Διάβασα, με κάποια … καθυστέρηση, το κομμάτι που είχε γράψει ο Χόμπσμπομ για τον Τόνι Τζαντ στη London Review of Books τον περασμένο Απρίλη («After the Cold War: Eric Hobsbawm remembers Tony Judt»).
http://www.lrb.co.uk/v34/n08/eric-hobsbawm/after-the-cold-war
Στην παρακάτω πρόταση έβαλα μια σημείωση να κοιτάξω τα λεξικά:
Until he established himself in New York in the 1980s and began writing for the New York Review, he was not a particularly prominent historian, even among Anglophone specialists in French history, perhaps because he had been tempted too far into the Serbonian bog of endless debate about the nature of the French left.
Τι είναι αυτός ο Serbonian βάλτος και τι σχέση μπορεί να έχει με τους Σέρβους ή την ανορθόγραφη Σορβόνη; (Μη γελάτε· ακόμα και σε βιβλία θα βρείτε να γράφουν το ανορθόγραφο *Sorbonian bog). Ιδού λοιπόν τι είπαν τα «λεξικά»:
Serbonian Bog relates to the lake of Serbonis (Sirbonis or Serbon) in Egypt. Because sand blew onto it, the Serbonian Bog had a deceptive appearance of being solid land, but was a bog. The term is metaphorically applied to any situation in which one is entangled from which extrication is difficult.
Συνέχεια: http://en.wikipedia.org/wiki/Serbonian_Bog
Η λέξη ξεκίνησε από τον Ηρόδοτο αλλά η έκφραση από τον Μίλτον:
A gulf profound as that Serbonian bog...
Where armies whole have sunk.
- John Milton, Paradise Lost (Book II, lines 592–594).
Στον Πάπυρο έχει στο λήμμα Σιρβωνίς:
Σιρβωνίς ή Σιρβωνίτις λίμνη, η (αρχ.)· λιμνοθάλασσα τής βορειοανατολικής Αιγύπτου, κοντά στο ανατολικό άκρο τού δέλτα τού Νείλου. Κατά τον Ηρόδοτο, εκεί είχε την κατοικία του ο γίγαντας Τυφών. Το 414 π.Χ. στην περιοχή της νικήθηκε ο Δαρείος Β΄ Ώχος από τους Αιγυπτίους.
Στον Ηρόδοτο ωστόσο δεν υπάρχει Σιρβωνίς (έτσι τη γράφει π.χ. ο Στράβων), υπάρχει Σερβωνίς, π.χ.
Ἀπὸ γὰρ Φοινίκης μέχρις οὔρων τῶν Καδύτιος πόλιος ἡ γῆ ἐστι Συρίων τῶν Παλαιστίνων καλεομένων· ἀπὸ δὲ Καδύτιος ἐούσης πόλιος, ὡς ἐμοὶ δοκέει, Σαρδίων οὐ πολλῷ ἐλάσσονος, ἀπὸ ταύτης τὰ ἐμπόρια τὰ ἐπὶ θαλάσσης μέχρις Ἰηνύσου πόλιός ἐστι τοῦ Ἀραβίου· ἀπὸ δὲ Ἰηνύσου αὖτις Συρίων μέχρι Σερβωνίδος λίμνης, παρ' ἣν δὴ τὸ Κάσιον ὄρος τείνει ἐς θάλασσαν· ἀπὸ δὲ Σερβωνίδος λίμνης, ἐν τῇ δὴ λόγος τὸν Τυφῶ κεκρύφθαι, ἀπὸ ταύτης ἤδη Αἴγυπτος.
Δεν ξέρω πώς μεταφράστηκε στο ποίημα του Μίλτον, αλλά, αν σας ζητηθεί να μεταφράσετε την πρόταση του Χόμπσμπομ, ας αποφύγετε την έμμεση αναφορά, εκτός αν βάλετε ένα σκασμό σημειώσεις. Με έναν βάλτο ή ένα τέλμα ξεμπερδεύετε πιο γρήγορα.
http://www.lrb.co.uk/v34/n08/eric-hobsbawm/after-the-cold-war
Στην παρακάτω πρόταση έβαλα μια σημείωση να κοιτάξω τα λεξικά:
Until he established himself in New York in the 1980s and began writing for the New York Review, he was not a particularly prominent historian, even among Anglophone specialists in French history, perhaps because he had been tempted too far into the Serbonian bog of endless debate about the nature of the French left.
Τι είναι αυτός ο Serbonian βάλτος και τι σχέση μπορεί να έχει με τους Σέρβους ή την ανορθόγραφη Σορβόνη; (Μη γελάτε· ακόμα και σε βιβλία θα βρείτε να γράφουν το ανορθόγραφο *Sorbonian bog). Ιδού λοιπόν τι είπαν τα «λεξικά»:
Serbonian Bog relates to the lake of Serbonis (Sirbonis or Serbon) in Egypt. Because sand blew onto it, the Serbonian Bog had a deceptive appearance of being solid land, but was a bog. The term is metaphorically applied to any situation in which one is entangled from which extrication is difficult.
Συνέχεια: http://en.wikipedia.org/wiki/Serbonian_Bog
Η λέξη ξεκίνησε από τον Ηρόδοτο αλλά η έκφραση από τον Μίλτον:
A gulf profound as that Serbonian bog...
Where armies whole have sunk.
- John Milton, Paradise Lost (Book II, lines 592–594).
Στον Πάπυρο έχει στο λήμμα Σιρβωνίς:
Σιρβωνίς ή Σιρβωνίτις λίμνη, η (αρχ.)· λιμνοθάλασσα τής βορειοανατολικής Αιγύπτου, κοντά στο ανατολικό άκρο τού δέλτα τού Νείλου. Κατά τον Ηρόδοτο, εκεί είχε την κατοικία του ο γίγαντας Τυφών. Το 414 π.Χ. στην περιοχή της νικήθηκε ο Δαρείος Β΄ Ώχος από τους Αιγυπτίους.
Στον Ηρόδοτο ωστόσο δεν υπάρχει Σιρβωνίς (έτσι τη γράφει π.χ. ο Στράβων), υπάρχει Σερβωνίς, π.χ.
Ἀπὸ γὰρ Φοινίκης μέχρις οὔρων τῶν Καδύτιος πόλιος ἡ γῆ ἐστι Συρίων τῶν Παλαιστίνων καλεομένων· ἀπὸ δὲ Καδύτιος ἐούσης πόλιος, ὡς ἐμοὶ δοκέει, Σαρδίων οὐ πολλῷ ἐλάσσονος, ἀπὸ ταύτης τὰ ἐμπόρια τὰ ἐπὶ θαλάσσης μέχρις Ἰηνύσου πόλιός ἐστι τοῦ Ἀραβίου· ἀπὸ δὲ Ἰηνύσου αὖτις Συρίων μέχρι Σερβωνίδος λίμνης, παρ' ἣν δὴ τὸ Κάσιον ὄρος τείνει ἐς θάλασσαν· ἀπὸ δὲ Σερβωνίδος λίμνης, ἐν τῇ δὴ λόγος τὸν Τυφῶ κεκρύφθαι, ἀπὸ ταύτης ἤδη Αἴγυπτος.
Δεν ξέρω πώς μεταφράστηκε στο ποίημα του Μίλτον, αλλά, αν σας ζητηθεί να μεταφράσετε την πρόταση του Χόμπσμπομ, ας αποφύγετε την έμμεση αναφορά, εκτός αν βάλετε ένα σκασμό σημειώσεις. Με έναν βάλτο ή ένα τέλμα ξεμπερδεύετε πιο γρήγορα.
