Για το
ανακούρκουδα υπάρχει η σημασία όπου η στήριξη του σώματος γίνεται στις μύτες των ποδιών, αλλά και εκείνη όπου το κάθισμα είναι στην έδρα και τα πόδια είναι σταυρωμένα χιαστί. Το πρώτο είναι η στάση τής
οκλάσεως, το δεύτερο το λέμε
οκλαδόν (ενώ παρ' αρχ. και το
οκλαδόν την όκλαση δήλωνε). Αμφότερα από το
οκλάζω "κλίνω/κάμπτω τα γόνατα | κάθομαι στα γόνατα". Παρεμπ η
ημιόκλαση που κρατά πολλή ώρα αποτελεί βάρβαρο καψόνι.
Για τοπικά ιδιώματα και διαλέκτους δείτε κι εδώ:
http://www.lexilogia.gr/forum/showthread.php?t=2828,
http://www.pardalilexi.gr/index.php,
http://apokries-kozanis.gr/kozani_dictionary_by_lias.pdf κ.α.