δ.δ. (συντομογραφία)

Ξέρει κανείς τι σημαίνει η συντομογραφία «δ.δ.»; Βρίσκεται σε επεξήγηση και μπορεί να έχει την έννοια του «δηλαδή» ή του «παραδείγματος χάριν». Ευχαριστώ!
 

nickel

Administrator
Staff member
Το δηλαδή βγαίνει από δήλα δη. Δεν αποκλείεται να έκανε κάποιος το άλμα στο μακρινό παρελθόν και να απαιτεί τώρα να αποκωδικοποιήσουμε το δ.δ. σαν δηλαδή. Επιφυλάσσομαι.
 
Όχι, από τη θέση καταλαβαίνω ότι σημαίνει «δηλαδή» ή «π.χ.» ή κάτι τέτοιο. Η εξήγηση του Νίκελ είναι η πιο λογική, αλλά αναρωτιέμαι αν το έχει συναντήσει κανείς άλλος.
 

Zazula

Administrator
Staff member
Υπάρχει περίπτωση να είναι κάτι σε «δίκην δείγματος» ή κάτι ανάλογο;
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Μια απορία: είναι αδύνατο να ερωτηθεί ο συντάκτης;
 
Το δήλα δη το είχα δει σε χαρντκόρ καθαρευουσιάνικα αλλά πάντα ολόκληρο, όχι σε συντομογραφία. Οπότε ξύνω το κεφάλι μου μαζί με τους άλλους. Μία διευκρινιστική ερώτηση: δεν συναντιέται σε κανένα άλλο σημείο του συγκεκριμένου κειμένου;
 
Το δηλαδή βγαίνει από δήλα δη. Δεν αποκλείεται να έκανε κάποιος το άλμα στο μακρινό παρελθόν και να απαιτεί τώρα να αποκωδικοποιήσουμε το δ.δ. σαν δηλαδή. Επιφυλάσσομαι.

+1 κι από εδώ. Έχουν δει κι εμένα τα ματάκια μου διάφορα περίεργα, αλλά αυτό δεν το 'χω ματαδεί :eek:


Το δήλα δη το είχα δει σε χαρντκόρ καθαρευουσιάνικα αλλά πάντα ολόκληρο, όχι σε συντομογραφία. Οπότε ξύνω το κεφάλι μου μαζί με τους άλλους. Μία διευκρινιστική ερώτηση: δεν συναντιέται σε κανένα άλλο σημείο του συγκεκριμένου κειμένου;

Όλα τα λεφτά η χαρντκορίλα :up:
 
Μια απορία: είναι αδύνατο να ερωτηθεί ο συντάκτης;
Θα γίνει και αυτό, αλλά μετά την παράδοση της μετάφρασης για επιμέλεια, οπότε ήθελα να αποφύγω περιττές αλλαγές

Το δήλα δη το είχα δει σε χαρντκόρ καθαρευουσιάνικα αλλά πάντα ολόκληρο, όχι σε συντομογραφία. Οπότε ξύνω το κεφάλι μου μαζί με τους άλλους. Μία διευκρινιστική ερώτηση: δεν συναντιέται σε κανένα άλλο σημείο του συγκεκριμένου κειμένου;
Έχω δει σχεδόν το μισό βιβλίο μέχρι τώρα, και το συνάντησα μόνο δύο φορές στην ίδια πρόταση: «Η πάθηση Χ μπορεί να έχει τη μορφή 1 (δ.δ. τύπου Α, τύπου Β, τύπου Γ κ.λπ.) ή τη μορφή 2 (δ.δ. τύπου Δ κ.λπ.)». Το υπόλοιπο κείμενο είναι γενικά σωστό αλλά υπάρχουν και κάποια λαθάκια, οπότε δεν αποκλείεται ο συγγραφέας να εννοούσε «δλδ.» και να μπερδεύτηκε.
 

daeman

Administrator
Staff member
...
Πάντως, το λ είναι πάνω από την τελεία στο πληκτρολόγιο. Αλλά δύο φορές στην ίδια πρόταση; Όχι πως είναι απίθανο, αλλά...
Έχει αλλού στο κείμενο κανένα «δλδ.»;
 
Έχω δει σχεδόν το μισό βιβλίο μέχρι τώρα, και το συνάντησα μόνο δύο φορές στην ίδια πρόταση: «Η πάθηση Χ μπορεί να έχει τη μορφή 1 (δ.δ. τύπου Α, τύπου Β, τύπου Γ κ.λπ.) ή τη μορφή 2 (δ.δ. τύπου Δ κ.λπ.)».
Ντέτεκτιβ γίναμε - και έχει σασπένς το πράγμα. Η (κανονικά απίθανη) υπόθεση του Δαεμάνου δεν φαίνεται παράλογη, αφού, από τη φράση που παραθέτεις, δεν φαίνεται να επικρατεί καθαρευουσιάνικη χαρντκορίλα στα υπόλοιπα. Η χαρντκορίλα είναι λοιμώδης νόσος: αν φωλιάσει κάπου, θα μολύνει και τον περίγυρο, έστω και εν είδει πάτσγουορκ (γιατί βέβαια είναι πράγμα ζόρικο να ξέρεις πραγματικά αρχαιοκαθαρεύουσα, όσο κι αν σου εξάπτει τη λίμπιντο).

Τώρα τα καλά νέα: στη φράση που παραθέτεις, η καλύτερη απόδοση μάλλον είναι ούτως ή άλλως να μη βάλεις τίποτα εκεί που υπάρχει το "δ.δ.". Για την επεξήγηση υπεραρκούν οι παρενθέσεις και το "κλπ.".
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Εγώ, τώρα, γιατί νομίζω ότι αυτά τα δ.δ. σαφώς δεν σημαίνουν δηλαδή αλλά κάτι σαν «υποδιαιρούμενα σε»; Π.χ. «διάφορα δείγματα» ή κάτι καλύτερο και πιο σχετικό; Ή, πάλι, κάτι σαν «διαιρέσεις» όπου το δ.δ. είναι ο πληθυντικός, το αντίστοιχο του «κύριοι -- κ.κ.»;
 
Δε νομίζω ότι είναι τυπογραφικό - αφού, όπως έδειξε η έρευνα :-), δεν πρόκειται για καθιερωμένη συντομογραφία, αναρωτιέμαι μήπως ο συγγραφέας παρασύρθηκε από παρόμοιες αγγλικές συντομογραφίες (i.e. και e.g.) και έγραψε το δηλαδή με αυτόν τον τρόπο.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Άλλη μια τραβηγμένη υπόθεση: μήπως είναι αρχικά σ.δ. (σακχαρώδης διαβήτης) και έγινε λάθος στην πληκτρολόγηση από κάποιο χειρόγραφο;
 

nickel

Administrator
Staff member
Εγώ, τώρα, γιατί νομίζω ότι αυτά τα δ.δ. σαφώς δεν σημαίνουν δηλαδή αλλά κάτι σαν «υποδιαιρούμενα σε»; Π.χ. «διάφορα δείγματα» ή κάτι καλύτερο και πιο σχετικό; Ή, πάλι, κάτι σαν «διαιρέσεις» όπου το δ.δ. είναι ο πληθυντικός, το αντίστοιχο του «κύριοι -- κ.κ.»;

Επιμένοντας στη λογική του ξυραφιού του Όκαμ, αναρωτιέμαι πώς πιστεύεις ότι «τα δ.δ. σαφώς δεν σημαίνουν “δηλαδή”». Η μορφή 1 είναι κάτι που έχει ήδη εξηγηθεί και το «δηλαδή» κάνει υπενθύμιση και ανάλυση. Ξυράφι.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Επιμένοντας στη λογική του ξυραφιού του Όκαμ, αναρωτιέμαι πώς πιστεύεις ότι «τα δ.δ. σαφώς δεν σημαίνουν “δηλαδή”». Η μορφή 1 είναι κάτι που έχει ήδη εξηγηθεί και το «δηλαδή» κάνει υπενθύμιση και ανάλυση. Ξυράφι.

Όχι ακριβώς. Και το ξυράφι του Θέμη το εξήγησε ήδη:

Τώρα τα καλά νέα: στη φράση που παραθέτεις, η καλύτερη απόδοση μάλλον είναι ούτως ή άλλως να μη βάλεις τίποτα εκεί που υπάρχει το "δ.δ.". Για την επεξήγηση υπεραρκούν οι παρενθέσεις και το "κλπ.".

Γιατί (ξυράφι!) να υποθέσουμε ότι είναι ένα περιττό δηλαδή σε μια ανύπαρκτη μορφή και όχι κάτι άλλο;
 

nickel

Administrator
Staff member
Γιατί (ξυράφι!) να υποθέσουμε ότι είναι ένα περιττό δηλαδή σε μια ανύπαρκτη μορφή και όχι κάτι άλλο;

Εγώ το έπαιξα με τον νόμο των πιθανοτήτων. Αν (α) είναι πιθανό να σημαίνει «δηλαδή» και όχι κάτι πιο περίπλοκο και (β) γράφεται «δ.δ.» που δεν σημαίνει κάτι άλλο, οι πιθανότητες είναι να είναι «δηλαδή» ή να βολεύει να μεταφραστεί σαν «δηλαδή».
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Δηλαδή :) ότι το κείμενο θα είχε την αναπτυγμένη μορφή:

Η πάθηση Χ μπορεί να έχει τη μορφή 1 (δηλαδή τύπου Α, τύπου Β, τύπου Γ κ.λπ.) ή τη μορφή 2 (δηλαδή τύπου Δ κ.λπ.)

Πώς κολλάει το δηλαδή εκεί; Δεν είναι προφανώς περιττό; Δεν θα το έβλεπε κάποιος που θα χρησιμοποιούσε το δήλα δη; :sneaky:
 
Απαντώντας σε αυτό, να πω ότι ο αναγνώστης θα μπορούσε να γνωρίζει ήδη ότι οι τύποι Α, Β, Γ κ.λπ. ανήκουν στη μορφή 1, οπότε το «δηλαδή» δείχνει επανάληψη γνωστής πληροφορίας και άρα μπορεί να σταθεί.
 
Top