Καλησπέρα, διαβάζω ένα διήγημα της Άλις Μονρό ("The Love of A Good Woman"), και έπεσα πάνω σε μία πρόταση που με έχει σπαζοκεφαλιάσει λίγο. Αν έχετε όρεξη, την αντιγράφω εδώ - αναφέρεται στις δυο μικρές κόρες μιας ετοιμοθάνατης νέας γυναίκας, τις οποίες εκείνη δεν ανέχεται πια κοντά της:
You would think these two daughters of hers were a pair of rowdy orphans, wished on her for an indefinite visit.
("Θα έλεγες ότι οι δυο της οι κόρες ήταν τίποτε ορφανά αγριοκόριτσα, ......" - το wished on με την έννοια της κατάρας, οκ, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα ωραίο στα ελληνικά.)
You would think these two daughters of hers were a pair of rowdy orphans, wished on her for an indefinite visit.
("Θα έλεγες ότι οι δυο της οι κόρες ήταν τίποτε ορφανά αγριοκόριτσα, ......" - το wished on με την έννοια της κατάρας, οκ, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα ωραίο στα ελληνικά.)