους στις επερχόμενες εκλογές Τ.Α., οπότε δεν βεβαιώνονται πρόστιμα κλπ. (2) Ίδρυση λεσχών καπνιστών και μετατροπή των αδειών λειτουργίας των καταστημάτων σε νεοπαγείς Λ.Κ.

 

[Costas]

Το συντονιστικό των καφεζυθεστιατόρων και πάσης Ελλάδος διοργάνωσε και εκδήλωση στον Ιανό (πού αλλού; γνωστό το ντουμάνι που επικρατεί εκεί μέσα) με ανθρώπους του πνεύματος (ως γνωστόν, πνεύμα σημαίνει φύσημα αέρος) υπέρ του ιερού δικαιώματος της επιλογής: «Σήμερα μας απαγορεύεται το κάπνισμα, αύριο τι θα ακολουθήσει», αναρωτήθηκαν. Brave new world, "1984" κλπ. κλπ. Επανάσταση Λαέ. Πες πες, με το προπέτασμα... καπνού που εξαπολύουν θα πείσουν τους εαυτούς τους ότι τους απαγορεύεται το κάπνισμα γενικώς! Απορώ πώς δεν πήγε και η Λιάνα Κανέλλη (η Μαλβίνα κωλυόταν) και ο άλλος ο δημοσιογράφος με το τσιμπούκι (ξεχνάω τ' όνομά του).

 

[nickel]

Λέει εκεί:
Οι ομιλητές επανέλαβαν τη «δίκαιη και ξεκάθαρη» θέση του συντονιστικού να υπάρχει απαγόρευση, όπου συναθροίζονται υποχρεωτικά άνθρωποι, και επιλογή, όπου προαιρετικά.

Ενδιαφέρον επιχείρημα. Να απαγορευτεί ο φόνος στους πολέμους αυτού του κόσμου, όπου μας συναθροίζουν υποχρεωτικά. Να επιτραπεί στο δρόμο όπου περπατάμε προαιρετικά. Ας πρόσεχες, ας καθόσουν στο σπίτι σου.

 

[Costas]

Πριν από καμιά δεκαριά μέρες πέτυχα μια αφίσα "Αυτόνομων" που κηρύσσει και αυτή την "απειθαρχία" στο σύστημα κλπ. κλπ. σε σχέση με το τσιγάρο. Ιδού το ντελιριακό τους κείμενο, όσο μπόρεσα να το βγάλω από τις φωτογραφίες που τράβηξα με το κινητό:

ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΥΣ (…)
ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ
ΤΟΥ «ΥΓΙΕΙΝΙΣΜΟΥ»!

Η εκστρατεία απαγόρευσης του καπνίσματος είναι, εδώ και χρόνια, το μεγαλύτερο (…) ατομικής/κοινωνικής συνήθειας απ’ την ένδοξη εποχή των παλιών φασιστικών (…) δήθεν «προστασίας της δημόσιας υγιείας [ΣΣ. sic]» είναι προπέτασμα καπνού· και όχι από (…) απόδειξη γι’ αυτό: η δημαγωγία και τα μέτρα κατά του τσιγάρου προέρχονται από (…) οργανισμούς και θεσμούς, διεθνείς και εθνικούς, που πριν λίγους μήνες, με την ίδια υπο(…) «δημόσιας υγείας» ΠΟΥΛΗΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΝΙΚΟ ΤΗΣ ΓΡΙΠΗΣ ΤΩΝ ΧΟΙΡΩΝ, μοιράζοντας (…) στις φαρμακοβιομηχανίες: απ’ τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας μέχρι τα εθνικά (…) απ’ τα μήντια μέχρι τον τελευταίο υποχόνδριο.

(…) ελπίδες επιτυχίας αυτή η εκστρατεία μαζικής «διόρθωσης» της (…) ζωής, χρειαζόταν «κοινωνική υποστήριξη». Η εφεύρεση (… [της έννοιας του παθητικού καπνίσματος]) καπνοαπαγόρευση, αξιοποιώντας στο έπακρο την βλακεία, την αμάθεια και τις υγιεινιστικές φοβίες εκατομμυρίων πρωτοκοσμικών υπηκόων. Που είναι παθητικότατοι σ’ όλες τις διανοητικές και ψυχολογικές δηλητηριάσεις του συστήματος, αλλά βρήκαν (επιτέλους!) από τι «κινδυνεύουν»: απ’ το τσιγάρο του διπλανού! Οι τύποι αυτοί θα γίνουν αθάνατοι μετά την απαγόρευση του καπνίσματος – εεε: Σίγουρα. ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ Η ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΡΟΥΦΙΑΝΙΑΣ!!

Τα κράτη, τα αφεντικά και οι λακέδες τους, θυσιάζουν κάτι λίγο (τα κέρδη των καπνοβιομηχανιών) για να κερδίσουν κάτι υπερ-πολύτιμο: την τυφλή πειθαρχία και υπακοή στην υγιεινιστική τρομοκρατία, που προκαλεί ήδη πολύ σχεδιασμένα κύματα μαζικών κοινωνικών νευρώσεων. Στην πραγματικότητα ούτε οι καπνοβιομήχανοι θα υποφέρουν. Όπως συμβαίνει πάντα με το κεφάλαιο, αν ένας τομέας έχει μικρά κέρδη τα λεφτά μεταφέρονται σε άλλους με μεγαλύτερα. Και οι κοινωνικοί πανικοί «έχουν λεφτά»!!

Μπορεί να μοιάζει αστείο το να γίνει «πράξη αντίστασης» το κάπνισμα, αλλά δεν πρόκειται να «το κόψουμε» επειδή έτσι διατάζουν οι τύραννοι της ζωή μας! Κι ούτε πρόκειται να καταδεχτούμε να παλιμπαιδίζουμε, καπνίζοντας –κρυφά– στην τουαλέτα!

ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ Η ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΩΝ
- ΚΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΝΟΙΧΤΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΜΕ ΔΑΥΤΕΣ!

ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ​

Τελικά η άρση του ιστορικού σχίσματος αναρχικών - μαρξιστών μεταξύ τους και των δυονών με τα μικροαστικά στρώματα των μπαροζυθεστιατόρων θα επιτευχθεί μέσω του ντουμανιστικού μετώπου!

 

[Elsa]

Πόσο παραμορφωτικούς φακούς έχουν βιδώσει βαθιά μέσα στο κεφάλι τους και τα βλέπουν τόσο διαστρεβλωμένα όλα; Πέφτω πάνω σ' αυτή την αφίσα κάθε μέρα στα Εξάρχεια και τραβάω μεγάλη σύγχυση. Η λέξη που σου λείπει στον τίτλο είναι σεκλέτια κι η αφίσα για να απολαύσετε το ...ανατρεπτικό κείμενο, υπάρχει εδώ:http://sarajevomag.gr/autonomia/autonomoi_posters/autonomoi_posters_23.html

Κρίμα, κάποιες άλλες αφίσες τους ήταν πολύ πετυχημένες...

 

[danae]

Πέρα από το οξύμωρο να τα βάζεις με την κατανάλωση και συγχρόνως να καπνίζεις αρειμανίως Marlboro (ή σαντέ ή ό,τι άλλο θέλετε) είδα και το άλλο οξύμωρο στην εκδήλωση για τη Μαριναλέδα: να μιλάνε για τα δηλητήρια που μας ταΐζουν, ενώ συγχρόνως είχαν από ένα τσιγάρο αναμμένο ο καθένας. Παρεμπιπτόντως, πολύ ωραία η εκδήλωση για τη Μαριναλέδα και πολύ καλή η δουλειά των παιδιών στο Βοτανικό Κήπο. Το οξύμωρο, ωστόσο, παραμένει οξύμωρο.

 

[nikosl]

Τελικά η άρση του ιστορικού σχίσματος αναρχικών - μαρξιστών μεταξύ τους και των δυονών με τα μικροαστικά στρώματα των μπαροζυθεστιατόρων θα επιτευχθεί μέσω του ντουμανιστικού μετώπου!

Κώστα, ως αντικαπνιστής μαρξιστής, σου υπόσχομαι να κάνω το παν για να μην αρθεί το σχίσμα.

 

[Alexandra]

Συμβίωσα με άνθρωπο που λόγω τσιγάρου βρέθηκε σε σχετικά νέα ηλικία να αντιμετωπίζει ένα βαρύ εγκεφαλικό και στη συνέχεια εγχείρηση τριπλού μπαϊπάς. Αυτός ήταν από τους τυχερούς επειδή έζησε. Υπάρχουν οι λιγότερο τυχεροί, όπως οι φίλοι και γνωστοί που χάθηκαν από καρκίνο του πνεύμονα και του λάρυγγα. Η αλήθεια είναι ότι πολύ θα ήθελα να δω κάποιους απ' τους συντάκτες αυτής της αφίσας την ώρα που θα τους ανακοινώνεται από τον γιατρό τους η πικρή αλήθεια. Θα ήθελα να δω πόση απ' αυτή τη μαγκιά θα τους έχει φύγει ακαριαία, και αν θα αναφωνήσουν: "Πεθαίνω νέος, αλλά δεν με νοιάζει, επειδή απολάμβανα επί μερικές δεκαετίες τον εθισμό μου!"

Είναι σίγουρο ότι υπάρχουν χιλιάδες καπνιστές που δεν ασπάζονται αυτή τη γελοία στάση. Ξέρουν ότι το τσιγάρο είναι εθισμός-σκλαβιά σε μια πανίσχυρη ουσία, και δεν το επενδύουν με δήθεν επαναστατικές* ιδιότητες. Ομολογούν ότι θα ήθελαν να το κόψουν, αλλά είτε δεν μπορούν ακόμα, είτε δεν τολμούν καν να το διανοηθούν. Αλλά όταν βλέπω άνθρωπο που μου τον έχουν συστήσει ως διανοούμενο και σκεπτόμενο να υποστηρίζει τέτοιες κουταμάρες, λυπάμαι πολύ, αλλά δεν θεωρώ ότι ο εγκέφαλός του τού επιτρέπει να σκέφτεται και να αντιδρά σωστά. Και ο ίδιος θα το καταλάβει μόνο όταν, και αν, κάποια στιγμή μπορέσει να βρεθεί στο απέναντι πεζοδρόμιο απ' αυτό που στέκεται σήμερα και δει τον εαυτό του με ανοιχτά μάτια κι όχι με τυφλωμένα.

*Ωραίος επαναστάτης αυτός που διακηρύσσει ότι προτιμάει να είναι σκλάβος!

 

[anef]

Συγνώμη για το σεντόνι, αλλά τα γράφω μαζεμένα.
Σε σχέση με την άποψη των συγγραφέων και των άλλων στον Ιανό, ότι δηλ. το κάπνισμα πρέπει να απαγορεύεται σε μέρη όπου πάει κανείς υποχρεωτικά (π.χ. υπηρεσίες, νοσοκομεία) και να επιτρέπεται σε χώρους όπου πάει κανείς προαιρετικά, πιστεύω ότι παραγνωρίζεται έτσι το γεγονός πως η διασκέδαση σε καφέ, μπαρ, κλαμπ και εστιατόρια δεν είναι κάτι περιθωριακό και αμελητέο στην κοινωνική ζωή των ανθρώπων. Ίσα-ίσα είναι μια απ' τις σημαντικότερες μορφές κοινωνικής συναναστροφής, και απ' αυτή την άποψη είναι σε μεγάλο βαθμό υποχρεωτική. (Από την άλλη, βέβαια, κάπως θα πρέπει -αναγκαστικά μάλλον- να αντιμετωπιστεί και το γεγονός ότι δεν μπορείς να απαγορεύσεις σε συναινούντες ενήλικες να κάνουν κάτι που θέλουν σε έναν κλειστό χώρο -αν αυτός έχει τη μορφή π.χ. κλειστού μπαρ/κλαμπ κλπ.. Έτσι, παρόλο που δεν θα 'θελα να μπω σ' ένα μπαρ και να με υποχρεώσουν να ντυθώ με βινύλ και να μαστιγώνω τους θαμώνες, κανείς δεν μου απαγορεύει να πάω σ' ένα κλαμπ SM και να το κάνω (λέμε τώρα). Ειδικά σε κοινωνίες που η προσωπική απόλαυση αποθεώνεται, υπάρχει μια μικρή αντίφαση. Μπορεί όμως κάτι να προβλέπεται ήδη και να το αγνοώ, αν και προσωπικά δεν το θεωρώ σημαντικό.)

Όμως, ενώ όπως είπα και παραπάνω είμαι κατά του καπνίσματος σε κλειστούς δημόσιους χώρους, μου μένουν κάποιες απορίες: γιατί ειδικά το κάπνισμα; Και με τόση επιμονή και μένος; Γιατί όχι, ας πούμε, η ατμοσφαιρική ρύπανση ή το εξασθενές χρώμιο στο πόσιμο νερό; Ή γιατί όχι ταυτόχρονα; Επίσης, γιατί μόνο απαγόρευση και όχι και πρόληψη; Πώς εξηγείται αυτή η εμμονή από την πλευρά κυβερνήσεων που κατά τα άλλα δείχνουν να μη δίνουν δεκάρα για τη δημόσια υγεία; Χωρίς να υπονοώ πως εξυφαίνεται κάποια διεθνής συνωμοσία, ωστόσο κάποια εξήγηση πρέπει να υπάρχει. Δεν μπορεί οι ΗΠΑ, η χώρα που αρνείται να υπογράψει οποιαδήποτε σύμβαση για την υπερθέρμανση του πλανήτη (καταδικάζοντας έτσι εκατομμύρια ανθρώπους σε φτώχεια, προσφυγιά ή και θάνατο) και αδιαφορεί για την υγεία των -φτωχότερων- κατοίκων της, να είναι και αυτή που κόπτεται τόσο πολύ για τη διακοπή του καπνίσματος με το πρόσχημα της προαγωγής της υγείας. Ή η Τουρκία, επίσης. Και για όσους λένε ότι αυτά συμβαίνουν μόνο έξω, θα διαφωνούσα. Και η δική μας κυβέρνηση είναι πολύ υποκριτική σ' αυτό τον τομέα. Όμως, θα μπορούσε κανείς να πει ότι, εντάξει, οι κυβερνήσεις έχουν τους δικούς τους λόγους, εμείς όμως γιατί να μην επωφεληθούμε; Σωστά, αλλά, πολιτικά μιλώντας, γιατί πρέπει να το κάνουμε στιγματίζοντας τον καπνιστή; Ή προάγοντας την αντίληψη ότι η υγεία είναι μόνο ζήτημα προσωπικής επιλογής; Ή συναινώντας στην απόκρυψη άλλων ζητημάτων που ενδεχομένως να είναι και πολύ σημαντικότερα για τη δημόσια υγεία;

Τέλος, διαφωνώ μ' αυτό που είπε η αγαπητή Δανάη πιο πάνω (με την οποία βέβαια συμφωνώ σε πολλά άλλα). Ότι δηλαδή πρόκειται για μια συνήθεια από την οποία δεν προκύπτει κανένα όφελος, αν θυμάμαι καλά. Αντίθετα, αυτοί που καπνίζουν έχουν οφέλη γι' αυτό καπνίζουν, δεν είναι χαζοί: αντιμετωπίζουν τα καθημερινά άγχη τους, αποκτούν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στις κοινωνικές συναναστροφές τους, έχουν σύντροφο στη μοναξιά τους (ο καλύτερος σύντροφος του εξόριστου και του φυλακισμένου ήταν, και είναι ακόμα υποθέτω, το τσιγάρο). Σε σύγκριση με τα μειονεκτήματα (που όλοι πιστεύουν πως με κάποιο μαγικό τρόπο θα τα αποφύγουν) για άλλους το ισοζύγιο είναι θετικό (έστω και προσωρινά, για μερικές δεκαετίες :)), για άλλους αρνητικό. Άσχετα αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε μ' αυτό, πολλοί άνθρωποι έτσι το βιώνουν, αισθάνονται να έχουν κέρδη, και μάλιστα γνωρίζοντας ότι κάποτε μπορεί να το μετανιώσουν. Και πάντως, ακριβώς η αναγνώριση των πλεονεκτημάτων που έχει για τον καπνιστή το κάπνισμα θα βοηθούσε πολύ περισσότερο στην πρόληψη κατά του καπνίσματος (αν βέβαια είχαμε ένα σύστημα υγείας που πραγματικά ενδιαφερόταν).

Ελπίζω να μη θεωρηθεί ότι έχω αυτές τις απόψεις επειδή είμαι μεταλλαγμένη ή έχω πειραγμένα από τη νικοτίνη εγκεφαλικά κύτταρα

 

[Palavra]

Καλημέρα :)

Όμως, ενώ όπως είπα και παραπάνω είμαι κατά του καπνίσματος σε κλειστούς δημόσιους χώρους, μου μένουν κάποιες απορίες: γιατί ειδικά το κάπνισμα; Και με τόση επιμονή και μένος; Γιατί όχι, ας πούμε, η ατμοσφαιρική ρύπανση ή το εξασθενές χρώμιο στο πόσιμο νερό;

Να σου απαντήσω με ένα παράδειγμα; Εγώ δεν καπνίζω. Επίσης, όχι ότι θα έπρεπε να ενδιαφέρει, αλλά καμιά φορά με πιάνουν αλλεργίες αναπνευστικές. Έτσι, μπορώ φαντάζομαι να ζητήσω να με προστατεύουν από τον καπνό των άλλων όταν βγαίνω έξω από το σπίτι μου. Δεν απαγορεύεται όμως στον εκάστοτε καπνιστή να περιοριστεί σε χώρους όπου επιτρέπεται το κάπνισμα και να καπνίσει όσο θέλει. Κανείς δεν είπε στους καπνιστές μην ξανακαπνίσετε ποτέ. Τους είπε, ωστόσο, μην ξανακαπνίσετε εκεί που ενοχλείτε τους άλλους.

Ωστόσο, για την ατμοσφαιρική ρύπανση, πώς ακριβώς θα μπορούσε να γίνει η απαγόρευση; Να βγει μια υπουργική απόφαση που να λέει στις συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα να κατέβετε αμέσως από περίπου 380ppm που είστε τώρα σε 100ppm* και μιας και το λέμε, μη συνεχίσετε να αυξάνεστε;

Η παραπάνω πρόταση δεν έχει σκοπό να ειρωνευτεί, για να εξηγούμαι. Σκοπό έχει να δείξει ότι είναι άστοχος ο παραλληλισμός του καπνίσματος με τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Συγκρίνεις, δηλαδή, μια συνήθεια που απλώς πρέπει να εξασκείται εκεί που δεν ενοχλεί τους άλλους, με ένα γενικευμένο πρόβλημα που εξαρτάται από τη χρήση του αυτοκινήτου, ρεύματος που παράγεται από λιγνίτη, ενέργειας που παράγεται από ορυκτά καύσιμα κτλ κτλ.

Δεν μπορεί οι ΗΠΑ, η χώρα που αρνείται να υπογράψει οποιαδήποτε σύμβαση για την υπερθέρμανση του πλανήτη (καταδικάζοντας έτσι εκατομμύρια ανθρώπους σε φτώχεια, προσφυγιά ή και θάνατο) και αδιαφορεί για την υγεία των -φτωχότερων- κατοίκων της, να είναι και αυτή που κόπτεται τόσο πολύ για τη διακοπή του καπνίσματος με το πρόσχημα της προαγωγής της υγείας.

Και πάλι συγκρίνεις ανόμοια πράγματα, αλλά εντάξει: στις ΗΠΑ έχουν γίνει πάρα πολλές αγωγές κατά καπνοβιομηχανιών, αλλά και επιχειρήσεων, κρατικών και μη, για αρρώστιες και θανάτους που αποδεδειγμένα προκαλεί το παθητικό κάπνισμα και έχουν κερδηθεί. Επομένως, δεν υπάρχει συνωμοσία. Πρόκειται απλώς περί προσπάθειας να μην πληρώνουν όλοι αυτοί χρήματα στους παθόντες.

Σωστά, αλλά, πολιτικά μιλώντας, γιατί πρέπει να το κάνουμε στιγματίζοντας τον καπνιστή; Ή προάγοντας την αντίληψη ότι η υγεία είναι μόνο ζήτημα προσωπικής επιλογής;

Γνωστό το επιχείρημα, ωστόσο θα σε ρωτήσω κάτι άλλο: για ποιο λόγο μερίδα των καπνιστών απαξιώνει, κοροϊδεύει, μειώνει και χαρακτηρίζει άσχημα τους παθητικούς καπνιστές; Δεν είναι αυτό μια μορφή κοινωνικού ρατσισμού; Δεν είναι άσχημο να στιγματίζεται ο παθητικός καπνιστής ως άλλος υστερικός, υποχόνδριος Χίτλερ; Δεν είναι τουλάχιστον ευτελές το να του λες ότι οι πιθανότητες να πάθει καρκίνο και καρδιά από μια επιλογή ενός άλλου είναι λίγες, άρα να μη μιλάει; Άρα για ποιο σεβασμό μιλάμε; Του καπνιστή που θέλει να τον σέβονται αλλά εκείνος γράφει τους άλλους στα παλιά του τα παπούτσια;

Αντίθετα, αυτοί που καπνίζουν έχουν οφέλη γι' αυτό καπνίζουν, δεν είναι χαζοί: αντιμετωπίζουν τα καθημερινά άγχη τους, αποκτούν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στις κοινωνικές συναναστροφές τους, έχουν σύντροφο στη μοναξιά τους (ο καλύτερος σύντροφος του εξόριστου και του φυλακισμένου ήταν, και είναι ακόμα υποθέτω, το τσιγάρο). Σε σύγκριση με τα μειονεκτήματα (που όλοι πιστεύουν πως με κάποιο μαγικό τρόπο θα τα αποφύγουν) για άλλους το ισοζύγιο είναι θετικό (έστω και προσωρινά, για μερικές δεκαετίες :)), για άλλους αρνητικό. Άσχετα αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε μ' αυτό, πολλοί άνθρωποι έτσι το βιώνουν, αισθάνονται να έχουν κέρδη, και μάλιστα γνωρίζοντας ότι κάποτε μπορεί να το μετανιώσουν. Και πάντως, ακριβώς η αναγνώριση των πλεονεκτημάτων που έχει για τον καπνιστή το κάπνισμα θα βοηθούσε πολύ περισσότερο στην πρόληψη κατά του καπνίσματος (αν βέβαια είχαμε ένα σύστημα υγείας που πραγματικά ενδιαφερόταν).

Ούτε αυτοί που δεν καπνίζουν είναι χαζοί, και έχουν οφέλη, γι' αυτό δεν καπνίζουν: έχουν καλύτερη αναπνοή και δε λαχανιάζουν με δυο σκάλες, αποκτούν αυτοπεποίθηση χωρίς δεκανίκια, έχουν σύντροφο στη μοναξιά τους άλλους ανθρώπους, και έτσι το βιώνουν και το αισθάνονται. Ναι, το ξέρω ότι αυτό είναι γενίκευση, ωστόσο τη χρησιμοποιώ για να δείξω ότι σε σε τέτοιες συζητήσεις είναι αποπροσανατολιστικό να χρησιμοποιούνται επιχειρήματα με συναισθηματική βάση.

Θα επαναλάβω κάτι: δε μου αρέσει που τίθεται η διαφωνία σε λάθος βάση. Δεν είπε κανείς στους καπνιστές να μην καπνίζουν. Τους είπε να μην καπνίζουν εκεί που ενοχλούν τους άλλους. Αυτοί οι «άλλοι» δεν έχουν δικαιώματα, αναρωτιέμαι;

__________________________________
*ppm: μέρη ανά εκατομμύριο. Μελέτες που έχουν γίνει, δείχνουν ότι ακόμα και εάν σταματήσει τώρα αμέσως η χρήση ορυκτών καυσίμων, η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα θα συνεχίσει να αυξάνεται, με ολέθρια αποτελέσματα για το περιβάλλον.

 

[anef]

@Palavra: λίγο βιαστικά -όχι όμως και σύντομα και ελπίζω όχι τελείως μπερδεμένα:

Με κάποια που λες συμφωνώ, γιατί ήδη το είπα: είμαι υπέρ της απαγόρευσης σε κλειστούς δημόσιους χώρους. Επιμένω όμως να το λέω έτσι («σε κλειστούς δημόσιους χώρους») γιατί, ναι, θέτω το ζήτημα σε άλλη βάση. Το θέτω μόνο στη βάση της υγείας των ανθρώπων, όχι στη βάση της «ενόχλησης». Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που ενοχλούνται από την εικόνα των γυναικών που καπνίζουν στο δρόμο. Οι Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν ενοχλούνται από το θόρυβο που κάνουν τα τσόκαρα των γυναικών πάνω στα καλντερίμια, γιατί τους αποσπούν την προσοχή από τις σοβαρές αντρικές ασχολίες τους. Οι Γάλλοι αποφάσισαν πως ενοχλούνται από τη μαντίλα που φοράνε οι μουσουλμάνες. Στην Αμερική ενοχλούνται σε κάποιες πολιτείες από τον καπνό στα 10 ή στα 12 μέτρα, δε θυμάμαι, από την είσοδο δημόσιων κτιρίων. Κάποιοι ενοχλούνται και απ' το τσιγάρο του Λούκι Λουκ. Η «ενόχληση» δε μου λέει τίποτα, λοιπόν. Μόνο η συζήτηση που έχει γίνει για την υγεία (και σε επιστημονικό επίπεδο και σε επίπεδο κοινωνίας) μπορεί να αποτελεί βάση κτγμ. Και μόνο σ' αυτή τη βάση συμφωνώ με την απαγόρευση. Όχι, για παράδειγμα, γιατί βρωμάνε τα ρούχα: κι από την τσίκνα βρωμάνε, κι από μια βόλτα στο κέντρο της πόλης. Επίσης, θεωρώ δεδομένο ότι η απαγόρευση δεν καλύπτει και δεν μπορεί να καλύψει όλες τις περιπτώσεις. Μάλιστα αφήνει απ' έξω κάποιες πολύ σημαντικές: τα παιδιά που ζουν με γονείς που καπνίζουν δεν μπορούν να προστατευτούν απ' αυτά τα μέτρα. Τι ελπίζουμε να κάνουμε; Να λέμε απ' το πρωί ως το βράδυ τους καπνιστές σιχαμένους μέχρι να μάθουν να τους καταγγέλλουν τα ίδια τα παιδιά τους, ή καλύτερα να ρίξουμε βάρος στην πρόληψη, στην ενημέρωση κλπ., πάλι λαμβάνοντας υπόψη μας ότι π.χ. μια καταθλιπτική μάνα χρειάζεται πολλά άλλα πράγματα πρώτα πριν κόψει το τσιγάρο, και πολλά απ' αυτά δεν εξαρτώνται αποκλειστικά απ' αυτήν (π.χ. ούτε η ανεργία, ούτε η μοναξιά, ούτε η έλλειψη φροντίδας για τα μικρά παιδιά στη δουλειά είναι ατομική υπόθεση. Btw, δεν καταλαβαίνω γιατί αυτά είναι συναισθηματισμός, ενώ η διήγηση των προσωπικών μας ιστοριών δεν είναι). Το τσιγάρο δεν είναι, όπως περιγράφεται, απλά μια κακιά συνήθεια. Είναι μια κακιά συνήθεια που συνδέεται με πολλά άλλα πράγματα στη ζωή μας.

Κι έρχομαι τώρα στη βάση της συζήτησης κατ' εμέ, δηλαδή την υγεία. Ούτε αυτήν δυστυχώς μπορώ να τη δω μεμονωμένα. Για παράδειγμα, η καλή ποιότητα τροφίμων δεν εξαρτάται μόνο απ' τον καλό ή κακό παραγωγό, αλλά από την ίδια τη φύση της βιομηχανίας τροφίμων, από το κέρδος που είναι συνδεδεμένο μ' αυτήν και πάει λέγοντας. Σε επίπεδο πολιτικό και ιδεολογικό, αυτό που έλεγα για τη συγκάλυψη πιο πάνω αναδεικνύεται πολύ καλά ακριβώς απ' αυτό που είπες εσύ, δηλ. ότι για τη ρύπανση δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Ακριβώς: η αντιμετώπιση των ζητημάτων σε πλαίσιο ατομιστικό ακριβώς αυτή τη συνέπεια έχει κτγμ. Να θεωρούμε πως για τα μεγάλα, την αδικία, την καταπίεση, την ανισότητα, την καταστροφή του πλανήτη είμαστε αδύναμοι, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Οπότε, ας πάρουμε τηλέφωνο να καταγγείλουμε τον διπλανό μας που καπνίζει. Αφού δεν μπορούμε να σιάξουμε τον κόσμο ας σιάξουμε τη γλώσσα: μπορούμε να στέλνουμε επιστολές στην Καθημερινή μέχρι να καταλάβουν όλοι και να μιλάνε σωστά, επιτέλους.

Ούτε εγώ ειρωνεύομαι: κι εγώ που τα λέω αυτά λιγότερο ενεργώ π.χ. ως μέρος συλλογικότητας και περισσότερο ως άτομο. Απλώς λοιπόν αναδεικνύω το θέμα. Όχι όμως έτσι απλά θεωρητικά: πριν από λίγο καιρό πήγα σε μια θεατρική παράσταση ενός έργου του Άκη Δήμου εδώ στη Θεσσαλονίκη, όπου, σύμφωνα με τις σκηνικές οδηγίες, ο πιανίστας έπρεπε να καπνίζει (τρία-τέσσερα τσιγάρα συνολικά, σε μια μεγάλη αίθουσα). Ε, σηκώθηκε κάποιος και διέκοψε την παράσταση, και πήρε το τσιγάρο απ' τα χείλη του πιανίστα βρίζοντας και κάνοντας φασαρία. Η Πέμυ Ζούνη ξαναζήτησε τσιγάρο απ' το κοινό και έτσι η παράσταση συνεχίστηκε. Δε συμβαίνουν μόνο στην Αμερική λοιπόν αυτά.

 

[danae]

Σχετικά με το να επιτρέπεται το κάπνισμα εκεί όπου η συνάθροιση δεν είναι υποχρεωτική (με αφορμή την τοποθέτηση των παρευρεθέντων στον Ιανό):

Είναι πολύ απλουστευτική τοποθέτηση και με βάση αυτό το σκεπτικό θα έπρεπε να επιτρέπεται το κάπνισμα σχεδόν παντού. Πολύ βιαστικά, γιατί πρέπει να φύγω, να θυμίσω ότι ούτε στις πανεπιστημιακές αίθουσες πχ είναι υποχρεωτική η παρουσία, τουλάχιστον όχι για τους φοιτητές. Αν επιτραπεί το κάπνισμα, απλώς θα απαγορεύεται σε όσους έχουν πρόβλημα να παρευρίσκονται, όπως ουσιαστικά απαγορεύεται να παρευρίσκονται σε συνελεύσεις παντός τύπου. Ενδεικτικά αναφέρω ότι θα ήθελα να πάω σε συνέλευση των αδιόριστων καθηγητών, αλλά έμαθα ότι καπνίζουν, οπότε αποκλείεται εκ των πραγμάτων να πάω. Θα ήταν τόσο απλό να έβγαιναν έξω από την αίθουσα κάθε φορά που θα ένιωθαν την ανάγκη να καπνίσουν -και πολύ δημοκρατικότερο. Για να μην το πάω πιο μακριά λέγοντας ότι ούτε στο νοσοκομείο είναι υποχρεωτικό να πάει κάποιος... Αν δεν θέλει, δεν πηγαίνει.

Επίσης για το ωραίο που γράφεται περί επιλογής των εργαζομένων να δουλεύουν σε χώρο με καπνό ή όχι -βλ. μπαρ κτλ- που, αν θυμάμαι καλά, επίσης ακούστηκε στον Ιανό, να πω ότι είναι τόσο ελεύθεροι να επιλέξουν αν θα μείνουν σε μια τέτοια δουλειά, όσο και να επιλέξουν αν θα μείνουν σε οποιαδήποτε δουλειά με χαμηλό μισθό ή χωρίς ένσημα. Αν δεν ήμουν σαφής, δεν τίθεται θέμα επιλογής, έχουμε το απλό γνωστό εκβιαστικό εργοδοτικό δίλημμα: αν δεν σου αρέσει εδώ, είσαι ελεύθερος να φύγεις.

 

[Palavra]

Καλησπέρα,

Σε επίπεδο πολιτικό και ιδεολογικό, αυτό που έλεγα για τη συγκάλυψη πιο πάνω αναδεικνύεται πολύ καλά ακριβώς απ' αυτό που είπες εσύ, δηλ. ότι για τη ρύπανση δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Ακριβώς: η αντιμετώπιση των ζητημάτων σε πλαίσιο ατομιστικό ακριβώς αυτή τη συνέπεια έχει κτγμ. Να θεωρούμε πως για τα μεγάλα, την αδικία, την καταπίεση, την ανισότητα, την καταστροφή του πλανήτη είμαστε αδύναμοι, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.

Θα ήθελα, κατ' αρχάς, να πω ότι όταν λέω ότι το τσιγάρο με ενοχλεί, εννοώ ότι με ενοχλεί επειδή δεν μπορώ να αναπνεύσω.
Δεύτερον, ποτέ δεν είπα ότι για τη μόλυνση δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Είπα ότι δε γίνεται να κάνουμε τίποτα με ένα νόμο, στο πλαίσιο του αρχικού δικού σου παραλληλισμού σχετικά με την απαγόρευση του καπνίσματος.

Για τη μόλυνση, φυσικά και μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα, τόσο ατομικά όσο και πολιτικά. Ενδεικτικά, να μη χρησιμοποιούμε αυτοκίνητο, να κινούμαστε με μέσα που δε μολύνουν το περιβάλλον, όπως το ποδήλατο, να καταναλώνουμε όσο λιγότερο ρεύμα μπορούμε, να πιέζουμε με συμμετοχή σε οικολογικές οργανώσεις κτλ. Αδυνατώ ωστόσο να κατανοήσω τι σχέση έχει αυτό με την απαγόρευση του καπνίσματος. Θεωρώ τη χρήση άλλων επιχειρημάτων αποπροσανατολιστική. Εάν θέλουμε να συζητήσουμε για τη μόλυνση του περιβάλλοντος, ευχαρίστως, αλλά όχι σε αυτό το νήμα.

Επίσης, ακόμα απορώ με τον ισχυρισμό περί στιγματισμό του καπνιστή: ο στιγματισμός του παθητικού καπνιστή δεν είναι άδικος; Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο δίνεται τόση βάση, από τους καπνιστές, στο ότι τους χαρακτηρίζουν, τους μειώνουν, τους περιθωριοποιούν κτλ, όταν και πολλοί από τους ίδιους χαρακτηρίζουν, μειώνουν και περιθωριοποιούν τους μη καπνιστές. Μονά ζυγά δικά μας δε γίνεται.

 

[anef]

Palavra, όσα ρωτάς τα έχω ήδη πει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Δεν δήλωσα καθαρά ότι οι αντιδράσεις για υστερικούς αντικαπνιστές κλπ. με βρίσκουν εντελώς αντίθετη. Το δηλώνω τώρα.

Αν πιστεύετε ότι τα μηνύματά μου είναι άσχετα μ' αυτή τη συζήτηση μπορείτε να τα σβήσετε, κανένα πρόβλημα.

 

[Palavra]

Καλημέρα και καλή βδομάδα,
όχι, δεν υπάρχει λόγος να σβήσουμε, νομίζω. Αν ωστόσο θα ήθελες να συνεχίσουμε τη συζήτηση για τη μόλυνση του πλανήτη, μπορούμε να κάνουμε άλλο νήμα, είμαι σίγουρη ότι πολλοί θα ήθελαν να συμμετάσχουν.

 

[anef]

@Palavra: πραγματικά δεν ξέρω γιατί επιμένεις
Στα δύο ποστ έκανα επίσης αναφορά στο Αφγανιστάν, τη Γαλλία, τις ΗΠΑ, μία θεατρική παράσταση, σε μαστίγια, στην τσίκνα και τις γυναίκες. Δεν ξέρω αν υπάρχει περίπτωση να κατάλαβε κάποιος ή κάποια από δω μέσα ότι πρόθεσή μου ήταν να μιλήσω γι' αυτά τα θέματα.

Τελείως καλοπροαίρετα το λέω αυτό: τα θέματα που μπαίνουν δεν είναι δυνατόν να συζητιούνται μόνο στο πλαίσιο ή τη βάση που επιθυμούν τα υπόλοιπα μέλη της Λεξιλογίας ή ακόμα κι αυτός/ή που πρωτοάνοιξε ένα νήμα. Αν ήταν έτσι τότε π.χ. στο νήμα που είχα ανοίξει εγώ, το «σε τούτα εδώ τα μάρμαρα», και αφορούσε τα Ελγίνεια κι ένα συγκεκριμένο άρθρο εφημερίδας, θα'πρεπε να είχατε σβήσει τα περισσότερα ποστ ή να καλούσατε κάθε λίγο και λιγάκι τα μέλη να ανοίξουν άλλο νήμα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δε, πραγματικά δεν ξέρω πόσοι θα διάβαζαν τις δικές μου αναρτήσεις και θα πίστευαν στα σοβαρά ότι θέλω να μιλήσω για τη ρύπανση.

 

[Palavra]

Επιμένω γιατί, όπως έγραψα και πιο πάνω, τίθενται δύο (ή μάλλον πολλά) διαφορετικά θέματα: από τη μία το κάπνισμα, και από την άλλη η μόλυνση, το Αφγανιστάν, κτλ κτλ.

Πώς μπορούμε να κάνουμε συζήτηση για οποιοδήποτε θέμα όταν ανοίγει ένα άλλο, το οποίο μάλιστα συγκρίνει δύο (ή μάλλον πολλά) ανόμοια πράγματα, σαν να λέμε μήλα με μολύβια; Είναι σαν να πάω εγώ στη συζήτηση για τα μάρμαρα και να πω μα καλά, τα ελγίνεια και η αρχαιοκαπηλία μας ενοχλούν τώρα; Εδώ πεθαίνουν παιδάκια στην Αφρική από την πείνα.

Και για να εξηγούμαι: σκοπός μου δεν είναι να επιτεθώ σε εσένα. Ωστόσο, είναι συχνό φαινόμενο η σύγκριση του παθητικού καπνίσματος με το νέφος, και θα ήθελα να ξεκαθαρίσουμε ότι το ένα δεν έχει να κάνει με το άλλο. Όπως επίσης η αδιαφορία μερίδας καπνιστών προς τους μη καπνιστές δεν έχει να κάνει με την κυβερνητική πολιτική των ανεπτυγμένων χωρών του κόσμου σχετικά με την πρόληψη του φαινόμενου του θερμοκηπίου. Ελπίζω να είναι τώρα ξεκάθαρο αυτό που γράφω.

 

[drsiebenmal]

Οι Γάλλοι αποφάσισαν πως ενοχλούνται από τη μαντίλα που φοράνε οι μουσουλμάνες.

Τι ακριβώς απαγόρεψαν οι Γάλλοι:
Burka and Niqab Banned in France

 

[anef]

Ωστόσο, να ξεκαθαρίσουμε ότι το ένα δεν έχει να κάνει με το άλλο. Όπως επίσης η αδιαφορία μερίδας καπνιστών προς τους μη καπνιστές δεν έχει να κάνει με την κυβερνητική πολιτική των ανεπτυγμένων χωρών του κόσμου σχετικά με την πρόληψη του φαινόμενου του θερμοκηπίου. Ελπίζω να είναι τώρα ξεκάθαρο αυτό που γράφω.

Δεν έχουν σχέση κατά τη γνώμη σου, αυτό λέω. Αν το ζήτημα του καπνίσματος θέλεις να το δεις από άποψη ιδεολογική και πολιτική φυσικά και έχουν. Και αυτή την άποψη ανέδειξα. Ανέφερα μάλιστα ρητά ποια ακριβώς θεωρώ ότι είναι η σύνδεσή τους, δεν πέταξα στην τύχη δυο θέματα δίπλα-δίπλα. Τέλος πάντων, ο λόγος που επιμένω είναι ακριβώς γιατί το θέμα έχει ανακύψει και σε άλλες συζητήσεις, όπως λες κι εσύ, και πάντως δεν το παίρνω σαν προσωπική επίθεση.

 

[Palavra]

Πραγματική απορία: πώς μπορείς να δεις το κάπνισμα από ιδεολογική και πολιτική άποψη;