Watergate and other -gates

[Hellegennes]

Το σκάνδαλο Watergate είναι ένα από τα πιο γνωστά πολιτικά σκάνδαλα όλων των εποχών. Συχνά το βρίσκω σαν Σκάνδαλο Watergate (ή Γουότεργκεϊτ). Τι γίνεται όμως με όλα τα υπόλοιπα σκάνδαλα, μικρά ή μεγάλα, που έχουν κοπιάρει την κατάληξη -gate, όπως το Climategate, το Monicagate, το Antennagate, το Bendgate*, κτλ; Τα λέμε απλώς "σκάνδαλο Χ" αγνοώντας το είδος του νεολογισμού; Η αγγλική Wikipedia έχει μια αρκετά εκτενή λίστα με τέτοια -gate.


* τα δυο τελευταία αφορούν τα μοντέλα iPhone 5 και iPhone 6 plus, αντίστοιχα.

 

[nickel]

Νομίζω ότι χειριζόμαστε (ή θα πρέπει να χειριστούμε) την απόδοση με τον τρόπο που θα δώσει τη σαφέστερη και πιο εύηχη ελληνική απόδοση. Αντιλαμβανόμαστε πια το ρόλο του συνθετικού -γκεϊτ, οπότε μπορούμε να γράψουμε Μόνικαγκεϊτ. Στο Bendgate δεν μπορούμε να κάνουμε το ίδιο γιατί το Bend δεν είναι όνομα, άρα θα πούμε κάτι σαν «το σκάνδαλο των iPhone που λυγίζουν». Στο Climategate θα αρκέσει μια απλή μετάφραση, «το κλιματικό σκάνδαλο». Θα χρησιμοποιήσουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε — όπως κάνουμε κάθε φορά.

 

[daeman]

... οπότε μπορούμε να γράψουμε Μόνικαγκεϊτ.

Τονισμός στην προπροπροπαραλήγουσα; :huh: Νομίζω πως είναι από τις περιπτώσεις που τον θέλουμε τον δεύτερο τόνο.

... Στο Bendgate δεν μπορούμε να κάνουμε το ίδιο γιατί το Bend δεν είναι όνομα, άρα θα πούμε κάτι σαν «το σκάνδαλο των iPhone που λυγίζουν». ...

All hope abandon, ye who enter that gate Bend.

Was "Water" a name, then? Must have been, for the Potomac. Ναι, ξέρω, κατάλαβα, αλλά με ξέρεις δα.

 

[SBE]

Was "Water" a name, then? Must have been, for the Potomac. Ναι, ξέρω, κατάλαβα, αλλά με ξέρεις δα.

Oh, well...
The name of the complex was derived from the terraced steps west of the Lincoln Memorial that lead down to the Potomac River.[22][28] The steps were originally planned as the official reception area for dignitaries arriving in Washington, D.C., via water taxi from Virginia, but they never served this function

 

[nickel]

Τονισμός στην προπροπροπαραλήγουσα; :huh: Νομίζω πως είναι από τις περιπτώσεις που τον θέλουμε τον δεύτερο τόνο.

Έτσι έχει επικρατήσει και καλώς. Δεν χρειάζεται να γράψουμε Μονικαγκέιτ ή Μόνικαγκέιτ. Νομίζω ότι το προφέρουμε σαν να ήταν Μόνικα Γκέιτ.

 

[daeman]

Oh, well...
The name of the complex was derived from the terraced steps west of the Lincoln Memorial that lead down to the Potomac River....

Strange, isn't it? To call a river "the Water"...
Αυτό διάβασα κι εγώ κι έπαιξα με τον Ποτόμακ.

 

[daeman]

... Νομίζω ότι το προφέρουμε σαν να ήταν Μόνικα Γκέιτ.

Έτσι.

Όμως για τον τόνο, μετά ανοίγουμε πύλες. Γερμανικές κυρίως, αλλά κι άλλες. Όχι πως με πειράζει —αρκεί να τα συμφωνήσουμε, να μη γράφουμε ο καθένας όπως του κόψει. Μα αφού τον ακούμε τον ρημάδη τον δεύτερο...

 

[Hellegennes]

Strange, isn't it? To call a river "the Water"...
Αυτό διάβασα κι εγώ κι έπαιξα με τον Ποτόμακ.

Strange? In Lexilogialand?

 

[Earion]

Έτσι έχει επικρατήσει και καλώς. Δεν χρειάζεται να γράψουμε Μονικαγκέιτ ή Μόνικαγκέιτ. Νομίζω ότι το προφέρουμε σαν να ήταν Μόνικα Γκέιτ.

Η ζημιά από τον τόνο στην αντιπροπαραλήγουσα είναι πολύ μεγαλύτερη από τον έντιμο συμβιβασμό σε ένα Μονικαγκέιτ.
Και γιατί δεν θα ήταν καλύτερο ένα Μόνικα-γκέιτ, που θα διαχώριζε όμορφα τα συστατικά του και θα έσωζε τον τονισμό;

 

[daeman]

Strange, isn't it? To call a river "the Water"...
Αυτό διάβασα κι εγώ κι έπαιξα με τον Ποτόμακ.

Strange? In Lexilogialand?

Are you sure you got the playful irony of that remark, Helle?
I don't think you need Baldrick to explain what irony is.

 

[Hellegennes]

Trust me, I breathe irony. There are guests in the forum, however. ;)

 

[daeman]

You got iron lungs, then? μακριαπομάς

That's why I said you don't need Baldrick. OK, no harm done. Let's skip all that, gets in the way.

 

[daeman]

Η ζημιά από τον τόνο στην αντιπροπαραλήγουσα είναι πολύ μεγαλύτερη από τον έντιμο συμβιβασμό σε ένα Μονικαγκέιτ.
Και γιατί δεν θα ήταν καλύτερο ένα Μόνικα-γκέιτ, που θα διαχώριζε όμορφα τα συστατικά του και θα έσωζε τον τονισμό;

+1, προφανώς. Και το διαχωριστικό ενωτικό βοηθάει στην αποκωδικοποίηση από τον αναγνώστη, νομίζω.

 

[nickel]

Δεν μου αρέσει το Μονικαγκέιτ επειδή δεν το προφέρουμε με έναν μόνο τόνο όπως τον Αϊνστάιν (που για πολλούς δεν έχει καθόλου τόνο στο πρώτο Α).

Αφού προφέρουμε Μόνικα-γκέιτ, θα το γράψουμε με έναν από τους εξής τρόπους: με έναν τόνο (Μόνικαγκεϊτ), με δύο τόνους (Μόνικαγκέιτ) ή σπαστά (Μόνικα Γκέιτ ή Μόνικα-γκέιτ).

Η πείρα με όλα αυτά τα ονόματα δείχνει ότι οι περισσότεροι προτιμούν τον ένα υψωμένο τόνο. Απλή καταγραφή του φαινομένου κάνω. Άλλωστε, γράφω Χεμινγουέι.

 

[Themis†]

Μου φαίνεται προτιμότερη η γραφή του Εαρίωνα (Μόνικα-γκέιτ), που βοηθάει περισσότερο τη νοηματοδότηση βάσει του καθιερωμένου Γουοτεργκέιτ. Έχω κιόλας κάποια αλλεργία με τους τόνους στην προ-προπαραλήγουσα.

 

[Hellegennes]

Εγώ να πω την αλήθεια προτιμώ τον διπλοτονισμό που είναι κανονικότατο στοιχείο τόσο στην προφορική ΚΝΕ όσο και στην γραπτή μορφή της. Επίσης συνιστά και φαινόμενο διαφόρων διαλέκτων, π.χ. της Χαλκιδικής (περπάτησάμε, διάβασάνε...). Άσχετο μεν, αλλά θέλω να πω ότι δεν φαντάζει ξένο στοιχείο ο διπλοτονισμός.

 

[Themis†]

Εγώ να πω την αλήθεια προτιμώ τον διπλοτονισμό που είναι κανονικότατο στοιχείο τόσο στην προφορική ΚΝΕ όσο και στην γραπτή μορφή της.

Περίεργο, δεν το είχα αντιληφθεί.

 

[Earion]

Διπλός τόνος σε μία λέξη στην Τυπική (Standard) Κοινή Νεοελληνική και στην Πρότυπη Προφορά της (Received Pronunciation) υπάρχει μόνο στις περιπτώσεις όπου έχουμε μεταφορά τόνου λόγω παρουσίας εγκλιτικού. Π.χ. διάβασέ μου, πρόσεξέ τους.

 

[Hellegennes]

Σ' αυτές τις περιπτώσεις αναφέρομαι.

 

[Earion]

Αυτό όμως δεν έχει καμία ομοιότητα με το πώς θα τονίσουμε τα ξένα ονόματα. Εκείνα είναι και παραμένουν ξένα. Τα άλλα που ανέφερα εγώ είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση τονισμού της νέας ελληνικής, στην οποία οι ομιλητές έχουν επίγνωση ότι πρόκειται για δύο λέξεις (μία δυνατή και μία αδύναμη).