Το κάπνισμα

[Zazula]

Δε θα εκφραστώ έτσι όπως μου 'ρχεται.

Αν σε τρολάρω λίγο, μήπως τελικά θα εκφραστείς;

Μύθοι και Αλήθειες για το Κάπνισμα ή Τι «Βλάπτει Περισσότερο τη Συρία»...

Διανύω την 71η «άκαπνη» μέρα μου [ΣτΖ: Το άρθρο είναι του 2008· έκτοτε το ξανάρχισε], αλλά αυτό δεν σημαίνει καθόλου βέβαια ότι άλλαξαν οι θέσεις μου σχετικά με τους καλλιεργούμενους έντεχνα εδώ και σαράντα χρόνια μύθους και τις πραγματικές αλήθειες γύρω από το τσιγάρο και την υγεία! Με την ευκαιρία λοιπόν του «καινούργιου» νόμου περί καθολικής απαγόρευσης του καπνίσματος και της Παγκόσμιας Ημέρας Εναντίον του Τσιγάρου (31/5), για την οποία σημειωτέον δεν έχω [ΣτΖ: "δεν θα είχα"] καμιά αντίρρηση, αν δεν έβριθε ανακριβειών, επιτρέψτε μου να κάνω μια περιληπτική ανασκόπηση του όλου θέματος.

1. Η κατάχρηση του τσιγάρου βλάπτει σοβαρά την υγεία, όπως κάθε κατάχρηση, του ζείδωρου ήλιου και του νερού συμπεριλαμβανόμενων, αφού δεν υπάρχει πάνω στον πλανήτη φυσική ή τεχνητή ΜΗ τοξική ουσία.

2. Το τσιγάρο πρέπει να μένει αυστηρά μακριά από τα παιδιά και τους ασθενείς.

3. Η Πολιτεία, το σχολείο και οι γονείς έχουν καθήκον να ενημερώνουν τα παιδιά και τους πολίτες για τους κινδύνους που τους απειλούν από την κατάχρηση του καπνίσματος.

4. Η Πολιτεία δεν έχει δικαίωμα να μεταχειρίζεται τους καπνιστές ως πολίτες Β’ κατηγορίας, επιβάλλοντας μειωτικές διακρίσεις σε βάρος τους και κολλώντας πάνω τους ταμπέλες, ως [ΣτΖ: "όπως"+ονομαστική] «αμόρφωτους», «απολίτιστους», «αναίσθητους κοινωνικά», «εξαρτημένους βλάκες» και «λούμπεν».

5. Υπάρχουν τρεις ατράνταχτες αποδείξεις ως προς το ότι η προπαγάνδα των αντικαπνιστών είναι παραπλανητική και απολύτως αντιεπιστημονική. Βασικές επιστημονικές και αδιαμφισβήτητες αλήθειες θυσιάζονται συνειδητά στον βωμό της μάνητας των αντικαπνιστών, που οι περισσότεροι το [ΣτΖ: "την"] έχουν κάνει επάγγελμα.

• Πρώτον, αποκρύπτουν το γεγονός ότι η βλάβη από την τοξικότητα είναι απολύτως και αναλόγως συνδεδεμένη με τη δόση, διακηρύττοντας αναίσχυντα ότι και το ένα τσιγάρο την ημέρα είναι βλαβερό! Όλοι μας μπορούμε π.χ. να παίρνουμε μια απειροελάχιστη δόση στρυχνίνης κάθε μέρα και να μην πάθουμε ποτέ τίποτα.
• Δεύτερον, αποκρύπτουν το γεγονός ότι δεν υπάρχει μέχρι σήμερα κλινική ή εργαστηριακή (και όχι στατιστική) απόδειξη αιτιώδους σχέσης καπνίσματος και καρκίνου. Δεν υπάρχει δηλαδή επιστημονική απόδειξη ότι το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο. Σίγουρα βέβαια επιβαρύνει καρκινική προδιάθεση ή υπάρχοντα καρκίνο.
• Τρίτον, δεν υπάρχει ούτε ΜΙΑ έρευνα, που να αποδεικνύει ότι η διαφήμιση επηρεάζει τη συνολική κατανάλωση καπνού, ενώ υπάρχουν δεκάδες έρευνες, που αποδεικνύουν το αντίθετο. Το έντονο ενδιαφέρον της καπνοβιομηχανίας για τη διαφήμιση οφείλεται στην ανάγκη ενημέρωσης των καπνιστών για καινούργιους τύπους και σήματα τσιγάρων και για το «μοίρασμα» της αγοράς μεταξύ τους.

6. Η εφεύρεση του «παθητικού καπνίσματος», μια σατανικά έξυπνη κίνηση των αντικαπνιστών, που προκάλεσε από τη δεκαετία του ’80 ένα τεχνητό παγκόσμιο κοινωνικό εμφύλιο πόλεμο, είναι άλλος ένας κατασκευασμένος μύθος. Ένας μύθος, πάνω στον οποίο επενδύθηκαν δισεκατομμύρια δολάρια, πείθοντας τους μη καπνιστές ότι οι καπνιστές είναι -ούτε λίγο ούτε πολύ- οι δολοφόνοι τους, αφού, όπως έλεγε ο Λένιν «Όταν ένα ψέμα επαναλαμβάνεται αρκετά συχνά, γίνεται αλήθεια»! Ο δε Ιπποκράτης έλεγε ότι όποιος μελετά μια ασθένεια, λαμβάνοντας υπόψη του μόνον ένα παράγοντα και όχι ολόκληρο το πλαίσιο και τον τρόπο ζωής του ασθενούς, «εξαπατάται και εξαπατά». Και αυτό ακριβώς κάνουν οι αντικαπνιστές. Εξαπατούν συνειδητά, γιατί λαμβάνουν υπόψη τους μόνον ΕΝΑ παράγοντα, και για το κάπνισμα και για το «παθητικό». Αν ακολουθούσαμε τη στατιστική λογική τους, η Πολιτεία έπρεπε να ενθαρρύνει τους Έλληνες να καπνίζουν ακόμη περισσότερο, γιατί ενώ είμαστε οι βαρύτεροι καπνιστές της Ευρώπης, έχουμε ένα από τα μακρύτερα φάσματα ζωής κι ένα πολύ χαμηλό δείκτη καρκίνων του πνεύμονα. Δεν είναι όμως έτσι, γιατί αν καπνίζαμε λιγότερο, θα ζούσαμε ακόμη περισσότερο και θα είχαμε λιγότερα περιστατικά πνευμονικού καρκίνου! Όσο για το παθητικό κάπνισμα αυτό καθ’ αυτό, ένας μη καπνιστής σ’ ένα μετρίως αεριζόμενο καπνικό περιβάλλον, πρέπει να παραμείνει ΕΚΑΤΟ ώρες συνεχώς, για να εισπνεύσει πίσσα και νικοτίνη, ισόποση με αυτή που περιέχεται σ’ ένα τσιγάρο!

7. Τα μεγάλα «συμφέροντα» γύρω από το τσιγάρο δεν είναι οι καπνοβιομηχανίες, αλλά τα Κράτη. Οι πρώτες εισπράττουν μόλις το 6% (έξι) από κάθε πακέτο τσιγάρων και τα κράτη το 70-90%! Το Ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών εισπράττει περί τα € 2,5 δισ. κάθε χρόνο από τον φόρο (75%) των τσιγάρων και τον Φ.Π.Α.

8. Το θέμα «κάπνισμα-υγεία» είναι πολιτικό και βαθιά υποκριτικό! Αν πραγματικά ήθελαν να προστατεύσουν την υγεία μας, θα ανέβαζαν την τιμή του πακέτου στα € 15! Τότε όμως θα σκότωναν την κότα που τους γεννάει χρυσά αυγά! Έτσι, υιοθετούν τη λογική της «ποτοαπαγόρευσης» και χρησιμοποιούν τις φασίζουσες απαγορεύσεις, ως άλλοθι για την ανεπαρκέστατη πολιτική τους γύρω από τη δημόσια υγεία και πρόνοια! Τα καταστρεπτικά για τους χρήστες, τις οικογένειές τους και την ολόκληρη την κοινωνία ναρκωτικά, που προκαλούν βεβαιωμένους θανάτους, διάλυση οικογενειών και εγκληματικότητα διακινούνται σχεδόν ελεύθερα στις δυτικές -τουλάχιστον- κοινωνίες. Αν οι πόροι -χρόνος, χρήμα, ανθρωποώρες- που επενδύονται στο αντικαπνιστικό μένος, είχαν επενδυθεί στην αντιμετώπιση του τεράστιου αυτού κοινωνικού προβλήματος, αν δεν το είχαν εξαλείψει, σίγουρα θα το είχαν μειώσει σημαντικά. Όχι, όμως. Στον τόπο μας, δυστυχείς χρήστες ναρκωτικών ουσιών περιμένουν χρόνια να μπουν σε -έτσι κι αλλιώς αμφίβολης αποτελεσματικότητας- προγράμματα μεθαδόνης, ελλείψει πόρων. Στην ουσία όμως δεν λείπουν οι πόροι. Απλώς γίνεται στρεβλή αξιολόγηση των κοινωνικών προτεραιοτήτων.

Συμπερασματικά: ας αναρωτηθούν οι όποιοι υπεύθυνοι και ανεύθυνοι: τι «βλάπτει περισσότερο τη Συρία»; Το κάπνισμα ή τα ναρκωτικά; Γιατί σίγουρα δεν τη «βλάπτουν εξίσου»!

 

[Palavra]

Αν σε τρολάρω λίγο, μήπως τελικά θα εκφραστείς;

Τρολοζάζουλα!

Κατ' αρχάς, ο συντάκτης του άρθρου δεν παραθέτει κανένα στοιχείο ή πηγή που να υποστηρίζει τα επιχειρήματά του.
Επιπροσθέτως, ακόμα και να παρέθετε, πάλι θα ήταν αμφισβητήσιμα, καθώς οι καπνοβιομηχανίες εδώ και χρόνια χρηματοδοτούν έρευνες που να υποστηρίζουν τα προϊόντα τους, όπως ακριβώς και οι πετρελαιοβιομηχανίες χρηματοδοτούν έρευνες που υποστηρίζουν πως το διοξείδιο του άνθρακα δεν κάνει κακό στο περιβάλλον.
Παράδειγμα.

Summary points

The tobacco industry generated a study, the “Japanese spousal study,” in an attempt to refute the findings of a 1981 cohort study showing an association between secondhand exposure to tobacco smoke and lung cancer

Internal tobacco industry documents describe how the tobacco industry considered multiple strategies to conceal its involvement in the Japanese spousal study

The tobacco industry considered funding the study through the Center for Indoor Air Research, a research organisation supported by the tobacco industry, in order to hide industry involvement

The parties involved in conducting the study included a tobacco industry scientist, a tobacco industry consultant, an industry law firm, and two Japanese investigators. The consultant was the sole author of the final publication​

Πέραν αυτού, δε διαφωνώ με το ότι η ουσία είναι αλλού, όπως έχουμε ξαναπεί: δεν είναι δυνατόν να απαγορεύεται το κάπνισμα στους δημόσιους χώρους αλλά από την άλλη να επιδοτούνται οι καλλιέργειες καπνού, να επιτρέπεται η διαφήμιση κτλ κτλ. Είναι λίγο σχιζοφρενικό αυτό.

Και τέλος, μια απορία: γιατί όλα τα επιχειρήματα περί ασθενειών εξαντλούνται στις (υποτιθέμενα ελάχιστες) πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα; Το κάπνισμα έχει κατηγορηθεί ότι συμβάλλει στην ανάπτυξη διαφόρων ειδών καρκίνου, και έχει αποδειχτεί ότι προκαλεί και επιβαρύνει άλλα καρδιακά και πνευμονικά νοσήματα. Εντάξει, καταλαβαίνω ότι είναι ενοχλητικό να μη σε αφήνουν να καπνίζεις όταν βγαίνεις, αλλά από την άλλη να μη βάζουμε και το κεφάλι μας στην άμμο.

 

[arberlis†]

Συγχαρητήρια σε Zazula! Προ μηνών, όταν αποπειράθηκα να πω κάτι σχετικό από αυτό εδώ το blog, πέσανε όλοι να με φάνε χρησιμοποιώντας αγενή γλώσσα. Τους αφιερώνω την τελευταία παράγραφο του άρθρου του Πιτσιλίδη. Για αυτούς μιλάει.

 

[Costas]

Για το πρώτο άρθρο και τις σοφιστείες του με κάλυψαν απολύτως η palavra και ο Δόκτωρ. Για το δεύτερο που παρέθεσε ο Ζαζ (που το λινκ του δεν δίνει κείμενο, δεν ξέρω γιατί), πάλι με κάλυψε το σχόλιο της Παλάβρας, αλλά επιπροσθέτως παρατήρησα ότι η δομή του είναι ακριβώς η δομή της επιχειρηματολογίας των αναθεωρητών της Γενοκτονίας των Εβραίων και των θαλάμων αερίων. Αρνήσου, αρνήσου, κάτι θα μείνει, για να χρησιμοποιήσω κι εγώ το ίδιο ρητό. Παρουσιάζεται δε η ιστορία της αντικαπνιστικής εκστρατείας σαν ένα αυταρχικό κίνημα των κρατών συν κάποιων φανατικών "ιεραποστόλων", όταν είναι γνωστό πόσο λυσσώδης και παρατεταμένη υπήρξε η αντίδραση των καπνοβιομηχανιών, του λόμπι του καπνού, και πόσο τεράστια ήταν τα συμφέροντα των πολυεθνικών του κλάδου που θίγονταν. Άνθρωποι δε που συνήθως καταφέρονται εναντίον των πολυεθνικών κλπ. και που είναι ρητά ή κατά τεκμήριο οπαδοί του κοινωνικού κράτους κλπ. κλπ., άνθρωποι υποτίθεται αντινεοφιλελεύθεροι, ξαφνικά γίνονται ακραιφνείς libertarians. Το ίδιο στιλ "του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει" είχαν κάποιοι όταν απαγορεύτηκε το κάπνισμα στα λεωφορεία. Γιατί δεν εισηγούνται την επαναφορά του;

Ώστε λοιπόν να μην κάνει το κράτος καμιά εκστρατεία κατά καμιάς πρακτικής: καπνίστε, χαπακωθείτε, βελονιαστείτε, αιθυλισθείτε, τηλεαποβλακωθείτε, γενικώς πραγματώστε την ελευθεριακή σας χειραφέτηση! Κράτος laissez-faire! Οποιοσδήποτε πει ότι υπάρχει καλό και κακό, σωστό και λάθος, είναι "κρυπτοφασίστας"! Ας αναγνωριστεί όμως τουλάχιστον στο κράτος, ως θεσμό όπου εκπροσωπείται τελικά η κοινωνία των πολιτών, το δικαίωμα να προστατέψει τα δικαιώματα, τα συμφέροντα και την υγεία όσων θίγονται από τις πρακτικές των άλλων.

Η ανορθολογικότητα των επιχειρημάτων κατά της νέας νομοθεσίας, η οποία αφορά αποκλειστικά τους κλειστούς δημόσιους χώρους και δεν απαγορεύει το κάπνισμα γενικώς, μου θυμίζει τα "επιχειρήματα" των οπαδών της δουλείας ενάντια στην κατάργησή της, τα επιχειρήματα των οπαδών του πολυτονικού ενάντια στην κατάργησή του, κοκ. Ό,τι να 'ναι, πυρ ομαδόν και ό,τι βγει. Οσονούπω και οι διαδηλώσεις με τις κατσαρόλες. Το μόνο σοβαρό, τίμιο επιχείρημα που άκουσα είναι "θα χάσουμε τους πελάτες μας". Αλλά κι αυτό νομίζω πως είναι σαθρό (ας κοιτάξουν να φτιάχνουν καλύτερο και φτηνότερο καφέ κι ας αφήσουν τις κουτοπονηριές), και επίσης από πότε η κερδοφορία υπερισχύει έναντι της προστασίας της υγείας των αθώων, δηλ. των μη καπνιστών θαμώνων; Άλλωστε, κλειστοί δημόσιοι χώροι δεν είναι μόνο τα μαγαζιά, αλλά και οι χώροι εργασίας, όπως είπε παραπάνω ο Ζαζ.

Τώρα, τι κάνουμε αν δούμε παράβαση; 1142. Καταγγελία ανώνυμη (ελπίζω να τη δέχονται, γιατί πριν νομίζω την ήθελαν επώνυμη). Χαφιεδισμός δηλαδή. Μ' αρέσει ο χαφιεδισμός στην προκειμένη περίπτωση, για να το πω χοντρά. Δεν έχω κανένα μα κανένα πρόβλημα. Ούτε για τη μεγαλοφοροδιαφυγή (ξέρετε, το εστιατόριο της Μυκόνου) έχω το παραμικρό πρόβλημα. Όπως γίνεται στα Λονδίνα και στις Ζυρίχες. Αλλά βέβαια αυτοί είναι σκλάβοι...

 

[danae]

Οι καπνιστές που χάνουν κάθε λογική κάθε φορά που επαναλαμβάνεται αυτός ο διάλογος και που χαρακτηρίζουν το κάπνισμα απόλαυση κι επιλογή τους, αντί για εθισμό, συνήθως υποστηρίζουν ότι τα λεγόμενα αντικαπνιστικά μέτρα είναι μια κρατική προσπάθεια να τους ελέγξουν και ένα ακόμα μέτρο που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πέρα από όλα τα άλλα που τόσες φορές ειπώθηκαν -και μάλιστα όχι μόνο από υστερικούς και αντιπαθητικούς αντικαπνιστές, αλλά και από ορισμένους νυν ή πρώην καπνιστές που είναι πιο ειλικρινείς, πρώτα πρώτα με τον εαυτό τους, και που διατηρούν ακόμα τη λογική τους ικανότητα- αγνοούν επιδεικτικά το γεγονός ότι όντας εξαρτημένοι είναι πολύ πιο εύκολα ελεγχόμενοι και χειραγωγούμενοι. Είναι πρωτοφανές μια εξάρτηση να χαρακτηρίζεται στοιχείο ελευθερίας!

Επίσης, μου κάνει μεγάλη εντύπωση πώς άνθρωποι απ' όλους τους πολιτικούς χώρους, όταν προκύπτει το ζήτημα αυτό, γίνονται αναρχικότεροι των αναρχικών και μιλάνε για αλληλοσεβασμό και αυτορρύθμιση αντί νόμων -που, αν τόσα χρόνια έδειχναν στην πράξη ότι έχουν τη διάθεση και είναι ικανοί για κάτι τέτοιο, δεν θα έθετε κανείς θέμα νομοθεσίας για το σεβασμό των μη καπνιζόντων.

Επιπλέον, στο πλαίσιο της ισοπεδωτικής και απλουστευτικής μη λογικής που χρησιμοποιούν για να μην ξεβολευτούν, όταν μιλούν για (αντι)παθητικούς (αντι)καπνιστές παραβλέπουν μονίμως τους εργαζόμενους σε χώρους με πολύ καπνό, τις εγκύους, τα παιδιά, τις οικογένειες με παιδιά και εκείνους που ήδη έχουν προβλήματα υγείας (αναπνευστικά κλπ). Και, για να αποδείξουν πόσο υστερικοί είναι οι λεγόμενοι αντικαπνιστές, μιλάνε λες και το πρόβλημα είναι ότι ο καπνός βρωμάει ή λες και φοβόμαστε μήπως πάθουμε καρκίνο επειδή θα πάμε μια φορά στο τόσο σε ένα μπαράκι.

Ακόμα και η χάριν συντομίας -και όχι μόνο- χρησιμοποιούμενη λέξη "αντικαπνιστής" είναι προσεκτικά επιλεγμένη και βοηθάει στην ανάπτυξη των μη λογικών ισχυρισμών τους.

Έχω κουραστεί από αυτή την αντιπαράθεση, όπου και η μια πλευρά και η άλλη στο βάθος γνωρίζουν πού βρίσκεται το δίκαιο και όπου σπαταλιέται τόσο πολλή ενέργεια για τόσο αυτονόητα πράγματα.

 

[Costas]

Από Το Βήμα:

Για το καλό της χώρας
Ρωσία
«Καπνίζετε και πίνετε περισσότερο» συνιστά στους πολίτες η κυβέρνηση

«Ο κόσμος πρέπει να το καταλάβει: Όσοι πίνουν και όσοι καπνίζουν κάνουν περισσότερα για να βοηθήσουν το κράτος» δήλωσε σήμερα Τετάρτη ο υπουργός Οικονομικών της Ρωσίας Αλεξέι Κουντρίν. Η αύξηση της κατανάλωσης θα απέφερε περισσότερα έσοδα από φόρους, εξήγησε.

«Αν καπνίζετε ένα πακέτο τσιγάρα την ημέρα, δίνετε περισσότερα για την επίλυση κοινωνικών προβλημάτων» ήταν η ανορθόδοξη συμβουλή του Κουντρίν σε μια χώρα που οι εθισμοί είναι ήδη σοβαρό πρόβλημα.

 

[Alexandra]

Το μόνο σοβαρό, τίμιο επιχείρημα που άκουσα είναι "θα χάσουμε τους πελάτες μας".

Τίμιο μπορεί να είναι το επιχείρημα, και μάλιστα ακόμα και ένας μη καπνιστής ιδιοκτήτης εστιατορίου μπορεί να το υποστηρίζει, αλλά μάλλον δεν έχουν σκεφτεί σοβαρά τις διαστάσεις του θέματος. Ο θαμώνας των διαφόρων καταστημάτων "υγειονομικού ενδιαφέροντος" δεν συχνάζει εκεί για να καπνίσει, συχνάζει για κοινωνικούς λόγους. Αν μπορούσε να συναντάει κόσμο, φίλους, παρέα και να περνάει καλά μαζί τους σ' ένα σπίτι, θα το έκανε, αλλά ως γνωστόν αυτό είναι αδύνατο: ούτε χώρο, ούτε διάθεση έχουν οι φίλοι για να καλούν τους φίλους στο σπίτι τους κάθε βράδυ. Άρα η έξοδος από το σπίτι είναι το δεδομένο κίνητρο και όχι το κάπνισμα. Αν η απαγόρευση να καπνίσεις για δυο ώρες μέσα στον κλειστό χώρο του εστιατορίου ήταν αποτρεπτική για να βγεις από το σπίτι σου, τώρα θα είχαν κλείσει όλα τα εστιατόρια των χωρών που έχουν απαγορεύσει το κάπνισμα, κάτι που δεν έγινε.

Επίσης, όταν κάποιος εστιάτορας λέει ότι θα μειωθεί η πελατεία του, δηλαδή η πελατεία από μανιώδεις καπνιστές, στην πραγματικότητα δεν ξέρει πόσο θα αυξηθεί η πελατεία του από ανθρώπους που σήμερα ΔΕΝ πάνε στα εστιατόρια όπου υπάρχει εξακριβωμένα ντουμάνι. Πριν από λίγο καιρό, σας έγραψα για ένα εστιατόριο μια σταλιά στο Μαρούσι, όπου πήγα μια φορά και δήλωσα ότι δεν ξαναπάω επειδή το ντουμάνι ήταν εξοντωτικό. Να θυμίσω επίσης ότι μέχρι πριν από λίγα χρόνια επιτρεπόταν το κάπνισμα ακόμα και στα αεροπλάνα, αλλά σήμερα που απαγορεύεται μια χαρά αντέχουν και ταξιδεύουν και δέκα ώρες ακόμα και οι πιο μανιώδεις καπνιστές.

Και πάλι, θέλω να εκφράσω κι εγώ τη λύπη μου που άνθρωποι κατά τα άλλα έξυπνοι κυριολεκτικά παραλογίζονται όταν το κράτος απλώς προσπαθεί να προστατέψει τους μη καπνιστές από τον καπνό των μη καπνιστών. Με πρώτο παραλογισμό όταν ισχυρίζονται πως κάποιος επιθυμεί να θέσει εκτός νόμου το κάπνισμα και να ελέγξει την προσωπική τους ζωή, ενώ καθόλου δεν συμβαίνει αυτό. Όπως λέει η Δανάη πιο πάνω, δυστυχώς κάποιοι δεν αντιλαμβάνονται πόσο σκλαβωμένοι είναι και υπερασπίζονται με φανατισμό την "ελευθερία" τους. Από τις φίλες μου που είναι μανιώδεις καπνίστριες κάποιες αντιλαμβάνονται ότι αυτό που κάνουν δεν διαφέρει από οποιονδήποτε εθισμό σε ουσίες και κάποιες άλλες δεν το αντιλαμβάνονται, και παραλογίζονται ως προς τον ρόλο του καπνίσματος στην απόλαυσή τους και στη διασκέδασή τους.

 

[Costas]

Συμφωνώ απολύτως. Κι εγώ έκοψα μαχαίρι τις εξόδους σε κάποια μουσικομάγαζα από πέρσι, μόλις είδα ότι δεν είχαν σκοπό να συμμορφωθούν με το νόμο Αβραμόπουλου, κι όχι μόνο αλλά στις διαμαρτυρίες μου μου την είπαν κιόλας. Προσωπικό πείσμα λοιπόν. Αν τώρα συμμορφωθούν, θα ξαναπάω, αν και χολωμένος.

 

[danae]

Και κάτι ακόμα: ο καπνιστής δεν αποκλείεται από τους άκαπνους χώρους. Απλώς, στο σουβλατζίδικο θα πάνε να φάνε τα σουβλάκια τους, θα καθίσουν, όπως και πρώτα, μέσα και δεν θα ξεπαγιάζουν έξω -όπως έκαναν μέχρι τώρα ή μη καπνίζοντες- και άμα θελήσουν να καπνίσουν θα βγουν και θα ξαναμπούν. Το αντίστροφο, δηλαδή ο μη καπνιστής να πάει στο γεμάτο καπνό σουβλατζίδικο να φάει τα σουβλάκια του, να καθίσει μέσα στο ντουμάνι και όποτε θελήσει μια τζούρα άκαπνου αέρα να βγει και να ξαναμπεί, ΔΕΝ είναι δυνατόν. Τόσο καιρό ο μη καπνιστής είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ αποκλεισμένος και κανείς από τους τόσο δημοκρατικούς -όταν πρόκειται για την πάρτη τους- καπνιστές δεν διαμαρτύρεται. Τώρα που δεν πρόκειται για επιβολή αποκλεισμού, αλλά για απλό ξεβόλεμα, ωρύονται.

Εκτός από το γεγονός πως, όταν τίθεται το ζήτημα αυτό, οι περισσότεροι καπνιστές χάνουν τη λογική τους ικανότητα, έχω παρατηρήσει επίσης ότι άνθρωποι με πολλές ευαισθησίες κατά τα άλλα, γίνονται μεγάλοι γάιδαροι σε σχέση με το ίδιο ζήτημα. Όπως και στους πρεζάκηδες της ηρωίνης, ο χαρακτήρας αλλοιώνεται. Ευτυχώς υπάρχουν και εξαιρέσεις που δεν "τομαροποιούνται" και που διατηρούν τη λογική τους ικανότητα, ακόμα και όταν τίθεται το ζήτημα αυτό.

 

[Alexandra]

Εκτός από το γεγονός πως, όταν τίθεται το ζήτημα αυτό, οι περισσότεροι καπνιστές χάνουν τη λογική τους ικανότητα, έχω παρατηρήσει επίσης ότι άνθρωποι με πολλές ευαισθησίες κατά τα άλλα, γίνονται μεγάλοι γάιδαροι σε σχέση με το ίδιο ζήτημα.

Πριν από χρόνια, σε μια συνεδρίαση του συλλόγου διδασκόντων στο γυμνάσιο που δίδασκα, διαμαρτυρήθηκα για το ντουμάνι που σε συνδυασμό με τα κλειστά λόγω χειμώνα πορτοπαράθυρα δημιουργούσε ατμόσφαιρα ασφυξίας. Ένας συνάδελφος, ο οποίος κάπνιζε πάνω από τέσσερα πακέτα την ημέρα (εννοείται ότι κάπνιζε και μέσα στην τάξη), μού είπε: "Κάνε υπομονή, καημένη, σε 10 λεπτά τελειώνουμε". Δηλαδή, εγώ έπρεπε να κάνω υπομονή μέχρι να αναπνεύσω, αυτός δεν είχε κανέναν λόγο να κάνει υπομονή μέχρι να καπνίσει!

 

[Alexandra]

Κυκλοφορώντας οι ρεπόρτερ των καναλιών μέσα σε καφετέριες παίρνουν σχόλια καπνιστών και μη. Μια κυρία κάποιας ηλικίας δηλώνει με αυστηρό ύφος ότι εφόσον θα απαγορεύεται το κάπνισμα, δεν θα πηγαίνει στην καφετέρια, θα κάθεται σπίτι της. Δηλαδή, αφού είχε κοινωνική ζωή στο σπίτι της, τι την ήθελε την καφετέρια; Ή μήπως, χωρίς το τσιγάρο όλα τα άλλα ωχριούν, δεν υπάρχουν καν; Μα αυτό λένε οι ψυχολόγοι στους χρήστες ηρωίνης όταν προσπαθούν να τους στηρίξουν: πως η ηρωίνη έχει πάρει τη θέση του ήλιου στη ζωή τους. Όταν κοιτάς κατάματα τον ήλιο, είναι αδύνατο να δεις τίποτε άλλο. Έξοδος με φίλους ίσον τσιγάρο. Φαγητό ίσον τσιγάρο. Καφές ίσον τσιγάρο. Μουσική ίσον τσιγάρο. Ζωή ίσον τσιγάρο.
Ε, λοιπόν, όλοι οι απεξαρτημένοι πρώην καπνιστές μπορούν να βεβαιώσουν ότι δεν ισχύει τίποτε απ' όλα αυτά. Μπορείς να τα απολαύσεις όλα ανεξαιρέτως χωρίς τσιγάρο στο χέρι.

 

[Ambrose]

Ε, λοιπόν, όλοι οι απεξαρτημένοι πρώην καπνιστές μπορούν να βεβαιώσουν ότι δεν ισχύει τίποτε απ' όλα αυτά. Μπορείς να τα απολαύσεις όλα ανεξαιρέτως χωρίς τσιγάρο στο χέρι.

Εγώ πάλι το τσιγάρο το είχα κόψει για 1 χρόνο και δεν μου έλειπε ποτέ, παρά μόνο σε κοινωνικές εκδηλώσεις. Δεν βιώνουν όλοι την απεξάρτηση με τον ίδιο τρόπο. Και μετά από 1 χρόνο, δεν ήταν η νικοτίνη που μού έλειπε.

 

[Alexandra]

Μα ναι, αυτό το 'χουμε ξαναπεί πολλές φορές: ένα μικρό ποσοστό καπνιστών είναι μόνο κοινωνικοί καπνιστές. Είναι αυτοί που μπορούν να το κόψουν εύκολα και λένε στους υπόλοιπους, "Είναι πανεύκολο να κόψεις το τσιγάρο. Εγώ το έκοψα χωρίς να έχω στερητικό". Αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι για τους πολλούς.

 

[Ambrose]

Εγώ δεν είπα ότι είναι πανεύκολο, αλλά ότι δεν μπορείς να τα απολαύσεις όλα απαραιτήτως χωρίς τσιγάρο στο χέρι. ;)

 

[Alexandra]

Όλοι μας έχουμε τους εθισμούς μας που μας συντροφεύουν στη διασκέδαση. Άλλος καπνίζει, άλλος πίνει, άλλος τρώει πολύ. Δυστυχώς, ενώ όλοι οι άλλοι εθισμοί βλάπτουν μόνο τη δική μας υγεία, το κάπνισμα επηρεάζει και τον αέρα που αναπνέουν οι άλλοι. Αν το καταλάβουν αυτό όλοι οι καπνιστές (επειδή πολλοί απ' αυτούς το καταλαβαίνουν πολύ καλά), δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα -- ούτε θα χρειαζόταν κανένας νόμος για το κάπνισμα.

Οι υπέργηροι γονείς μου έχουν κάποιον παλιό (νεότερό τους) συνάδελφο από την τράπεζα που έρχεται 2-3 φορές τον χρόνο και τους επισκέπτεται. Στις δύο ώρες που κάθεται στο σπίτι τους κυριολεκτικά τούς ντουμανιάζει καπνίζοντας το ένα τσιγάρο πάνω στο άλλο. Δεν έχει καμιά συναίσθηση ότι μπορεί να ενοχλούνται αυτοί οι άνθρωποι που δεν καπνίζουν, και από ευγένεια δεν του λένε τίποτα, ενώ ο πατέρας μου έχει και χρόνιο αναπνευστικό πρόβλημα.

 

[Ambrose]

...και από ευγένεια δεν του λένε τίποτα, ενώ ο πατέρας μου έχει και χρόνιο αναπνευστικό πρόβλημα.

Ίσως τόση ευγένεια να μην χρειάζεται. Ο άλλος μπορεί απλά να μην έχει συνειδητοποιήσει ότι δημιουργεί πρόβλημα, να μην του έχει περάσει από το μυαλό.

 

[daeman]

Όλοι μας έχουμε τους εθισμούς μας που μας συντροφεύουν στη διασκέδαση. Άλλος καπνίζει, άλλος πίνει, άλλος τρώει πολύ. Δυστυχώς, ενώ όλοι οι άλλοι εθισμοί βλάπτουν μόνο τη δική μας υγεία, το κάπνισμα επηρεάζει και τον αέρα που αναπνέουν οι άλλοι. Αν το καταλάβουν αυτό όλοι οι καπνιστές (επειδή πολλοί απ' αυτούς το καταλαβαίνουν πολύ καλά), δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα -- ούτε θα χρειαζόταν κανένας νόμος για το κάπνισμα.
[...]

Εδώ θα διαφωνήσω, Αλεξάνδρα, επειδή αποπάνω γράφεις "άλλος πίνει". Το αλκοόλ σκοτώνει πολύ περισσότερους αμέτοχους, αθώους ανθρώπους και καταστρέφει πολύ χειρότερα τη ζωή του πότη απ' ό,τι το κάπνισμα τη ζωή του καπνιστή.

Επειδή εύκολα παρεξηγείται καπνιστής σ' αυτό το νήμα, ξεκαθαρίζω ότι δεν το λέω σαν επιχείρημα υπέρ του καπνίσματος. Άλλο θέμα το αλκοόλ, άλλο το κάπνισμα, όσο κι αν συνδέονται ξώφαλτσα στη διασκέδαση, κυρίως από τους καπνιστές.

 

[Alexandra]

Εδώ θα διαφωνήσω, Αλεξάνδρα, επειδή αποπάνω γράφεις "άλλος πίνει". Το αλκοόλ σκοτώνει πολύ περισσότερους αμέτοχους, αθώους ανθρώπους και καταστρέφει πολύ χειρότερα τη ζωή του πότη απ' ό,τι το κάπνισμα τη ζωή του καπνιστή.

Μα όσο κι αν πιει ένας πότης, αν δεν πιάσει π.χ. τιμόνι στα χέρια του, ποιον ενοχλεί; Τη δική του υγεία καταστρέφει. Ενώ ο καπνιστής, την ώρα που απολαμβάνει το τσιγαράκι του, δηλητηριάζει τα πνευμόνια των παιδιών του και των άλλων γύρω του. Μιλάμε και για την ενόχληση: αν είμαστε σ' ένα μπαρ ή σ' ένα εστιατόριο, τι σκασίλα έχω αν κάποιος δίπλα μου πιει δυο μπουκάλια κρασί; Ενώ αν καπνίσει 20 τσιγάρα και φυσάει τον καπνό προς το μέρος μου, μ' ενοχλεί και πάρα πολύ μάλιστα.

Κι ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν πάρα πολύ αυστηροί νόμοι για τους πότες, όσον αφορά την οδήγηση. Άρα το κράτος και όλα τα κράτη έχουν προβλέψει γι' αυτό το πράγμα. Γιατί απαγορεύεται να κάνουν και νόμους για το κάπνισμα;

 

[daeman]

Μη σκέφτεσαι μόνο το τιμόνι, Άλεξ, παρόλο που δεν είναι καθόλου εύκολο να πείσεις κάποιον που έχει πιεί να μην οδηγήσει και, πολλές φορές, όσο πιο μεθυσμένος είναι, τόσο πιο δύσκολο γίνεται. Ο πότης, όταν παραπιεί - και δεν μιλάω για τον αλκοολικό, που τραβάει άλλα, λίγο-πολύ γνωστά ζόρια - πέρα από το θέαμα που συνήθως σου χαλάει τη διάθεση, και καβγάδες ξεκινάει και πολλά προβλήματα στους γύρω του δημιουργεί. Λίγοι πεζοί μεθυσμένοι έχουν βλάψει ανθρώπους οι ίδιοι ή έγιναν αιτία για κάτι τέτοιο;
Πέντε χρόνια δούλευα καθημερινά σε μπαρ στα νιάτα μου, στα Εξάρχεια, κι ήταν καλό σχολείο.

Για την ερώτησή σου, είπα ήδη ότι δεν επιχειρηματολογώ για το κάπνισμα ή τη σκοπιμότητα της απαγόρευσής του, αφού βλάπτει τους άλλους.

 

[Katerina_A]

Άσχετο, αλλά αυτό το είδατε;