Τηλεταινίες και ταινίες μικρού μήκους

SBE

¥
Δύο επιβάτες βλέπουμε όλους κι όλους, που ξέρεις οι άλλοι τί ήταν;
 

Zazula

Administrator
Staff member
Τον Laersio Schneider Olkoski τον βρήκα να ντύνει οπτικά κάποια τραγούδια στο γιουτιούμπ, χωρίς άλλες πληροφορίες για το ποιος φτιάχνει τα συγκεκριμένα ανιμέισον (τα οποία όμως δεν τα βρήκα να κυκλοφορούν αλλού) — οπότε υποθέτω πως είναι δικά του. Να ένα του που ξεχώρισα:
 

nickel

Administrator
Staff member
Κατάφερα και είδα την 50λεπτη ταινία της Cosmote με τίτλο Robogirl και τη βρήκα αξιοπρεπέστατη για το είδος της.

 

SBE

¥
Eίδα τα πρώτα δυο λεπτά και ομολογουμένως θα ήταν πολύ καλό αν είχε επαγγελματίες ηθοποιούς, γιατί αυτοί οι ερασιτέχνες πολύ μάπα το παίξιμό τους βρε παιδί μου! (και δεν εννοώ τους ανήλικους).
 

SBE

¥
Aυτό μου άρεσε καλύτερα από την ταινία που κριτικάρει Β-)
 

SBE

¥
Δεν ειναι κυνισμός να περιμένεις μια αληθοφάνεια σε όσα βλέπεις.
Κιάμα ξέρεις δυο τεχνικά πράγματα...
 

nickel

Administrator
Staff member
Ναι, βρε παιδιά, αλλά ξέρετε ότι το 95% των παραμυθιών του Χόλιγουντ ενδιαφέρονται περισσότερο για την ψυχή και το συναίσθημα του θεατή και δεν χασομερούν με τις τεχνικές λεπτομέρειες. Έχω βαρεθεί να βλέπω περιπέτειες για προχωρημένες τεχνολογίες με τους υπολογιστές να δείχνουν το βασικό μενού του WordStar (για τους νεότερους, επεξεργαστής κειμένου για το DOS του 1985). Αλλά ποτέ δεν κόλλησα εκεί.
 

SBE

¥
Υπάρχει όριο στην αληθοφάνεια, όμως. Π.χ. αυτό που επισημαίνει η κριτική, ότι δηλαδή σε πανελλήνιο διαγωνισμό ρομποτικής επιτρέπεται σε μέλος της ομάδας να φύγει από το χώρο του διαγωνισμού με το ρομπότ, να πάει σπίτι του για δυο- τρεις ώρες και να επιστρέψει; Τί σόι διαγωνισμός είναι αυτός; Α, ναι, ξέχασα, είναι το είδος του διαγωνισμού που παίρνεις τον περσινό νικητή και τον ξαναϋποβάλλεις στο διαγωνισμό.
Αυτό δεν έχει να κάνει με τα τεχνικά είναι κάτι που όλοι οι θεατές θα το προσέξουν.

Σημ. επιπλέον οι γονείς ήταν τελείως καρικατούρες.
 

nickel

Administrator
Staff member
Σημ. επιπλέον οι γονείς ήταν τελείως καρικατούρες.

Α μπράβο. Για μένα οι γονείς ήταν το πιο αρνητικό κομμάτι της ταινιούλας, απ' όλες τις απόψεις.
 

SBE

¥
Η ανάπτυξη χαρακτήρων είναι το μεγάλο πρόβλημα σε όλα αυτά. Ο πατέρας είναι ενας τυπος που το μόνο που τον ενδιαφέρει τίναι τα μελομακάρονα και να μην τον απασχολούν με τίποτα αλλο, κι η μητέρα είναι χωρίς καμιά εξήγηση στρίγγλα, απόμακρη (αφού δεν έχει ιδέα τί κα΄νουν τα παιδιά της) και εμφανώς ευνοεί τον κανακάρη της. Ο οποίος κανακάρης περιέργως δεν έχει καβαλλήσει καλάμι που έχει την έυνοια της μητέρας του, και παραμένει καλό παιδί, και στην αρχή μοιάζει να γνωρίζει ότι η μητέρα του είναι απαράδεκτη- πράγμα σχεδόν απίθανο για παιδί που είναι το χαιδεμένο του γονιού του. Θα μου πεις πολλά ψάχνω.
 

nickel

Administrator
Staff member
The Neighbors' Window. Μια αξιόλογη ταινία μικρού μήκους (20λεπτη), που πήρε το 2020 το Όσκαρ καλύτερης ταινίας μικρού μήκους (Best Live Action Short Film).

 
Top