Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα

Δεν ξέρω γιατί (πλαστό, όμως, γιατί; αφού βρέθηκε μέσα σε χώματα, απ' ό,τι λέει το άρθρο. Ποιος θα το "έπλαθε" για να το βάλει μέσα στα χώματα;) Υπάρχει ολόκληρη προθήκη στην τελευταία αίθουσα της μυκηναϊκής πτέρυγας του ΕΑΜ με σφραγιστικά δαχτυλίδια, σαφώς και υπάρχει χώρος, θα μπορούσαν να αφαιρέσουν ένα και να βάλουν αυτό, έστω εκ περιτροπής· αν το εξέθεταν εκεί, πάντως, σαφώς και θα το έδειχνα κατά προτεραιότητα στους επισκέπτες, αφού η παράσταση είναι πολύ όμορφη και αναφέρεται στα παγκοσμίως γνωστά ταυροκαθάψια, και αφού προέρχεται από την Αθήνα, ρε γαμώτο!

Προσθήκη: θα μπορούσαν ίσως επίσης, αν δεν θέλουν να το εκθέσουν μόνιμα, να το δανείσουν μόνιμα στο Μουσείο Ακρόπολης, όπου η προθήκη που αντιπροσωπεύει τη μυκηναϊκή περίοδο του "Ιερού Βράχου" περιλαμβάνει μόνο κάτι πήλινα ειδώλια και κάτι μπρούντζινα τσεκούρια, δηλ. τρίχες κατσαρές σε σχέση με τον πλούτο στον οποίον παραπέμπει το δαχτυλίδι αυτό.
 
Costas said:
Δεν ξέρω γιατί (πλαστό, όμως, γιατί; αφού βρέθηκε μέσα σε χώματα, απ' ό,τι λέει το άρθρο. Ποιος θα το "έπλαθε" για να το βάλει μέσα στα χώματα;
Click to expand...

Ας πούμε οι Gilliéron, père et fils.

Πιάσε το νήμα από εδώ, και συνέχισε με αυτό, αυτό, αυτό, και αυτό (ιδίως το υποκεφάλαιο Master Craftsmen and Master Forgers). Γενικά η υπόθεση σηκώνει πολλή συζήτηση.

Ένα πολύ ωραίο βιβλίο για να αρχίσει κανείς είναι το Fake: the Art of Deception.

Costas said:
Προσθήκη: θα μπορούσαν ίσως επίσης, αν δεν θέλουν να το εκθέσουν μόνιμα, να το δανείσουν μόνιμα στο Μουσείο Ακρόπολης, όπου η προθήκη που αντιπροσωπεύει τη μυκηναϊκή περίοδο του "Ιερού Βράχου" περιλαμβάνει μόνο κάτι πήλινα ειδώλια και κάτι μπρούντζινα τσεκούρια, δηλ. τρίχες κατσαρές σε σχέση με τον πλούτο στον οποίον παραπέμπει το δαχτυλίδι αυτό.
Click to expand...

Πολύ ωραία ιδέα.
 
Προφανώς η μόνιμη έκθεση περιλαμβάνει αυτά που το μουσείο θεωρεί σημαντικότερα.
Μπορεί σε κάποιο άλλο μουσείο να ήταν το κεντρικό έκθεμα, αλλά δε μιλάμε για κάποιο άλλο μουσείο.
Ομολογουμένως πάντως το μουσείο της Ακρόπολης θα μπορούσε να φιλοξενεί μερικά που δε χωράνε στο Αρχαιολογικό, γιατί όπως είναι τώρα μου φαίνεται ώρες ώρες ότι είναι απλά το μουσείο βιτρίνα αλλά το μουσείο ουσίας είναι αλλού.
 
Σίγουρα είναι μεγάλη συζήτηση, Εαρίον, αλλά εδώ έχουμε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο. Επαναλαμβάνω, για να μην πελαγοδρομούμε: αν αυτό το κομμάτι βρέθηκε από εργάτες στα Αναφιώτικα μέσα σε χώματα που είχαν πέσει από εργασίες εκσκαφής που γίνονταν πάνω στην Ακρόπολη για το τότε Μουσείο Ακρόπολης, υποθέτω ότι κανείς δεν πήρε δεκάρα γι' αυτό. Αμέσως εξαφανίζεται το κίνητρο του να φτιάξεις ένα πλαστό αντικείμενο· κοντός ψαλμός αλληλούια. Ακόμα και για το δίσκο της Φαιστού που λένε, λένε ότι τον έπλασαν οι ίδιοι οι αρχαιολόγοι για να τραβήξουν το ενδιαφέρον στην ανασκαφή. Πάλι δηλαδή υπάρχει ένα κίνητρο σοβαρό, που δεν υπάρχει στην περίπτωση που συζητάμε. Αν οι συνθήκες εύρεσης ήταν άλλες, αν το Μουσείο πλήρωσε αδρά για το κομμάτι κλπ. κλπ. το πράγμα ίσως αλλάζει. Αλλά ως τώρα δεν έχουμε ακούσει κάτι τέτοιο, η μόνη πηγή την οποία έχουμε είναι το άρθρο της Lifo.

Τρία σκόρπια σχόλια στα λινκ που είχες την καλοσύνη να παραπέμψεις:
1) Δεν καταλαβαίνω πού θέλει να καταλήξει αυτός ο Lapatin (3ο λινκ), που μου φαίνεται κομφουζιονιστής και σοφιστής με την κακή έννοια. Ξεκινάει μ' έναν αβανταδόρικο τίτλο που ωδίνει όρος: Snake Goddesses, Fake Goddesses. How forgers on Crete met the demand for Minoan antiquities, μιλά για τα ευρήματα του Έβανς στα κουτιά μέσα στα "Temple Repositories", σε αφήνει με την εντύπωση ότι θα σου πει πως αυτά ήταν τελικά πλαστά, δεν λέει τίποτα τέτοιο, απλώς λέει ότι μετά την εύρεσή τους they were heavily restored, πετάει την πνευματωδιά για την παρατήρηση του Έβανς για το matronly bosom της μιας γυναίκας με τα φίδια (τι πάει να πει αυτό; γιατί το λέει; υπονοεί κάτι; και τι; εκτός αν το λέει απλά επειδή είναι άντρας, οπότε μαζί του) και συνεχίζει τίκτοντας μυν, ότι δηλαδή ο παγκόσμιος θαυμασμός για τα αντικείμενα αυτά γέννησε μια δίψα, μια ζήτηση για μινωικά έργα τέχνης, με αποτέλεσμα κάποιοι καλλιτέχνες-συμπληρωτές-ενδεχομένως_και_πλαστογράφοι ν' αρχίσουν να φτιάχνουν πλαστά, κυρίως 14 λέει, και να τα πουλάνε σε μουσεία, συλλέκτες κλπ. Ε, εντάξει, μεγάλη ανακάλυψη! Ξανακοιτώντας λοιπόν τον τίτλο του αρθριδίου του, γιατί λέει Forgers on Crete? Και γιατί Fake Goddesses, αφού δεν αμφισβητεί τη γνησιότητα των ευρημάτων του Έβανς; Αν πάλι το λέει γιατί αμφισβητεί τις βικτωριανές απόψεις περί προϊστορικής μητριαρχίας (η ύπαρξη Μητέρας Θεάς προϋποθέτει σώνει και καλά μητριαρχική οργάνωση; και δεν ισχύει ότι βρίσκουμε περισσότερες θεές από θεούς στη μινωική τέχνη;), αυτό δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το θέμα της κατασκευής πλαστών.

2) όσον αφορά το σφραγιστικό δαχτυλίδι που είναι γνωστό ως "δαχτυλίδι του Μίνωα" και που εκτίθεται στο Αρχ. Μουσείο Ηρακλείου, κυκλοφορεί 30σέλιδη μονογραφία για το ευρύ κοινό των εκδόσεων του ΤΑΠΑ, των Νώτας Δημοπούλου και Γιώργου Ρεθεμιωτάκη, Αθήνα 2004, όπου εξετάζεται ανάμεσα στ' άλλα τόσο η περιπετειώδης ιστορία της εύρεσης του αντικειμένου, της κατοπινής εξαφάνισής του και της επανεύρεσης και έκθεσής του στο Μουσείο, όσο και το ζήτημα της γνησιότητάς του από τεχνική άποψη. Οι συγγραφείς καταλήγουν πως είναι γνήσιο.

3) στο πέμπτο λινκ σου, του Μετροπόλιταν, που αφορά τους Ζιλλιερόν, διάβασα την εξής φράση: "Gilliéron fils continued to make and sell reproductions until his death in 1939, but the Metropolitan moved steadily away from acquiring replicas until the practice was abandoned entirely in favor of original works of art", και μ' έπιασε σύγκρυο...Μακάρι να συνέχιζαν τα μεγάλα αμερικάνικα μουσεία με τα πολλά λεφτά ν' αγοράζουν εξαιρετικής ποιότητας αντίγραφα και να μην πέρναγαν στην αγορά προϊόντων λαθρανασκαφής!
 
(Ας πάνε στον Gilliéron arrière-petit-fils να τους φτιάξει ένα αντίγραφο)

Επιστροφή από τις ΗΠΑ βυζαντινού χειρογράφου ανεκτίμητης αξίας στην Ελλάδα
(Καθημερινή)
«Μισό αιώνα μετά την αφαίρεσή του από την Ιερά Μονή Διονυσίου του Αγίου Όρους, ένα ακόμη ανεκτίμητης αξίας, εξαιρετικής ομορφιάς και τεχνικής, βυζαντινό χειρόγραφο βρίσκεται καθοδόν προς την πατρίδα του», όπως σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση.

Γνωστό ως «Μηνολόγιον Σεπτεμβρίου» και αποδιδόμενο στον Συμεών Μεταφραστή, το βυζαντινό χειρόγραφο, που χρονολογείται περί το 1050, αποτελείται από 266 φύλλα περγαμηνής, όπου εξιστορούνται οι βίοι των Αγίων που εορτάζονται κατά τον μήνα Σεπτέμβριο και φέρει διάκοσμο με στιλβωμένο χρυσό.

Μετά από πολύμηνες προσπάθειες και συνεργασία της ελληνικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον και του υπουργείου Πολιτισμού με τις αμερικανικές Αρχές για την ταυτοποίησή του, η διοίκηση του Πανεπιστημίου Duke, «με μία χειρονομία που επιδεικνύει σεβασμό στην προστασία των αντικειμένων πολιτιστικής κληρονομιάς», τονίζεται χαρακτηριστικά, «αλλά και ένα υψηλό ηθικό πρότυπο, συμφώνησε να παραδώσει στις αμερικανικές Αρχές το χειρόγραφο, όταν ειδοποιήθηκε ότι αναζητείται από τις ελληνικές Αρχές ως κλαπέν. Οι αμερικανικές Αρχές στη συνέχεια παρέδωσαν αυθημερόν το βυζαντινό κειμήλιο στην πρεσβεία της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον».

Ο πρέσβης της Ελλάδας στις ΗΠΑ, Χρίστος Παναγόπουλος, εξέφρασε τις θερμές ευχαριστίες της Ελληνικής Πολιτείας, τόσο προς το πανεπιστημιακό αυτό ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα των ΗΠΑ, όσο και στις αρμόδιες αμερικανικές Αρχές «για τον επαγγελματισμό τους και την αμέριστη συμπαράσταση που επέδειξαν στο αίτημα της Ελλάδας».

Σύμφωνα με την πρεσβεία της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον, «ο επαναπατρισμός των θραυσμάτων της ελληνικής ιστορίας, τα οποία κατά κανόνα αποτελούν και έργα υψηλής αισθητικής, συνιστά προτεραιότητα και σταθερό προσανατολισμό για την Ελληνική Πολιτεία και τις Αρχές της στο εξωτερικό. Ο αγώνας για την επιστροφή τους στην πατρίδα μας είναι διαρκής και δυσχερής, αλλά στέφεται με επιτυχία, ιδίως, όταν υπάρχει άψογη συνεργασία των ελληνικών και αμερικανικών Αρχών, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση».
 
Δεν καταλαβαίνω γιατί το λιβάνισμα στο Ντιουκ. Αφού τους ενημέρωσαν οι αρχές ότι πρόκειται για κλοπιμαίο, δεν είχαν άλλh επιλογή.
 
Πλούσιο το ρεπορτάζ της Καθημερινής για τους νεκρούς στην Αμφίπολη, με πολύ φωτογραφικό υλικό (εδώ).
 
Δεν βρέθηκαν δόντια, εκτός από μία τερηδονισμένη ρίζα ...

Τερηδουνίζουμι, Μήτσο μ', τερηδουνίζουμι ... :twit:
 
Earion said:
Δεν βρέθηκαν δόντια, εκτός από μία τερηδονισμένη ρίζα ...

Τερηδουνίζουμι, Μήτσο μ', τερηδουνίζουμι ... :twit:
Click to expand...

Αμοναχός ή μι του ταίρι σ'; Γιατί τότινες ταιρηδουνίζισι (από το ταιρηδονίζομαι). :D

Τη Δόνα Τερηδόνα κουτουπών'ς;
 
Και η διάγνωση από φίλο αρχαιολόγο ήταν: οικογενειακός τάφος Ρωμαίων, με ολίγο από καμένους Μακεδόνες με ιπποθυσίες.
 
Μωρέ μπράβο τους! Βουλωμένο γράμμα διαβάζουν! ;):twit:
 
Σε πρωινή βιβλιοθηκική ανασκαφή βρήκα τυχαία το βιβλιαράκι του Μόσχου Οτατζή (του μακαρίτη άντρα της Περιστέρη) στο οποίο αναφερόμουνα το καλοκαίρι (αδύνατον με το Search Thread να εντοπίσω τη συγκεκριμένη ανάρτηση βάσει της λέξης "Οτατζή", το δε Google Search μού βρίσκει το "Οτατζή" αλλά με πηγαίνει στο νήμα γενικά, όχι στην ανάρτηση):

Μόσχος Οτατζής, 1. Εγνατία Οδός: Από την Αμφίπολη στους Φιλίππους 2. Χαρακτηρισμοί και παρονομασίες Αθηναίων πολιτικών του 4ου π.Χ. αιώνα, Δημοτική Βιβλιοθήκη Καβάλας, 1996, 120 σελίδες.

Π.χ. Δημοσθένης: ρωποπερπερήθρα :laugh:
 
Costas said:
... (αδύνατον με το Search Thread να εντοπίσω τη συγκεκριμένη ανάρτηση βάσει της λέξης "Οτατζή", το δε Google Search μού βρίσκει το "Οτατζή" αλλά με πηγαίνει στο νήμα γενικά, όχι στην ανάρτηση)...
Click to expand...

Το ποστ: http://lexilogia.gr/forum/showthread.php?3906-Σε-τούτα-εδώ-τα-μάρμαρα&p=227862&viewfull=1#post227862

Το κόλπο:
Zazula said:
H λύση: Βάζεις το γκουγκλ να σ' το δείξει απ' την κας του (Cached)...
Click to expand...

Η εικονογράφηση: για να βρούμε την προσωρινά αποθηκευμένη σελίδα (cached, από την γκουγκλοκάσα), πατάμε στο βελάκι που δείχνει προς τα κάτω και φαίνεται μέσα στον κύκλο:
15860768344_c9bb9b7fc7_z.jpg
 
Α, ωραία, ευχαριστώ! Όπου διαπίστωσα ότι πως είχα πια ξεχάσει, όταν έγραφα το καλοκαίρι την ανάρτηση, πως το βιβλιαράκι περιείχε και τις παρονομασίες, καθότι το είχα αγοράσει για να διαβάσω τα της Εγνατίας, που με ενδιέφεραν πιο άμεσα!

Η διαφορά που βλέπω είναι ότι αν κάνω search μέσα από τη λεξιλογία, το γκούγκλ βρίσκει τη λέξη που ψάχνω, με πάει στην ίδια σελίδα του νήματος που με πάει και η δική σου μέθοδος, daeman, (page 65), αλλά εκεί δεν υπάρχει η συγκεκριμένη ανάρτηση. Ενώ έτσι όπως το γράφεις πρέπει να κάνω αναζήτηση κατευθείαν στο γούγλη αλλά να γράψω το γνωστό site:lexilogia.gr, οπότε μου δείχνει την ίδια page 65 αλλά αυτή τη φορά, αν κλικάρω το σύνδεσμο, βρίσκω στη σελίδα την ανάρτηση. Τώρα, γιατί συμβαίνει αυτό, δεν ξέρω. Δυστυχώς αυτό τρώει πολύ περισσότερο χρόνο για την αναζήτηση: αντί να πάω στην καρτέλα της Λέξι και να γράψω "Οτατζή" πρέπει να πάω στην καρτέλα του γούγλη και να γράψω "Οτατζή site:lexilogia.gr". 17 ολόκληροι χαρακτήρες περισσότεροι...
 
...
Αγνόησε τον αριθμό σελίδας, Κώστα, γιατί αυτός εξαρτάται από τις ρυθμίσεις του καθενός στη Λέξι (πώς γίνεται; έτσι). Σ' εμένα π.χ., επειδή έχω ρυθμίσει να φαίνονται 20 ποστ ανά σελίδα νήματος (και μάλιστα ανάποδα, με τα πιο πρόσφατα να εμφανίζονται πάνω, η παραξενιά μου), οι αριθμοί σελίδας που μου εμφανίζει είναι αλλού γι' αλλού.


Costas said:
... Δυστυχώς αυτό τρώει πολύ περισσότερο χρόνο για την αναζήτηση: αντί να πάω στην καρτέλα της Λέξι και να γράψω "Οτατζή" πρέπει να πάω στην καρτέλα του γούγλη και να γράψω "Οτατζή site:lexilogia.gr". 17 ολόκληροι χαρακτήρες περισσότεροι...
Click to expand...

Αυτό ξαναπές το, γιατί εγώ το πήρα απόφαση κι έπαψα να το ζητώ κάτι χρόνια τώρα.
 
Συμφωνώ και το ξέρω, αλλά, όπως και να το κάνουμε, σ' έναν τέτοιου είδους ιστότοπο το να τρέχει η αναζήτηση απρόσκοπτα είναι ό,τι πιο σημαντικό. Και δεν μιλάω για τους φίλους και μυημένους.

Επίσης, αν δεν δουλεύει κάτι, το πιο σωστό είναι να αφαιρείται τελείως, γιατί αλλιώς αυτός που το τρέχει και δεν ξέρει ότι δεν δουλεύει, τι εντύπωση αποκομίζει;...και αν ένα σοβαρό πρόβλημα είναι διαπιστωμένο εδώ και τρία χρόνια και δεν αντιμετωπίζεται, ποιο είναι το συμπέρασμα;
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top