Ασφαλώς τα toll goods δεν πρέπει να συγχέονται με τα αγαθά που παρέχονται από φυσικά μονοπώλια. Το κρίσιμο στην περίπτωσή μας είναι η δημιουργία θετών, καθόλου "φυσικών" μονοπωλίων, π.χ. με τη νομοθεσία περί διανοητικής ιδιοκτησίας ή με φραγμό στην πρόσβαση (διόδια, εισιτήριο κτλ.).
Για τα excludable (ή subtractable) μου αρέσει αρκετά το πολυδιδακτορικό "περιορίσιμα". Θα μπορούσαμε ακόμα να πούμε "οριοθετήσιμα". Αλλά το toll goods πρέπει να δείχνει και το non-rivalrous του πράγματος, και δεν είμαι βέβαιος αν το σκέτο "έναντι τελών" το δείχνει επαρκώς για τους περισσότερους. Πρέπει να φαίνεται ότι έχουμε πρόσβαση σε κάτι δεδομένο, που ούτως ή άλλως υπάρχει, και ότι κατά κάποιο τρόπο το οριακό κόστος από την προσθήκη νέων καταναλωτών είναι μηδενικό ή σχεδόν μηδενικό. Από την άλλη, τα αγαθά περιορισμένου κύκλου θα μπορούσαν να εκληφθούν σαν μια εξεζητημένη απόδοση του excludable.
Αλλά βέβαια η ακαδημαϊκή ελληνική απόδοση έχει
ακολουθήσει το αγγλικό πρωτότυπο:
αγαθά λέσχης (club goods)
αποκλεισμός (excludability)
ανταγωνιστικό (rivalrous)
Σε
άρθρο της Ελευθεροτυπίας επικρατεί πλήρης σύγχυση, αλλά υπάρχει και ένα «αγαθά του κλαμπ» (club goods), που μάλλον καλύτερα να το ξεχάσουμε.
Σε
ακαδημαϊκό πάλι κείμενο έχουμε:
αδιαιρετότητα (non-rivalry)
αποκλεισμός (exclusion)
και ένα "αγαθά λεσχών (
club goods)", μάλλον από την cache γιατί δεν το βρίσκω στο υπάρχον σήμερα κείμενο (εκτός αν είναι θέμα ελληνικών γραμματοσειρών).
Σε
μεταπτυχιακή εργασία συναντούμε πάλι "αγαθά λέσχης" (ίδιο πρόβλημα με πριν).
Αυτά είναι όλα όσα μου έδωσαν οι γκουγκλοαναζητήσεις μου.