Στα "μπασκετάκια" που παίζαμε μικροί, λέγαμε "η θέση μου/του κλπ.". Π.χ. η κορυφή της ρακέτας ήταν "η θέση μου" (όντως!): από εκεί, έμπαιναν όλα μέσα (ναι, αδικήθηκα στη ζωή μου, στο ΝΒΑ έπρεπε να καταλήξω κι εγώ, αλλά...) ;-)
Προφανώς δύσκολα γενικεύεται αυτή η χρήση, απλώς την αναφέρω.