Search results

Το Morgen και το Tag θα το απέδιδα συνήθως καλημέρα (αλλά όχι πάντα), όπως και το νότιο Grüß Gott! Θα κρατούσα και το σκέτο 'μέρα αν το επέβαλε το ρέτζιστερ και θα προβληματιζόμουν για το σκέτο βόρειο Moin!, ιδίως αν δεν το χρησιμοποιεί κάποιος βόρειος ή στον Βορρά. Το διπλό Moin Moin ίσως το...

Μόλις πέντε χρόνια έχουμε να τσοντάρουμε κάτι εδώ (εμπνευσμένο από την εφαρμογή «ελληνικού κλειδιού» στον Άρη). Τραγουδιέται κιόλας, στον σκοπό του «Στο Ζάππειο μια μέρα»: Μπερδεύτηκε το λάντερ, που βρίσκεται στον Άρη, ρομάντζα επιθυμούσε με το φεγγάρι. Πλην ξέχασε το λάντερ, που βρίσκεται...

Ditto!

Καλώς όρισες bibliopsie. :) Παρατυρώ ότι παρατυρείς χωρίς φέτα συμμετοχής εδώ και τυρία έτη. Χαλαλούμι που αποφάσισες να σχολιάσεις. Χαιρετυρώ το χαρακτυριστικό στίλτον σου. Very Gouda!

απολαυστυρική η συνοπτυρική παρουσίαση!

Νομίζω ότι το να αποδίδουμε μια «άθεη» κινούσα μοίρα στο πεπρωμένο ενός λαού με σλόγκαν (εκείνης πάνω κάτω της εποχής) το In God We Trust είναι μια μάλλον μοντέρνα αντίληψη των πραγμάτων, αλλά οκ. Η συζήτηση θα ανοίξει πολύ και είναι προτιμότερη εκ του σύνεγγυς με συνθήκες Τσικνοπέμπτης... :)

Μου κάνει εντύπωση πάντως η προθυμία (π.χ. «επιταγή της μοίρας») να χρησιμοποιήσουμε διάφορες περιφράσεις για να αποφύγουμε το «εκ Θεού», το «θεόπεμπτο», το «θεόδοτο», το «θεόσταλτο». :)

Εμένα δεν με ικανοποιεί ούτε ο όρος «εξ αποκαλύψεως» επειδή χρειάζεται αποκάλυψη και υποκείμενο που έγινε δέκτης της αποκάλυψης. Γι' αυτό θα πρότεινα τον θεόδοτο προορισμό ή το θεόδοτο πεπρωμένο.

κορονοϊός COVID-19 ;)

I'll second THAT.

Πράγματι, αυτές είναι οι δύο κύριες περιοχές που χρησιμοποιείται η φονικότητα (τις έχω και τις δυο στο κείμενό μου :) ) -- σε συνάρτηση με επιδημίες, λοιμούς, σεισμούς και καταποντισμούς και σε συνάρτηση με οπλικά συστήματα.

Παρεμπ, σήμερα που το έψαχνα, η φονικότητα δεν φαίνεται να είναι λημματογραφημένη στα μεγάλα λεξικά μας.

Ίσως έχουν σκουριάσει οι ψαχτικές ικανότητές μου, αλλά δεν βρίσκω κάτι καθιερωμένο (και κάτι αχρεία κράτη προκαλούν χαμόγελο). Άλλες αποδόσεις που βρήκα είναι εχθρικά κ., επικίνδυνα κ., αδίστακτα κ., απείθαρχα κ., κ.-ταραξίες κ.ά. ευφάνταστα. Τι θα προτιμούσατε εσείς;

https://www.visualcapitalist.com/50-cognitive-biases-in-the-modern-world/

Να καλωσορίσω κι εγώ με μια μικρή αντιπρόταση στην πρόταση του Νίκελ (και του «Πάπυρου»), συγκεκριμένα αντί για «Ανώτατα Δικαστήρια των Επαρχιών» προτείνω την απόδοση «Ανώτατο Επαρχιακό Δικαστήριο», για δύο λόγους: (1) Μαζεύονται πιο εύκολα στον λόγο του πολιτικού ως «Ανώτατα Επαρχιακά» (2)...

Ως επιμελητής, το έδινα ακριβώς έτσι στα SOS στους μεταφραστές μου.

Υπήρχε άφθονη ερωτική δραστηριότητα ώστε... (Είναι κι οι μέρες περίεργες...)

Το πρόβλημα με αυτό, όπως και με τα «εικοσάρια, τριαντάρια κλπ» είναι ότι πρόκειται για έννοιες πολύ γεμάτες που κτγμ δύσκολα θα έπαιρναν και αυτή την πρόσθετη ειδική νοηματοδότηση. Τα «-άρχοντα» προέκυψαν από μια σειρά περίεργων συνειρμών που δεν μπορώ να ακολουθήσω πια. :) Κάπου εκεί έπαιξαν...

Συνήθως δεν σας ζαλίζω με κείμενά μου που δημοσιεύονται αλλού. Το κάνω εδώ για να προτείνω έναν νεολογισμό για την απόδοση των αγγλικών όρων The twenties, The thirties κλπ, δηλ. των δεκαετιών **20-29, **30-39 κοκ. Προτείνω να τις λέμε [αριθμός]-άρχοντα. Τα εικοσάρχοντα, τα πενηντάρχοντα κ.ο.κ...

. Felix MMXX :)