Η θερινή σύναξη των Λεξιλόγων (Παρασκευή, 9 Ιουλίου 2010, 22:00)

Αγαπητά μέλη,

με αφορμή τους εορτασμούς για την Παγκόσμια Ημέρα Λεξιλογίας (κάθε μέρα δηλαδή), θα χαρούμε ιδιαίτερα να σας συναντήσουμε, να σας γνωρίσουμε από κοντά και να επιδοθούμε στο απαραίτητο σοσιαλάιζινγκ με απεριτίφ την Παρασκευή, 9 Ιουλίου και ώρα 22:00, στην αυλή του Mojo, δίπλα στην μπάρα.
Για να αναγνωρίσουμε αλλήλους (καθώς θα θέλαμε παλιά και νέα μέλη που δεν έχουμε γνωρίσει ακόμα από κοντά να κάνουν πια το "βήμα"), ας κρατάει ο καθένας μας τους δώδεκα πρώτους τόμους της ΔΟΜΗΣ. Σε περίπτωση που έχετε πρόβλημα με τη μέση σας, υπάρχει πάντα το κλασικό στοιχείο αναγνώρισης: το μουστάκι του Νίκελ.

Σας περιμένουμε όλους!!
 
O δυόσμος στο Μοχίτο ή τα καλαμάκια και οι ομπρελίτσες στην πολύ ωραία Μαργαρίτα του Μότζο είναι ένα καλό σημάδι αναγνώρισης... :D
 
Πειράζει να φέρω εγώ τους υπόλοιπους τρεις τόμους, μήπως χρειαστεί να ψάξουμε κάτι από Φ, Χ, Ψ ή Ω;
Π.χ. "Φιλική σύναξη", "χαρές και πανηγύρια", "ψωνάρες οι λεξιλόγοι" ή "ωραία ατμόσφαιρα είμαστε". :D
 
Να φέρεις και τους 15, παιδί μου Daeman, που το μυαλό σου είναι μονίμως στο πώς θα τη σκαπουλάρεις!
 
Μη με προκαλείς, γιατί μένω κοντά και τους έχω κρατήσει όλους + το δεκαπεντάτομο του Δημητράκου + τον τόμο "Πινακοθήκη" που τα συνόδευε. Και θα σε βάλω να σπρώχνεις το καρότσι...:D
 
Να σπρώχνω εγώ;; Ζαμέ! Δεν θέλουμε να μου χαλάσει το μανικιούρ, θέλουμε; (απειλητικός τόνος)
 
Νάιν, σένε φροϊλάιν! Νίμαλς.
Καλοπιάσματα, μη σουρίξει και το μαστίγιο.:o
 
Α, τι ωραία! Και ημερομηνία που θα βρίσκομαι εδώ και πας με τα πόδια... :)
 
Και για όσους δεν μένουν κοντά, είναι 400 μέτρα από το μετρό Μέγαρο Μουσικής:

201006211528.png
 
Χαρά που θα κάνει το έρμο το γκαρσονάκι που θα μας ξαναδεί...
Ας πάμε, λοιπόν, να ξεστοκάρουν και τα υπόλοιπα πατατάκια!
 
Τι, και πατατάκια και μαργαρίτες; Στα καλύτερα μας πάτε!
 
Μετά την προηγούμενη έφοδο δεν ξέρω αν θα έχουν μείνει πατατάκια. Μόνο τα ντουλάπια τους μέσα δεν μπήκαμε να ψάξουμε. Πάντως, μαργαρίτες θα χει σίγουρα!
 
Θα με αναγκάσετε να βάλω τα μεγάλα μέσα για να έχει φορτηγό με πατατάκια παρκαρισμένο απ' έξω... :D

Τα παιδιά είναι δικά μας σας λέω...
 
Τα μεγάλα μέσα βάλαμε κι εμείς. Παίζαμε με τέτοια ταχύτητα τις βλεφαρίδες μας στο σερβιτόρο που κρυολόγησαν δύο διπλανά τραπέζια!
 
Να αφήσω το Χρυσοβιτσιώτη και να φέρω ψεύτικες βλεφαρίδες για όλους;
 
Μια και μιλάμε για πατατάκια, Μαργαρίτες και βλεφαρίδες... όλα μαζί και το καθένα ξεχωριστά... :) θυμήθηκα μια ιστορία σε ένα πάρτι γενεθλίων μου στο Μότζο πριν από κάποια χρόνια...
Φιλοξενούσα και έναν Άγγλο φίλο μου, τον Στιβ, που είχε εντυπωσιαστεί από τη σερβιτόρα και από τη γενική εξυπηρέτηση και γυρνάει κάποια στιγμή και μου λέει:

"This is my idea of Paradise. Whenever you run out of crisps, a beautiful girl comes and refills your bowl!"
 
Νομίζω ότι με τέτοια που λέμε θα τρομάξουμε τους καινούριους. Παιδιά, ελάτε, ελάτε, υποσχόμεθα ότι θα σας αφήσουμε κι εσάς να φάτε πατατάκια!
 
Back
Top