Αν οι συνθήκες της περιοχής επιβάλλουν στους γονείς κόστος 300 ευρώ το μήνα (15 ευρώ τη μέρα, αν υπολογίσουμε 20 διδακτικές ημέρες μηνιαίως) για να στέλνουν καθημερινά τα παιδιά τους στο σχολείο, τότε θα πρέπει να βρεθεί τρόπος ώστε να εξαλειφθούν οι αντίξοες αυτές συνθήκες, αφού μάλλον δεν θα συμφέρει οικονομικά να συνεχιστεί για πολύ καιρό η έκτακτη αυτή "ενίσχυση".
Για να το συζητήσουμε σωστά*, όμως, με όλα τα δεδομένα, για τι είδους αντίξοες συνθήκες μιλάμε;
*Θεωρητικά, γιατί στην πράξη... δες την υπογραφή μου.;)
Όσο για τα παιδιά των Ρομά, παρότι δεν καταλαβαίνω τι νόημα έχει η αναφορά αυτή, όχι, δεν θα το δεχόμουν, όπως δεν θα δεχόμουν και κανέναν άλλο διαχωρισμό ή ειδική μεταχείριση, ευνοϊκή ή όχι, με μοναδικό κριτήριο ότι κάποιος ανήκει σε οποιαδήποτε εθνοτική ομάδα. Αν υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι που επιβάλλουν ιδιαίτερη μέριμνα (όπως ενίσχυση της γλωσσικής εκπαίδευσης για παιδιά που δεν έχουν μητρική τη γλώσσα που χρησιμοποιείται στη διδασκαλία, π.χ.), θεωρώ υποχρέωση του εκπαιδευτικού συστήματος να την παρέχει - κι αν αυτό δεν γίνει κεντρικά, ο ευσυνείδητος δάσκαλος κάτι μπορεί να κάνει. Για τα υπόλοιπα, ισοτιμία και ισονομία.