Search results

Μήπως αύριο2 εννοεί το μεθαύριο; :D

Μα έτσι εξηγείται, βρε κουτό. Σαρακηνές και Βενετσιάνικες προσμίξεις! :p

Διαφωνώ. Είναι η ίδια γλώσσα, απλώς δεν είναι πάντα εμφανές αυτό. Και εδώ είναι η μαγεία. Διάβασε τις Νηρηΐδες με τη σωστή τους προφορά και σχεδόν θα πεις νεράιδες. Δεν φιλοδοξώ να σε αποστομώσω, προς Θεού, έχω πλήρη επίγνωση ότι αυτές οι θεωρήσεις είναι εντελώς προσωπικές και συνεπώς τα...

Σωστός. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η συζήτηση θυμίζει την γνωστή υποθετική ερώτηση στην κυρία Λίνκολν, αν άξιζε το έργο.

Ίσως βγαίνω εκτός θέματος. Όταν εμονοτονίσθημεν, ήμουν σφοδρός πολέμιος. Βέβαια μικρό παιδί ήμουν, δεν είχα βήμα να πω τον πόνο μου, απλώς ζάλιζα τους γύρω μου. Τέλος πάντων το Κοινοβούλιο με αγνόησε. :) Μετά από τόσα χρόνια, διαπιστώνω ότι μικρό ήταν τελικά το "κακό". Μάλλον σε αυτό παίζει...

Κυρίως με εντυπωσιάζει η ασυνεννοησία. Τέλος πάντων, επαγγελματικά σας είναι αυτά, εμείς οι απέξω πολλά τραγούδια λέμε.

Εντυπωσιάζομαι από όσα λέτε, σεις και ο φίλος μου, ως μεταφραστές. Τόση εξουσία έχουν αυτοί οι διορθωτές πια; Εμ τρεις κι εξήντα παίρνουν, εμ τον κόσμο δέρνουν; Δικά μου κείμενα έχουν δημοσιευτεί ελάχιστα, επιστημονικού χαρακτήρα, και είχα την αυταπάτη ότι διορθωτής δεν θα τα άγγιζε, διότι...

Υποθέτω ότι αυτά συμβαίνουν εάν ένας διορθωτής είναι πολυάσχολος. Γιατί αλλιώς αρκεί ένα τηλεφώνημα. Φίλος εγκριτοεγκριτότατος μου έλεγε ότι τρεις φορές έστειλε δοκίμιο στο τυπογραφείο με το αρσενικό άρθρο "ο" ψιλούμενο, διότι ήταν Αιολιστί, καλέ μου άνθρωπε. Εκείιιιιιι ο διορθωτής, το χαβά...

Φίλος μου θύμισε κι άλλα υποτιτλικά. Florence Nightingale: το φλωρεντινό αηδόνι. Slow the very-oil, ρε μεγάλε. Τραυματίες μετά από μάχη ικετεύουν τον έφιππο νικητή να τους λυτρώσει αποτελειώνοντάς τους: "Μερσί, μερσί!" (=έλεος). Υπότιτλος: "Ευχαριστώ!" :eek: Καταπώς λένε οι Εγγλέζοι...

"Συμβαλλόμενος αξιωματούχος"; Aφού παρακάτω δίνει και τον ορισμό: "Συμβαλλόμενος αξιωματούχος είναι ομοσπονδιακός υπάλληλος εφοδιασμένος με το Πιστοποιητικό Διορισμού, Πρότυπο 1402".

(α λα μανιέρ χήρας Μήτσης): Αν υποψιαστώ ότι έχω γίνει "φωνή βοώντος εν τη ερήμω" (Hσ. 40.3), θα βραχνιάσω! :mad:

Μπα, μάλλον "Ντέλλα" είναι το καλλιτεχνικό του αγίου ηγουμένου, όπως "Μπέμπα Μπλανς" ήταν του Μακαριστού.

Πλάκα έχουν αυτά τα ηλε- του nickel, αλλά εμένα μου θυμίζουν ηλακάτη. :rolleyes:

Συ είπας! :D

Και θα το δεχτούμε έτσι, αμαχητί, σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω;

Το διέπραξα! :o Αχ, αυτά παθαίνει όποιος κάνει κακές παρέες. Έχω δικαιολογία ωραία όμως, αυτα τα δύο ω στη σειρά είναι σαν πωποί, δύσκολα τους αντιστέκεσαι, ποποί. :)

Η επαύριον, τέλος. Σιγά μην έλεγε ο ποιητής "οι νεκροί, άνθη της αυρίου". Θα νομίζαμε ότι αναφέρεται σε τροχαίο στη Λεωφόρο Λαυρίου. Συνέλθετε, μητραλλοίαι, μη σας συνέλθω εγώ! :p

Δεν μου αρέσει. Πυρπόλησαν την εκκλησία και έκαψαν τον κόσμο, πιο καλό. Εξαιρείται η αυτοπυρπόληση.

Ο δικός μου Liddell (Σιδέρης 1948) έχει και τα δύο, με το προπαροξύτονο πρώτο στο λήμμα και το παροξύτονο ως εναλλακτικό. Τη λέξη την είχα πρωτοδεί στο πρωτότυπο της Ιλιάδος στον Περσέα και, αν έλεγε κάπου κορυθαιόλος, ούτε που το πρόσεξα. Άλλωστε αισθητικά καθόλου δεν μου αρέσει, μου κάνει...

Όλα για τα λεφτά πια, αγάντα και μας φάγανε τα γκόλντεν μπόυς!