Βιντεάκια για γέλια και για κλάματα

Την κλασική σκηνή με πεισματάρικο ζώο την είχα δει στην ταινία Μικρόκοσμος: είναι η περίπτωση του σκαραβαίου που του σκαλώνει το μπαλάκι της κοπριάς πάνω σε ένα κλαδάκι, και ιδρώνει και ξεϊδρώνει μέχρι να καταφέρει να το ξεσκαλώσει και να συνεχίσει στο δρόμο του. Μοιάζει σκηνοθετημένο ως προς το δυσμενές περιστατικό.

 
Και κατά πάσα πιθανότητα ήταν σκηνοθετημένο. Αλλά καταπληκτικό ντοκιμαντέρ, το είχα δει μικρός με τους γονείς μου. Βλέπω πάντως πως τα ορθογραφικά αντανακλαστικά του φόρουμ λειτουργούν σαν ραντάρ. :)
 
Αυτοί είναι του πυροβολικού που έχασαν την ακοή τους; :twit:
 
Ένα πολύ ωραίο βιντεάκι από τους μαθητές του 5ου Λύκειου Αθηνών (στα Εξάρχεια):


(πηγή)
 
Η δουλειά των μαθητών (#819) με κάνει να σκέφτομαι μήπως θα ήταν σκόπιμο να ανοίξουμε νήμα με τίτλο «Τα δικά μου Εξάρχεια», να καταθέσουμε, οι Αθηναίοι τουλάχιστον, τη διαχρονική μας σχέση με τη συνοικία. Λόγω ηλικίας έχω πια μια σχέση 45 περίπου χρόνων με το κομμάτι αυτό του κέντρου, σχέση που μπορεί να περιέχει και πεντέξι εντελώς διαφορετικά Εξάρχεια.
 
...
Εγώ ακούω «there is life after debt», αν και dead μάλλον ήθελε να πει (ενώ death θα έπρεπε να πει), εκτός αν απέκτησε χιουμοράκι ξαφνικά ο «ασυμμετραπειλούμενος» από τον «στρατηγό Άνεμο» κύριος Γράνας:


«Συβαρίτες πολιτικοί»; Συ βαράς εμάς χρόνια τώρα, τα κλάρισες τα καημένα τ' αφτιά μας, don Fanfara. Oust! :rolleyes:

Τι Λωζάνη, τι Κοζάνη· τι Βύρωνας, τι Byron; :twit:

Τι φάντης μπαστούνι, τι φάντης με το ρετσινόλαδο;
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top