Κάποιοι από εσάς θα ξέρουν ότι η πρόταση της ΕΛΕΤΟ για το user name (ή username) είναι χρηστώνυμο.
Με την αυστηρή εφαρμογή των Προτύπων, γίνεται διάκριση ανάμεσα σε user name και user’s name = όνομα του χρήστη (το πραγματικό όνομα του χρήστη: Γιώργος ή Γιώργος Γεωργιάδης).
Προσωπικά, χρησιμοποιώ το χρηστώνυμο σε ιδιωτική αλληλογραφία (όπως θα γνωρίζετε μερικοί, περιλαμβανομένης της φίλης που αναρωτήθηκε «Τι είναι αυτό;»). Δεν θα μπορούσα να προτείνω τη χρήση του ελετοϊκού όρου σε έναν μεταφραστή που θέλει να κρατήσει τη δουλειά του, αφού αυτή τη στιγμή ο όρος δίνει μόνο 8 ευρήματα (από τα οποία 1 στο translatum, 1 στη Λεξιλογία και 1 στο teleterm, όπου βέβαια οι χρήστες συνδέονται με χρηστώνυμο και διελευτήριο, password).
Οπωσδήποτε, αφού έχει επικρατήσει ο όρος «όνομα χρήστη» για το user name, δεν μπορεί να γίνει και διάκριση όπου το «όνομα του χρήστη» θα σημαίνει το πραγματικό όνομα του χρήστη. Αυτό δεν ισχύει ούτε στα αγγλικά, όπου το user’s name, καλώς ή κακώς, χρησιμοποιείται (τις περισσότερες ίσως φορές) με τη σημασία του user name, και, όταν θέλουν να αναφερθούν στο πραγματικό όνομα του χρήστη, λένε κι αυτοί το σαφές και απαραίτητο user’s real name.
Θα ήταν ωστόσο χρήσιμο σε ένα κείμενο, σε ένα εγχειρίδιο, να σερβίρεται κάποια στιγμή ο σύνθετος όρος, θα πρότεινα από τα ορντέβρ κιόλας (π.χ. το όνομα του χρήστη, στο εξής «χρηστώνυμο»). Όχι μόνο επειδή είναι αντίστοιχος και ανήκει στην παρέα άλλων τέτοιων σύνθετων (επώνυμο, ψευδώνυμο, πατρώνυμο), αλλά γιατί με μονολεκτικούς όρους ξεπερνάμε και ένα άλλο πρόβλημα, τη μετάφραση του όρου με κτητικό: Your user name. Κάποιοι τρώνε το κτητικό, οι πιο πολλοί λένε «το όνομα χρήστη σας» και με κάνουν να σκέφτομαι ότι κάποιος με χρησιμοποιεί (να και πάλι το πρόβλημα με τη γενική που δεν είναι αντικειμενική).
Καλημέρα και ευχές σε ερωτευμένους και μη.
Με την αυστηρή εφαρμογή των Προτύπων, γίνεται διάκριση ανάμεσα σε user name και user’s name = όνομα του χρήστη (το πραγματικό όνομα του χρήστη: Γιώργος ή Γιώργος Γεωργιάδης).
Προσωπικά, χρησιμοποιώ το χρηστώνυμο σε ιδιωτική αλληλογραφία (όπως θα γνωρίζετε μερικοί, περιλαμβανομένης της φίλης που αναρωτήθηκε «Τι είναι αυτό;»). Δεν θα μπορούσα να προτείνω τη χρήση του ελετοϊκού όρου σε έναν μεταφραστή που θέλει να κρατήσει τη δουλειά του, αφού αυτή τη στιγμή ο όρος δίνει μόνο 8 ευρήματα (από τα οποία 1 στο translatum, 1 στη Λεξιλογία και 1 στο teleterm, όπου βέβαια οι χρήστες συνδέονται με χρηστώνυμο και διελευτήριο, password).
Οπωσδήποτε, αφού έχει επικρατήσει ο όρος «όνομα χρήστη» για το user name, δεν μπορεί να γίνει και διάκριση όπου το «όνομα του χρήστη» θα σημαίνει το πραγματικό όνομα του χρήστη. Αυτό δεν ισχύει ούτε στα αγγλικά, όπου το user’s name, καλώς ή κακώς, χρησιμοποιείται (τις περισσότερες ίσως φορές) με τη σημασία του user name, και, όταν θέλουν να αναφερθούν στο πραγματικό όνομα του χρήστη, λένε κι αυτοί το σαφές και απαραίτητο user’s real name.
Θα ήταν ωστόσο χρήσιμο σε ένα κείμενο, σε ένα εγχειρίδιο, να σερβίρεται κάποια στιγμή ο σύνθετος όρος, θα πρότεινα από τα ορντέβρ κιόλας (π.χ. το όνομα του χρήστη, στο εξής «χρηστώνυμο»). Όχι μόνο επειδή είναι αντίστοιχος και ανήκει στην παρέα άλλων τέτοιων σύνθετων (επώνυμο, ψευδώνυμο, πατρώνυμο), αλλά γιατί με μονολεκτικούς όρους ξεπερνάμε και ένα άλλο πρόβλημα, τη μετάφραση του όρου με κτητικό: Your user name. Κάποιοι τρώνε το κτητικό, οι πιο πολλοί λένε «το όνομα χρήστη σας» και με κάνουν να σκέφτομαι ότι κάποιος με χρησιμοποιεί (να και πάλι το πρόβλημα με τη γενική που δεν είναι αντικειμενική).
Καλημέρα και ευχές σε ερωτευμένους και μη.
